کاربر ناشناس
سید جواد حسینی خامنه‌ای: تفاوت میان نسخه‌ها
اضافه
imported>Mgolpayegani جزبدون خلاصۀ ویرایش |
imported>Sama (اضافه) |
||
| خط ۲: | خط ۲: | ||
'''سید جواد حسینی خامنه‌ای''' (۲۰ جمادی الآخر ۱۳۱۳، نجف/۱۶ آذر ۱۲۷۴، ۱۴تیر ۱۳۶۵)از علما و [[اجتهاد|مجتهدان]] [[شیعه]] و پدر [[سید علی خامنه‌ای|آیت الله خامنه‌ای]] رهبر [[جمهوری اسلامی ایران]] است. | '''سید جواد حسینی خامنه‌ای''' (۲۰ جمادی الآخر ۱۳۱۳، نجف/۱۶ آذر ۱۲۷۴، ۱۴تیر ۱۳۶۵)از علما و [[اجتهاد|مجتهدان]] [[شیعه]] و پدر [[سید علی خامنه‌ای|آیت الله خامنه‌ای]] رهبر [[جمهوری اسلامی ایران]] است. | ||
او در [[نجف]] متولد شد و در کودکی همراه خانواده‌اش به تبریز آمد. پس از اتمام [[دوره سطح]]، در حدود سال ۱۳۳۶ ق به مشهد مهاجرت کرد. در مشهد تحصیلات خود را ادامه داد و در [[فقه]] و [[اصول]] از اساتیدی همچون [[حاج آقا حسین قمی]]، [[میرزا محمد آقازاده]] خراسانی (کفائی)، [[میرزا مهدی اصفهانی]] و [[حاج فاضل خراسانی]] و در [[فلسفه]] از محضر [[آقا بزرگ حکیم شهیدی]] و شیخ [[اسدالله یزدی]] بهره‌مند گردید. <ref>شریف، ۱۲۷/۷-۱۲۹؛ زنگنه۱۳۲/۱</ref>. | او در [[نجف]] متولد شد و در کودکی همراه خانواده‌اش به تبریز آمد. | ||
==تحصیلات== | |||
وی علوم مقدماتی را در مدارس تبریز خواند. حدود 9 ماه در مشهد توقف کرد و سپس به تبریز بازگشت. در این مدت مادرش از دنیا رفته بود. گفته می شود در این زمان شاهراه (جاده تهران به مشهد) نا امن بود و راهزن های منطقه استر آباد مدام در تاخت و تاز به این جاده بودند. سید جواد به بادکوبه رفت و از طریق بحر خزر راهی عشق آباد شد و از آن صوب به خراسان رسید.<ref>هدایت الله بهسودی، شرح اسم، </ref> | |||
پس از اتمام [[دوره سطح]]، در حدود سال ۱۳۳۶ ق به مشهد مهاجرت کرد. در مشهد تحصیلات خود را ادامه داد و در [[فقه]] و [[اصول]] از اساتیدی همچون [[حاج آقا حسین قمی]]، [[میرزا محمد آقازاده]] خراسانی (کفائی)، [[میرزا مهدی اصفهانی]] و [[حاج فاضل خراسانی]] و در [[فلسفه]] از محضر [[آقا بزرگ حکیم شهیدی]] و شیخ [[اسدالله یزدی]] بهره‌مند گردید. <ref>شریف، ۱۲۷/۷-۱۲۹؛ زنگنه۱۳۲/۱</ref>. | |||
در ۱۳۴۵ ق به [[نجف]] رفت و از حوزه درس میرزا [[محمد حسین نائینی]]، [[سید ابوالحسن اصفهانی]] و [[آقا ضیاء الدین عراقی]] کسب فیض کرد و از ۳ نفر یاد شده [[اجازه اجتهاد]] گرفت.<ref>شریف، ج۷،ص ۱۲۷؛ آرشیو مرکز اسناد، همانجا</ref> | در ۱۳۴۵ ق به [[نجف]] رفت و از حوزه درس میرزا [[محمد حسین نائینی]]، [[سید ابوالحسن اصفهانی]] و [[آقا ضیاء الدین عراقی]] کسب فیض کرد و از ۳ نفر یاد شده [[اجازه اجتهاد]] گرفت.<ref>شریف، ج۷،ص ۱۲۷؛ آرشیو مرکز اسناد، همانجا</ref> | ||
==اقامت در مشهد== | |||
او در پی تصمیم بازگشت به ایران، راهی [[مشهد]] شد و در آن شهر اقامت گزید و ضمن تدریس، امامت مسجد صدیقی‌های بازار مشهد (مسجد آذربایجانی‌ها) را عهده‌دار گردید.<ref>بهبودی، ۱۵</ref> او همچنین از امامان جماعت [[مسجد جامع گوهرشاد]] نیز بود.<ref>زنگنه،ج ۱، ص ۷۷</ref> | او در پی تصمیم بازگشت به ایران، راهی [[مشهد]] شد و در آن شهر اقامت گزید و ضمن تدریس، امامت مسجد صدیقی‌های بازار مشهد (مسجد آذربایجانی‌ها) را عهده‌دار گردید.<ref>بهبودی، ۱۵</ref> او همچنین از امامان جماعت [[مسجد جامع گوهرشاد]] نیز بود.<ref>زنگنه،ج ۱، ص ۷۷</ref> | ||
وی علاقه زیادی به مطالعه داشت. مباحثات علمی روزانه وی با هم ردیفان از جمله حاج میرزا حسین عبایی، حاج سید علی اکبر خویی، حاج میرزا حبیب ملکی و... ده‌ها سال ادامه داشت. | وی علاقه زیادی به مطالعه داشت. مباحثات علمی روزانه وی با هم ردیفان از جمله حاج میرزا حسین عبایی، حاج سید علی اکبر خویی، حاج میرزا حبیب ملکی و... ده‌ها سال ادامه داشت. | ||
==ویژگیهای فردی== | |||
همچنین وی فردی پرهیزگار و بی‌توجه به امور دنیوی بود و زندگی زاهدانه‌ای داشت <ref>گلشن ابرار، ج۲، ص ۹۷۱ </ref>. پس از پیروزی [[انقلاب اسلامی ایران|انقلاب اسلامی]] در ایران با آنکه فرزندانش به مقامات عالی سیاسی و اجرایی رسیدند، همچنان به زندگی زاهدانه خود ادامه داد. | همچنین وی فردی پرهیزگار و بی‌توجه به امور دنیوی بود و زندگی زاهدانه‌ای داشت <ref>گلشن ابرار، ج۲، ص ۹۷۱ </ref>. پس از پیروزی [[انقلاب اسلامی ایران|انقلاب اسلامی]] در ایران با آنکه فرزندانش به مقامات عالی سیاسی و اجرایی رسیدند، همچنان به زندگی زاهدانه خود ادامه داد. | ||