Automoderated users، confirmed، protected، templateeditor
۵٬۴۹۵
ویرایش
خط ۴۶: | خط ۴۶: | ||
احتیاط در فتوا در مواردی است كه فقیه در مسئلهای به دلیل و حجّت قطعی معتبر دست نیافته و مبنای او در آن مسئله، رجوع به احتیاط است.<ref>مؤسسه دایرة المعارف الفقه الاسلامی، فرهنگ فقه فارسی، ج۱، ص۲۹۶-۲۹۷. </ref> و این غیر از فتوای به احتیاط است که در آن، فقیه از ادله احکام، وجوب احتیاط را استنباط کرده است.<ref>مؤسسه دایرة المعارف الفقه الاسلامی، فرهنگ فقه فارسی، ج۱، ص۲۹۶-۲۹۷. </ref> | احتیاط در فتوا در مواردی است كه فقیه در مسئلهای به دلیل و حجّت قطعی معتبر دست نیافته و مبنای او در آن مسئله، رجوع به احتیاط است.<ref>مؤسسه دایرة المعارف الفقه الاسلامی، فرهنگ فقه فارسی، ج۱، ص۲۹۶-۲۹۷. </ref> و این غیر از فتوای به احتیاط است که در آن، فقیه از ادله احکام، وجوب احتیاط را استنباط کرده است.<ref>مؤسسه دایرة المعارف الفقه الاسلامی، فرهنگ فقه فارسی، ج۱، ص۲۹۶-۲۹۷. </ref> | ||
تعبیر به احتیاط در كتابهای فتوایی اگر پیش یا پس از فتوا نباشد، بیانگر احتیاط وجوبی است.<ref>مؤسسه دایرة المعارف الفقه الاسلامی، فرهنگ فقه فارسی، ج۱، ص۲۹۶-۲۹۷. </ref> در تعریف [[احتیاط واجب]] گفتهاند: گاهى مجتهد در بيان حكم شرعى فتوا نمىدهد و نظر قطعى ابراز نمىكند، بلكه از ابتدا وظيفه مكلف را به صورت احتياط بيان | تعبیر به احتیاط در كتابهای فتوایی اگر پیش یا پس از فتوا نباشد، بیانگر احتیاط وجوبی است.<ref>مؤسسه دایرة المعارف الفقه الاسلامی، فرهنگ فقه فارسی، ج۱، ص۲۹۶-۲۹۷. </ref> در تعریف [[احتیاط واجب]] گفتهاند: گاهى مجتهد در بيان حكم شرعى فتوا نمىدهد و نظر قطعى ابراز نمىكند، بلكه از ابتدا وظيفه مكلف را به صورت احتياط بيان مىكند و در چنین مسائلى، مقلد مىتواند به همان احتیاط عمل کند یا به نظریه مجتهد دیگر كه بعد از مرجع تقلیدش، اعلم از دیگران است عمل كند<ref>مکارم شیرازی، رساله احکام برای جوانان، ۱۳۸۶ش، ص۱۴.</ref> و فرق آن با [[احتیاط مستحب]] در این است که احتیاط مستحب همیشه همراه فتوا است؛ یعنی مجتهد در آن مسأله علاوه بر اظهار نظر، راه احتیاط را هم نشان داده است و مقلد میتواند در این مسأله به فتوا و یا به احتیاط عمل کند.<ref>مکارم شیرازی، رساله احکام برای جوانان، ۱۳۸۶ش، ص۱۳.</ref> | ||
==فتواهای مشهور== | ==فتواهای مشهور== |