صعصعة بن صوحان: تفاوت میان نسخه‌ها

به گفته [[شیخ مفید]]، صعصعه از اصحاب بزرگ [[امام علی علیه‌السلام|امام علی(ع)]] بوده است.<ref>شیخ مفید، الجمل، ۱۴۱۳ق، ص۴۷۵.</ref> [[ابن قتیبه دینوری]] دانشمند قرن سوم قمری نیز نام صعصعه را در گروه افراد مشهور [[شیعه]] آورده است.<ref>ابن‌قتیبة، المعارف، ۱۹۹۲ق، ص۶۲۴.</ref>  به گزارش مسعودی در مُروج الذَّهَب، امام علی(ع) صعصعه را از بزرگان عرب و رؤسای اصحاب خود معرفی کرده است.<ref>مسعودی، مروج الذهب، ۱۴۰۹ق، ج۳، ص۳۸.</ref> برپایه روایتی از [[محمد بن یعقوب کلینی|کلینی]]، امام علی(ع) وی را بر [[وصیت]] خود شاهد گرفت.<ref>کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۷، ص۵۱.</ref>

صعصعه امام علی(ع) را زینت‌دهنده خلافت می‌دانست و معتقد بود او به خلافت ارزش و مقام داده و نیاز خلافت به امام علی(ع) بیش از نیاز او به خلافت است.<ref>یعقوبی، تاریخ یعقوبی، ج۲، ص۱۷۹.</ref>

در [[جنگ صفین]] صعصعه فرمانده قبیله عبدالقیس کوفه بود.<ref>نصر بن مزاحم، وقعة صفین، ۱۴۰۴ق، ص۲۰۶.</ref> پیش از آغاز جنگ، سپاه معاویه بر آب مسلط شده بود و اجازه دسترسی سپاه امام علی(ع) به آب را نمی‌داد. امام علی(ع) صعصعه را برای مذاکره نزد [[معاویه]] فرستاد.<ref>نصر بن مزاحم، وقعة صفین، ۱۴۰۴ق، ص۱۶۰.</ref>

به گزارش [[بحار الانوار (کتاب)|بِحار الانوار]]، [[منذر بن جارود|مُنذِر بن جارود]] که از سوی امام علی(ع) به ریاست منطقه‌ای فرستاده شده بود، مالی را از [[بیت المال]] برداشت. امام علی او را زندانی‌ کرد؛ اما با واسطه‌گری صعصعه، منذر را آزاد کرد.<ref>مجلسی، بحارالأنوار، ۱۴۰۳ق، ج۳۴، ص۳۲۳.</ref> بر اساس گزارش [[الغارات (کتاب)|الغارات]] صعصعه به امام علی گفت: خواهر منذر بن جارود هر روز برای برادرش گریه می‌کند. او را آزاد کن و من آنچه برداشته را ضمانت می‌کنم. امام علی(ع) پاسخ داد: نیازی به ضمانت نیست. او [[سوگند]] بخورد که مالی را برنداشته است؛ آزادش می‌کنم.<ref>ثقفی، الغارات، ۱۳۹۵ق، ج۲، ص۸۹۷.</ref>