پرش به محتوا

سوره حجر: تفاوت میان نسخه‌ها

۷۸ بایت اضافه‌شده ،  ‏۲۱ مارس ۲۰۲۳
خط ۸۳: خط ۸۳:
</noinclude>
</noinclude>
{{پایان}}
{{پایان}}
مفسران با استناد به [[روایات]] منظور از یقین در این آیه را رسیدن وقت [[مرگ]] انسان دانسته‌اند و علت آن را قطعی و یقینی بودن مرگ می‌دانند. امر به [[عبادت]] در این آیه تا زمان مرگ را به این دلیل دانسته‌اند که اگر این قید نمی‌آمد با یک عبادت نیز این امر محقق و بنده مطیع خداوند شناخته می‌شد؛ ولی با اضافه شدن این قید انسان را ملزم به عبادت خداوند تا زمان رسیدن مرگ می‌کند<ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۶، ص۵۳۴.</ref>و سخن برخی از صوفیان که این آیه را دستاویز ترک عبادت قرار داده‌اند، مخدوش می‌سازد.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۱۱، ص۱۴۳.</ref> [[سید محمدحسین طباطبائی|
مفسران با استناد به [[ حدیث|روایات]] منظور از یقین در این آیه را رسیدن وقت [[مرگ]] انسان دانسته‌اند و علت آن را قطعی و یقینی بودن مرگ می‌دانند. امر به [[عبادت]] در این آیه تا زمان مرگ را به این دلیل دانسته‌اند که اگر این قید نمی‌آمد با یک عبادت نیز این امر محقق و بنده مطیع خداوند شناخته می‌شد؛ ولی با اضافه شدن این قید انسان را ملزم به عبادت خداوند تا زمان رسیدن مرگ می‌کند<ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۶، ص۵۳۴.</ref>و سخن برخی از صوفیان که این آیه را دستاویز ترک عبادت قرار داده‌اند، مخدوش می‌سازد.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۱۱، ص۱۴۳.</ref> [[سید محمدحسین طباطبائی|
علامه طباطبایی]] درباره امر به عبادت (فاعبد ربک) در این آیه دو احتمال داده است:
علامه طباطبایی]] درباره امر به عبادت (فَاعبُد ربَّک) در این آیه دو احتمال داده است:


'''۱-'''منظور امر به [[عبادت]] است که در این صورت تفسیری برای آیه قبل است که پیامبر مأمور به[[تسبیحات اربعه| تسبیح]] و [[سجده]] شده‌است در نتیجه تسبیح وسجده از مصادیق عبادت می‌شوند.
'''۱-'''منظور امر به [[عبادت]] است که در این صورت تفسیری برای آیه قبل است که پیامبر مأمور به[[تسبیحات اربعه| تسبیح]] و [[سجده]] شده‌است در نتیجه تسبیح وسجده از مصادیق عبادت می‌شوند.


'''۲-'''منظور پایبندی به لوازم عبودیت و تسلیم و اطاعت است. این احتمال هم از ظاهر این آیه وهم آیات پیش از این فهمیده می‌شود، در این صورت معنی آیه چنین است:ای پیامبر تداوم بر عبودیت داشته باش و برای انجام طاعت و پرهیز از معصیت و در برابر سخنان گزنده دشمنان صبر پیشه کن تا مرگ فرارسد؛ و در عالم آخرت که عالم یقین است شاهد انتقام وکیفر الهی باشی.<ref>طباطبایی، المیزان، ج۱۲، ص۱۹۵–۱۹۶</ref>
'''۲-'''منظور پایبندی به لوازم عبودیت و تسلیم و اطاعت است. این احتمال هم از ظاهر این آیه وهم آیات پیش از این فهمیده می‌شود، در این صورت معنی آیه چنین است:ای پیامبر تداوم بر [[عبادت|عبودیت]] داشته باش و برای انجام طاعت و پرهیز از [[گناه|معصیت]] و در برابر سخنان گزنده دشمنان صبر پیشه کن تا مرگ فرارسد؛ و در عالم [[آخرت]] که عالم [[یقین]] است شاهد انتقام و کیفر الهی در حق دشمنان باشی.<ref>طباطبایی، المیزان، ج۱۲، ص۱۹۵–۱۹۶</ref>


همچنین این آیه با امر به عبودیت تا آخر عمر و فرا رسیدن مرگ، بر این باور غلط که تکلیف برای رسیدن انسان به کمال است و هرگاه [[انسان کامل|کامل]] شد تکلیف ندارد؛ خط بطلان کشیده‌است.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۱ق. ج۱۱، ص۱۹۶–۲۰۰</ref>
همچنین این آیه با امر به عبودیت تا آخر عمر و فرا رسیدن مرگ، بر این باور غلط که تکلیف برای رسیدن انسان به کمال است و هرگاه [[انسان کامل|کامل]] شد تکلیف ندارد؛ خط بطلان کشیده‌است.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۱ق. ج۱۱، ص۱۹۶–۲۰۰</ref>
۱۸٬۴۱۲

ویرایش