نیابت عامه: تفاوت میان نسخه‌ها

{{نیازمند گسترش}}

امام مهدی(عج)پس از وفات چهارمين [[نیابت خاصه|نایب خاص]] خویش در سال ۳۲۹ق نائب ديگرى منصوب نکرد و بدین سان، تمام ارتباطات مستقيم آن حضرت با مردم و دوران [[وكالت]] از امام مهدی، خاتمه یافت. بنابر روایات نقل شده درباره دوران غیبت، از جمله روایتی از امام مهدی که شیعیان را مامور به رجوع به فقها در امور دین و دنیا می‌کند،<ref> الكافي، ج1، ص67</ref> در این دوران، در دوران علما و فقها نیابت عامه آن حضرت را بر عهده گرفتند. قید «عام» در برابر خاص است و مراد این است که دیگر هیچ فرد خاصی نیابت مشخصی از امام مهدی ندارد؛ بلکه فقهای واجدِ شرایط ذکر شده در روایت، به صورت عام از آن حضرت نیابت می‌کنند.

مبنای روایی نیابت عامه، احادیثی است که منابع روایی از امامان معصوم(ع)نقل کرده‌اند. برای نمونه، در روایتی از امام صادق(ع)تصریح شده است که هنگامی که به ما دسترسی ندارید، برای حل اختلافات میان خود، به راویان حدیث ما، کسانی که حلال و حرام و احکام ما را می‌شناسند، رجوع کنید و اگر به کسی دیگر رجوع کنید، حتی چنانچه او به حق حکم کند، حکمش روا نیست.<ref> الكافي، ج 1، ص 67.</ref>بنابر روایتی دیگر، که از [[امام مهدی]] نقل شده، مؤمنان باید در رويدادهاى روزگار، به راويان احاديث اهل بیت(ع) رجوع کنند و آن حضرت تصریح کرده است که «آنان (راويان) [[حجت]] من بر شمايند و من حجت خدا بر ايشانم.»<ref> الكافي، ج  1 ، ص :67</ref> همچنین در روایتی از [[امام دهم]] علی بن محمد نقی(ع) آمده است: «گروهی از علما پس از غیبت قائم ما مردم را به امامت او فرامی‌خوانند و با حجتهای ربّانی از دین او دفاع می‌کنند ... . آنان همچون ناخدا، سکان کشتی را در دست دارند...

==منابع==

{{مهدویت}}

{{شیعه-افقی}}

[[ar:النيابة العامة]]