کاربر ناشناس
سوره مریم: تفاوت میان نسخهها
جز
←تفسیر: ویرایش نگارشی
imported>Salvand جز (←محتوا: ویرایش نگارشی) |
imported>Salvand جز (←تفسیر: ویرایش نگارشی) |
||
خط ۱۷: | خط ۱۷: | ||
بنابر [[المیزان فی تفسیر القرآن|تفسیر المیزان]] پیام اصلی این سوره بشارت و انذار است که در قالب داستانهای پیامبران بیان شده است.<ref>طباطبایی، سید محمدحسین، ترجمه تفسیر المیزان، ۱۳۷۰ش، ج۱۴، ص۶.</ref> | بنابر [[المیزان فی تفسیر القرآن|تفسیر المیزان]] پیام اصلی این سوره بشارت و انذار است که در قالب داستانهای پیامبران بیان شده است.<ref>طباطبایی، سید محمدحسین، ترجمه تفسیر المیزان، ۱۳۷۰ش، ج۱۴، ص۶.</ref> | ||
== | ==منظور از کهیعص== | ||
درباره [[حروف مقطعه|حروف | درباره معنای [[حروف مقطعه|حروف مُقَطَّعۀ]] آغاز سوره مریم (کهیعص)، دو دسته روایات در منابع اسلامی نقل شده است: | ||
۱. روایاتی که هر یک از این حروف را اشاره به یکی از اسما بزرگ خداوند میدانند: «ک» اشاره به کافی، «ه» اشاره به هادی، «ی» اشاره به ولی، «ع» اشاره به عالم و «ص»اشاره به «صادق الوعد» (کسی که در وعدۀ خود صادق است) دارد. | |||
۲. روایاتی که این حروف مقطعه را به [[واقعه کربلا]] تفسیر کردهاند: «ک» اشاره به «کربلا»، «هاء» اشاره به «هلاکشدن خاندان پیامبر(ص)»، «ی» اشاره به «[[یزید]]»، «ع» اشاره به «عطش» و «ص» اشاره به «صبر و استقامت» امام حسین و یارانش دارد.<ref>ر.ک: مکارم شیرازی، برگزیده تفسیر نمونه، ۱۳۸۲ش، ج۳، ص۷۸؛ بحرانی، البرهان فی تفسیر القرآن، ۱۳۸۹ش، ج۳، ص۶۹۷؛ قمی، تفسیر القمی، ۱۳۶۳ق، ج۲، ص۴۸.</ref> | |||
[[علامه طباطبایی]] روایات دسته نخست را به دلیل اینکه حرف «ی» ربطی به «ولی» ندارد، ناصحیح میداند.<ref>طباطبایی، سید محمدحسین، ترجمه تفسیر المیزان، ۱۳۷۰ش، ج۱۴، ص۳۰.</ref> | [[علامه طباطبایی]] روایات دسته نخست را به دلیل اینکه حرف «ی» ربطی به «ولی» ندارد، ناصحیح میداند.<ref>طباطبایی، سید محمدحسین، ترجمه تفسیر المیزان، ۱۳۷۰ش، ج۱۴، ص۳۰.</ref> | ||
برخی [[اهل سنت]] | برخی [[اهل سنت]] نیز حروف مقطعه آغازین سوره مریم را از اسامی خداوند دانستهاند.<ref>سیوطی، الدرالمنثور، ۱۴۰۴ق، ج۴، ص۲۵۸ و ثعلبی، الکشف و البیان، ۱۴۲۲ق، ج۶، ص۲۰۵.</ref> | ||
==داستانها و رویاتهای تاریخی== | ==داستانها و رویاتهای تاریخی== | ||
*داستان زکریا و یحیی : آیههای ۲-۱۵ | *داستان زکریا و یحیی : آیههای ۲-۱۵ |