آیه میثاق: تفاوت میان نسخه‌ها

| سایر          =[[توحید]] و ربوبیت [[خداوند]]، [[عهد الست]]، [[عالم ذر]]

تفسیر آیه بر میثاقی معنوی، به چندین شکل در بیان مفسران مورد بحث قرار گرفته است. برخی میثاق خداوندی را همان شهادت عقلی انسان بر ربوبیت خداوند می‌دانند<ref>زمخشری، الکشاف، ۱۴۰۷ق، ج۲، ص۱۷۶؛ طبرسی، جوامع الجامع، ۱۴۱۲ق، ج۱، ص۴۸۲.</ref> و عده‌ای فطرت پاک و به دور از هواهای نفسانی را مؤید وحدانیت ربوبی پروردگار دانسته‌اند؛<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۷، ص۴.</ref> بدین‌گونه که انسان‌ها با استعداد فطری که خداوند در وجودشان به امانت گذاشته است، قادر خواهند بود با [[تزکیه|تهذیب نفس]]، صحنه میثاق الهی را در پیش روی خود مشاهده کنند.<ref>آب‌یاری، بررسی تطبیقی آیه میثاق از نظر استاد شهید مطهری و آیت‌الله جوادی آملی، ۱۳۹۴ش، ص۲۴.</ref> این شعور توحیدی انسان را، همان حس مذهبی دانسته‌اند که به تعبیر روان شناسان در وجود هر فرد قرار گرفته است.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۷، ص۸.</ref> بر همین اساس است که مفسران فطری بودن معارف دینی را از [[آیه]] فوق برداشت کرده و آن را پاسخی به معاندان و [[شرک|مشرکان]] می‌دانند.<ref>آب‌یاری، بررسی تطبیقی آیه میثاق از نظر استاد شهید مطهری و آیت‌الله جوادی آملی، ۱۳۹۴ش، ص۵.</ref> از سویی برخی مفسران بر این اعتقادند که ساحت [[عالم ملکوت|ملکوتی]] آدمی که همزمان با ساحت دنیایی اوست محل اخذ میثاق خداوند است.<ref>سلطان علیشاه، بیان السعادة، ۱۴۰۸ق، ج۲، ص۲۱۶؛ طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۰ق، ج۸، ص۳۲۰؛ حسینی همدانی، انوار درخشان در تفسیر قرآن، ۱۴۰۴ق، ج۷، ص۱۱۳.</ref>