Automoderated users، confirmed، protected، templateeditor
۵٬۵۱۸
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
خط ۹: | خط ۹: | ||
==مفهومشناسی== | ==مفهومشناسی== | ||
فتوا، اصطلاحی فقهی و به معنای ابراز رأی و نظر [[مجتهد]] درباره حكمی شرعی و اعلان آن برای آگاهی [[مقلد|مقلدانش]] است.<ref>فرهنگ نامه اصول فقه، ۱۳۸۹ش، ص۶۰۰.</ref> به پرسیدن و خواستن نظر و رأی [[مجتهد|فقیه]] درباره یک مسئله [[شرعی]]، استفتاء گفته میشود.<ref>عمید، فرهنگ عمید، ذیل واژه «فتوا»؛ سجادی، فرهنگ معارف اسلامی، ذیل واژه «اسفتاء»</ref> به فتوا دهنده «مفتی» و به مقلّدی كه فتوا را از او میگیرد «مستفتی» گویند.<ref>مؤسسه دایره المعارف الفقه الاسلامی، فرهنگ فقه فارسی، ۱۳۸۷ش، ج۵، ص۶۴۴.</ref> از احكام فتوا در باب [[اجتهاد و تقلید]] سخن گفتهاند.<ref>مؤسسه دایره المعارف الفقه الاسلامی، فرهنگ فقه فارسی، ۱۳۸۷ش، ج۵، ص۶۴۴.</ref> | فتوا، اصطلاحی فقهی و به معنای ابراز رأی و نظر [[مجتهد]] درباره حكمی شرعی و اعلان آن برای آگاهی [[مقلد|مقلدانش]] است.<ref>فرهنگ نامه اصول فقه، ۱۳۸۹ش، ص۶۰۰.</ref> به پرسیدن و خواستن نظر و رأی [[مجتهد|فقیه]] درباره یک مسئله [[شرعی]]، استفتاء گفته میشود.<ref>عمید، فرهنگ عمید، ذیل واژه «فتوا»؛ سجادی، فرهنگ معارف اسلامی، ذیل واژه «اسفتاء»</ref> به فتوا دهنده «مفتی» و به مقلّدی كه فتوا را از او میگیرد «مستفتی» گویند.<ref>مؤسسه دایره المعارف الفقه الاسلامی، فرهنگ فقه فارسی، ۱۳۸۷ش، ج۵، ص۶۴۴.</ref> | ||
از احكام فتوا در باب [[اجتهاد و تقلید]] سخن گفتهاند.<ref>مؤسسه دایره المعارف الفقه الاسلامی، فرهنگ فقه فارسی، ۱۳۸۷ش، ج۵، ص۶۴۴.</ref> | |||