سوره یونس: تفاوت میان نسخهها
جز
←آیه ۹۹
جز (←آیه ۹۹) |
جز (←آیه ۹۹) |
||
خط ۶۹: | خط ۶۹: | ||
{{پایان}} | {{پایان}} | ||
در این [[آیه]] خداوند خطاب به آخرین پیامبرش میگوید: حتی در زمان قدرت بر اکراه همه انسان بر ایمان آوردن، مجاز نخواهی بود که دیگران را بر ایمان به [[خدا]] مجبور کنی.<ref>رشید رضا، المنار، ج۱۲، ص۲۳۲.</ref> بر اساس مفاد این آیه مقتضای حکمت خداوند را این دانستهاند که فرمانبرداری از حق و دشمنی با آن در اختیار انسان باشد تا پاک از ناپاک جدا شود و وظیفه پیامبر را فقط ابلاغ پیام خدا است و به همین خاطر نباید از [[کفر]] انسانها اندوهگین شود.<ref>مغنیه، الکاشف، ۱۴۲۴ق، ج۴، ص۱۹۴-۱۹۵.</ref> مفسران این آیه را از صریحترین آیاتی دانستهاند که بر اختیار و اراده انسان در انتخاب دین یا عقیده تاکید میکند.<ref> مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۸، ص۳۸۹-۳۹۰؛ صادقی تهرانی، الفرقان، ۱۴۰۶ق، ج۱۴، ص۱۶۹.</ref> | در این [[آیه]] خداوند خطاب به آخرین پیامبرش میگوید: حتی در زمان قدرت بر اکراه همه انسان بر ایمان آوردن، مجاز نخواهی بود که دیگران را بر ایمان به [[خدا]] مجبور کنی.<ref>رشید رضا، المنار، ج۱۲، ص۲۳۲.</ref> بر اساس مفاد این آیه مقتضای حکمت خداوند را این دانستهاند که فرمانبرداری از حق و دشمنی با آن در اختیار انسان باشد تا پاک از ناپاک جدا شود و وظیفه پیامبر را فقط ابلاغ پیام خدا است و به همین خاطر نباید از [[کفر]] انسانها اندوهگین شود.<ref>مغنیه، الکاشف، ۱۴۲۴ق، ج۴، ص۱۹۴-۱۹۵.</ref> مفسران این آیه را از صریحترین آیاتی دانستهاند که بر اختیار و اراده انسان در انتخاب دین یا عقیده تاکید میکند.<ref> مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۸، ص۳۸۹-۳۹۰؛ صادقی تهرانی، الفرقان، ۱۴۰۶ق، ج۱۴، ص۱۶۹.</ref> | ||
به نظر علامه طباطبایی خداوند در این آیه به پیامبر اعلان کرده که اگر کسی می خواست و می توانست مردم را وادار به ایمان اجباری کند فقط خود او بود ولی نخواسته و برای پیامبرش هم این کار نه سزاوار است و نه او باید برای تحقق این کار تلاش کند، چرا که این کار شدنی نیست؛ زیرا ایمانی که خدواند از بندگانش خواسته و می پذیرد ایمانی از روی اختیار و انتخاب است. <ref>طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۱ق. موسسه اعلمی بیروت، ج۱۰، ص۱۲۶</ref> | به نظر [[علامه طباطبایی]] خداوند در این آیه به پیامبر اعلان کرده که اگر کسی می خواست و می توانست مردم را وادار به ایمان اجباری کند فقط خود او بود ولی نخواسته و برای پیامبرش هم این کار نه سزاوار است و نه او باید برای تحقق این کار تلاش کند، چرا که این کار شدنی نیست؛ زیرا ایمانی که خدواند از بندگانش خواسته و می پذیرد ایمانی از روی اختیار و انتخاب است. <ref>طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۱ق. موسسه اعلمی بیروت، ج۱۰، ص۱۲۶</ref> | ||
== آیات الاحکام == | == آیات الاحکام == |