پرش به محتوا

نعمت‌الله صالحی نجف‌آبادی: تفاوت میان نسخه‌ها

اصلاح پیوند مرده برای وفات.
(اصلاح پیوند مرده برای وفات.)
خط ۵۵: خط ۵۵:


==زندگی‌نامه==
==زندگی‌نامه==
نعمت الله صالحی نجف آبادی در سال ۱۳۰۲ش در شهر [[نجف آباد]] متولد شد. پدر وی حسینعلی صالحی کشاورز بود. تا ۱۶ سالگی تحصیلات مقدماتی را گذراند و در سال ۱۳۱۸ش به [[اصفهان]] رفت و پس از گذراندن دروس [[ادبیات عرب]]، به درس [[حاج آقا رحیم ارباب]] و [[محمد حسن عالم نجف آبادی]] (دایی‌اش) رفت تا [[شرح لمعه]] و [[فرائد الاصول (کتاب)|رسائل]] بیاموزد.<ref> فراتی، روحانیت و تجدد، ص۴۱۶ </ref> اوضاع اقتصادی خوب نبود و بقول صالحی هرکسی طلبه می‌شد می‌گفتند:«آخر ملایی و اول گدایی». <br />این جمله از حاج آقا رحیم ارباب بیاد صالحی مانده است «آنچه در کتاب‌های [[لمعه]] و [[مکاسب (کتاب)|مکاسب]] می‌خوانید [[وحی]] منزل نیست و این مباحث قابل مناقشه هستند نباید تقلید کرد».<ref>لطفی، شوکران اندیشه، ۱۳۹۵،ص۳۴.</ref> به گفته صالحی، حاج آقا رحیم ارباب اهل مریدبازی نبود.<ref>لطفی، شوکران اندیشه، ۱۳۹۵،ص۳۶.</ref> استاد دیگر او [[میرزا علی آقا شیرازی]] بود. صالحی به قدری به او علاقمند بود که هر روز به حجره استاد می‌رفت و برایش چای دم می‌کرد.<ref>لطفی، شوکران اندیشه، ۱۳۹۵،ص۴۱.</ref> روزی صالحی اشعاری را برای استادش خوانده بود و گفته بود آقا ببینید [[شیخ مفید]] چه مقام و عظمتی دارد که روی قبرش [[امام زمان عج]] با دست خود اینگونه اشعاری نوشته است، میرزا علی آقا گفته بود: «بچم این قدر ساده‌لوح نباش این حرف‌ها را مریدهایشان بعد از مرگ‌شان ساخته‌اند».<ref>لطفی، شوکران اندیشه، ۱۳۹۵،ص۴۳.</ref><br />وی در [[اصفهان]] علاوه بر تحصیل، مدتی در [[مدرسه ذوالفقار]] به تدریس مغنی پرداخت. در سال ۱۳۲۵ش به تشویق [[آیت الله بهشتی|شهید بهشتی]] برای ادامه تحصیل دروس خارج [[فقه]] و [[اصول فقه|اصول]]، به [[حوزه علمیه قم|قم]] مهاجرت کرد و به جرگه شاگردان [[آیت الله بروجردی]] پیوست و تا پایان عمر از شاگردان وی بود. او همزمان در درس [[سید محمد داماد]] و [[امام خمینی]] حضور داشت. صالحی مدتی در درس فلسفه [[علامه طباطبایی]] نیز شرکت کرد<ref>فراتی، روحانیت و تجدد، ص۴۱۷ </ref> اما به درس تفسیر علامه که بعدها در قالب [[المیزان]] منتشر شد اهمیت بیشتری می‌داد و به صورت منظم حاضر شد.<ref>لطفی، شوکران اندیشه، ۱۳۹۵، ص۷۳.</ref><br />صالحی نجف‌آبادی، [[شنبه]] [[۱۶ اردیبهشت]] ۱۳۸۵ش در بیمارستان بقیه اللّه الاعظم [[تهران]] درگذشت و [[دوشنبه]] [[۱۸ اردیبهشت]] در [[نجف آباد]] [[تشییع جنازه|تشییع]] و به خاک سپرده شد.<ref>[http://www.nsalehi.com/%D8%B3%D9%8A%D8%B1%D9%89-%D8%AF%D8%B1-%D8%B2%D9%86%D8%AF%DA%AF%D9%89%D8%8C-%D8%A7%D9%86%D8%AF%D9%8A%D8%B4%D9%87-%D9%88-%D8%A2%D8%AB%D8%A7%D8%B1-%D8%A2%D9%8A%D8%AA%E2%80%8F-%D8%A7%D9%84%D9%84%D9%91/ سیری در زندگی و آثار آیت الله صالحی نجف آبادی]</ref>
نعمت الله صالحی نجف آبادی در سال ۱۳۰۲ش در شهر [[نجف آباد]] متولد شد. پدر وی حسینعلی صالحی کشاورز بود. تا ۱۶ سالگی تحصیلات مقدماتی را گذراند و در سال ۱۳۱۸ش به [[اصفهان]] رفت و پس از گذراندن دروس [[ادبیات عرب]]، به درس [[حاج آقا رحیم ارباب]] و [[محمد حسن عالم نجف آبادی]] (دایی‌اش) رفت تا [[شرح لمعه]] و [[فرائد الاصول (کتاب)|رسائل]] بیاموزد.<ref> فراتی، روحانیت و تجدد، ص۴۱۶ </ref> اوضاع اقتصادی خوب نبود و بقول صالحی هرکسی طلبه می‌شد می‌گفتند:«آخر ملایی و اول گدایی». <br />این جمله از حاج آقا رحیم ارباب بیاد صالحی مانده است «آنچه در کتاب‌های [[لمعه]] و [[مکاسب (کتاب)|مکاسب]] می‌خوانید [[وحی]] منزل نیست و این مباحث قابل مناقشه هستند نباید تقلید کرد».<ref>لطفی، شوکران اندیشه، ۱۳۹۵،ص۳۴.</ref> به گفته صالحی، حاج آقا رحیم ارباب اهل مریدبازی نبود.<ref>لطفی، شوکران اندیشه، ۱۳۹۵،ص۳۶.</ref> استاد دیگر او [[میرزا علی آقا شیرازی]] بود. صالحی به قدری به او علاقمند بود که هر روز به حجره استاد می‌رفت و برایش چای دم می‌کرد.<ref>لطفی، شوکران اندیشه، ۱۳۹۵،ص۴۱.</ref> روزی صالحی اشعاری را برای استادش خوانده بود و گفته بود آقا ببینید [[شیخ مفید]] چه مقام و عظمتی دارد که روی قبرش [[امام زمان عج]] با دست خود اینگونه اشعاری نوشته است، میرزا علی آقا گفته بود: «بچم این قدر ساده‌لوح نباش این حرف‌ها را مریدهایشان بعد از مرگ‌شان ساخته‌اند».<ref>لطفی، شوکران اندیشه، ۱۳۹۵،ص۴۳.</ref><br />وی در [[اصفهان]] علاوه بر تحصیل، مدتی در [[مدرسه ذوالفقار]] به تدریس مغنی پرداخت. در سال ۱۳۲۵ش به تشویق [[آیت الله بهشتی|شهید بهشتی]] برای ادامه تحصیل دروس خارج [[فقه]] و [[اصول فقه|اصول]]، به [[حوزه علمیه قم|قم]] مهاجرت کرد و به جرگه شاگردان [[آیت الله بروجردی]] پیوست و تا پایان عمر از شاگردان وی بود. او همزمان در درس [[سید محمد داماد]] و [[امام خمینی]] حضور داشت. صالحی مدتی در درس فلسفه [[علامه طباطبایی]] نیز شرکت کرد<ref>فراتی، روحانیت و تجدد، ص۴۱۷ </ref> اما به درس تفسیر علامه که بعدها در قالب [[المیزان]] منتشر شد اهمیت بیشتری می‌داد و به صورت منظم حاضر شد.<ref>لطفی، شوکران اندیشه، ۱۳۹۵، ص۷۳.</ref><br />صالحی نجف‌آبادی، [[شنبه]] [[۱۶ اردیبهشت]] ۱۳۸۵ش در بیمارستان بقیه اللّه الاعظم [[تهران]] درگذشت و [[دوشنبه]] [[۱۸ اردیبهشت]] در [[نجف آباد]] [[تشییع جنازه|تشییع]] و به خاک سپرده شد.<ref>«[https://www.iranketab.ir/profile/6455-نعمت-الله-صالحی-نجف-آبادی نعمت‌الله صالحی نجف‌آبادی]»، ایران کتاب.</ref>


== تدریس و نویسندگی ==
== تدریس و نویسندگی ==
خط ۱۳۸: خط ۱۳۸:
* فراتی، عبدالوهاب، روحانیت و تجدد با تاکید بر جریان‌های فکری سیاسی حوزه علمیه قم، پژوهشکده علوم و فرهنگ اسلامی، قم، ۱۳۸۹ش.
* فراتی، عبدالوهاب، روحانیت و تجدد با تاکید بر جریان‌های فکری سیاسی حوزه علمیه قم، پژوهشکده علوم و فرهنگ اسلامی، قم، ۱۳۸۹ش.
*لطفی مجتبی، شوکران اندیشه، خاطرات آیت‌الله صالحی نجف آبادی، تهران، ۱۳۹۵ش.
*لطفی مجتبی، شوکران اندیشه، خاطرات آیت‌الله صالحی نجف آبادی، تهران، ۱۳۹۵ش.
* «[https://www.iranketab.ir/profile/6455-نعمت-الله-صالحی-نجف-آبادی نعمت‌الله صالحی نجف‌آبادی]»، ایران کتاب، تاریخ بازدید: ۲۱ بهمن ۱۴۰۰ش.
{{پایان}}
{{پایان}}


۱۹۶

ویرایش