سوره یونس: تفاوت میان نسخه‌ها

در این [[آیه]] خداوند خطاب به آخرین پیامبرش می‌گوید: حتی در زمان قدرت بر اکراه همه انسان بر ایمان آوردن، مجاز نخواهی بود که دیگران را بر ایمان به [[خدا]] مجبور کنی.<ref>رشید رضا، المنار، ج۱۲، ص۲۳۲.</ref> بر اساس مفاد این آیه مقتضای حکمت خداوند را این دانسته‌اند که فرمان‌برداری از حق و دشمنی با آن در اختیار انسان باشد تا پاک از ناپاک جدا شود و وظیفه پیامبر را فقط ابلاغ پیام خدا است و به همین خاطر نباید از [[کفر]] انسان‌ها اندوهگین شود.<ref>مغنیه، الکاشف، ۱۴۲۴ق، ج۴، ص۱۹۴-۱۹۵.</ref> مفسران این آیه را از صریح‌ترین آیاتی دانسته‌اند که بر اختیار و اراده انسان در انتخاب دین یا عقیده تاکید می‌کند.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۰ق، ج۱۰، ص۱۲۶؛ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۸، ص۳۸۹-۳۹۰؛ صادقی تهرانی، الفرقان، ۱۴۰۶ق، ج۱۴، ص۱۶۹.</ref>