Automoderated users، confirmed، مدیران، templateeditor
۶٬۰۲۳
ویرایش
نیابت عامه: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
بدون خلاصۀ ویرایش
Mkhaghanif (بحث | مشارکتها) جزبدون خلاصۀ ویرایش |
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{نیازمند گسترش}} | {{نیازمند گسترش}} | ||
'''نیابت عامه''' جانشینی عموم [[فقیه|فقیهان]] شیعه به جای [[امام مهدی (ع)]] در دوران [[غیبت کبرا]]. شیعیان در دوران غیبت کبرا | '''نیابت عامه''' جانشینی عموم [[فقیه|فقیهان]] شیعه به جای [[امام مهدی(ع)]] در دوران [[غیبت کبرا]]. شیعیان در دوران غیبت کبرا نمی‌توانند با امام مستقیم یا باواسطه ارتباط داشته باشند. در این دوران با تکیه بر روایات رسیده از [[امامان شیعه|امامان]]، وظایف امام معصوم را بر عهده فقیهان دانسته و آنان را رهبر دینی خود می‌دانند. نیابت عامه در مقابل [[نیابت خاصه]] قرار دارد. | ||
== نیابت خاصه | == نیابت خاصه و نیابت عامه== | ||
در دوران [[غیبت صغرا]] امام مهدی(ع) از طریق [[نواب اربعه|چهار نفر]] با شیعیان ارتباط داشت. پس از وفات | در دوران [[غیبت صغرا]] امام مهدی(ع) از طریق [[نواب اربعه|چهار نفر]] با شیعیان ارتباط داشت. پس از وفات چهارمین [[علی بن محمد سمری|نایب خاص]] خویش در [[سال ۳۲۹ق]] نماینده دیگری منصوب نکرد و تمام ارتباطات مستقیم آن حضرت با مردم و دوران [[وکالت]] از امام مهدی، خاتمه یافت. | ||
بنابر روایات نقل شده درباره دوران غیبت، از جمله روایتی از امام مهدی که شیعیان را مامور به رجوع به فقها در امور دین و دنیا می‌کند،<ref> | بنابر روایات نقل شده درباره دوران غیبت، از جمله روایتی از امام مهدی که شیعیان را مامور به رجوع به فقها در امور دین و دنیا می‌کند،<ref> الکافی، ج۱، ص۶۷</ref> در این دوران، در دوران علما و فقها نیابت عامه آن حضرت را بر عهده گرفتند. قید «عام» در برابر خاص است و مراد این است که دیگر هیچ فرد خاصی نیابت مشخصی از امام مهدی ندارد؛ بلکه فقهای واجدِ شرایط ذکر شده در روایت، به صورت عام از آن حضرت نیابت می‌کنند. | ||
== احادیث نیابت عامه == | == احادیث نیابت عامه == | ||
مبنای روایی نیابت عامه، احادیثی است که منابع روایی از امامان معصوم(ع)نقل کرده‌اند. برای نمونه، در روایتی از امام صادق(ع)تصریح شده است که هنگامی که به ما دسترسی ندارید، برای حل اختلافات میان خود، به راویان حدیث ما، کسانی که حلال و حرام و احکام ما را می‌شناسند، رجوع کنید و اگر به کسی دیگر رجوع کنید، حتی چنانچه او به حق حکم کند، حکمش روا نیست.<ref> | مبنای روایی نیابت عامه، احادیثی است که منابع روایی از امامان معصوم(ع)نقل کرده‌اند. برای نمونه، در روایتی از امام صادق(ع)تصریح شده است که هنگامی که به ما دسترسی ندارید، برای حل اختلافات میان خود، به راویان حدیث ما، کسانی که حلال و حرام و احکام ما را می‌شناسند، رجوع کنید و اگر به کسی دیگر رجوع کنید، حتی چنانچه او به حق حکم کند، حکمش روا نیست.<ref> الکافی، ج ۱، ص۶۷.</ref>بنابر روایتی دیگر، که از [[امام مهدی]] نقل شده، مؤمنان باید در رویدادهای روزگار، به راویان احادیث اهل بیت(ع) رجوع کنند و آن حضرت تصریح کرده است که «آنان (راویان) [[حجت]] من بر شمایند و من حجت خدا بر ایشانم.»<ref> الکافی، ج ۱، ص:۶۷</ref> همچنین در روایتی از [[امام دهم]] علی بن محمد نقی(ع) آمده است: «گروهی از علما پس از غیبت قائم ما مردم را به امامت او فرامی‌خوانند و با حجتهای ربّانی از دین او دفاع می‌کنند.... آنان همچون ناخدا، سکان کشتی را در دست دارند... | ||
== پانویس == | == پانویس == | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
==منابع== | ==منابع== | ||
*کلینی، محمد بن یعقوب، | *کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی،دار الکتب الاسلامیه. | ||
{{مهدویت}} | {{مهدویت}} | ||
{{شیعه-افقی}} | {{شیعه-افقی}} | ||
[[ar:النيابة العامة]] | [[ar:النيابة العامة]] | ||