سوره کهف: تفاوت میان نسخه‌ها

{{سوره||نام = کهف |کتابت = ۱۸|جزء = ۱۵ و ۱۶|آیه = ۱۱۰|مکی/مدنی = مکی|شماره نزول = ۶۹|بعدی = [[سوره مریم|مریم]] |قبلی = [[سوره اسراء|اسراء]] |کلمه = ۱۵۸۹|حرف = ۶۵۵۰|تصویر=سوره کهف.jpg}}

'''سوره کهف''' هجدهمین [[سوره]] و از [[سوره‌های مکی]] [[قرآن]] که در [[جزء (قرآن)|جزء]] پانزدهم و شانزدهم  قرآن جای گرفته است. کهف به معنای غار است و نام این سوره را به این دلیل کهف گذاشته‌اند که به داستان [[اصحاب کهف]] می‌پردازد. سوره کهف مردم را به اعتقاد به حق و عمل صالح دعوت می‌کند و بر این موضوع تأکید می‌کند که [[خدا|خداوند]] فرزندی ندارد. در این سوره چند داستان آمده است که سه داستان مفصل‌تر است: داستان اصحاب کهف، داستان [[داستان موسی و خضر|موسی و بنده‌ای از بندگان خدا]] (خضر) و حکایت [[ذوالقرنین]]. گفته شده سوره کهف هنگامی نازل شد که عده‌ای از [[قریش]] قرار شد از [[یهود|یهودیان]] مسائلی را بیاموزند و با آنها، [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر(ص)]] را بیازمایند. این مسائل، پرسش از سه داستان گفته‌شده و زمان برپایی [[قیامت]] بود.