سوره مریم: تفاوت میان نسخه‌ها

{{سوره||نام = مریم |کتابت = ۱۹|جزء = ۱۶|آیه = ۹۸|مکی/مدنی = مکی|شماره نزول = ۴۴|بعدی = [[سوره طه|طه]] |قبلی = [[سوره کهف|کهف]] |کلمه = ۹۷۲|حرف = ۳۹۳۵}}

'''سوره مریم''' به نام و داستان [[حضرت مریم|حضرت مریم (س)]] می‌پردازد از نظر حجم پنجمین سوره از سوره‌های مثانی است. نسبتا متوسط و کمتر از نیم جزء [[قرآن]] است.

وجه تسمیه این سوره، اشاره به نام و داستان [[حضرت مریم|حضرت مریم (س)]] است. نام دیگر آن «‌کهیعص‌» [کاف. هاء. یاء. عین. صاد] است. زیرا دهیمن سوره از سوره‌های بیست و نه گانه‌ای است که با [[حروف مقطعه]] آغاز می‌شوند. این سوره را به طور اختصار «‌کهـ‌» می‌نامند، و [[مکی و مدنی|مکی]] است. دارای ۹۸ و یا ۹۹ آیه است که رقم اول صحیح و مشهور است. تعداد کلمات این سوره ۹۷۲ و تعداد حروف آن ۳۹۳۵ حرف است. به ترتیب مصحف نوزدهمین و به ترتیب نزول چهل و چهارمین سوره [[قرآن]] است. از نظر حجم پنجمین سوره از [[سوره‌های مثانی]] است. نسبتا متوسط و کمتر از نیم جزء قرآن است. از سوره‌های دارای سوگند است که در آیه ۶۸ با سوگند به پروردگار بر مسأله «‌حشر‌» ([[معاد]]) تاکید می‌کند.

مضامین اصلی این سوره داستان [[حضرت مریم (س)]]، ولادت [[حضرت عیسی(ع)]] و سخن گفتن او در گهواره و شهادت او بر طهارت و پاکدامنی مادر است و داستان دو پیامبر بزرگ خدا ([[حضرت زکریا|زکریا]] و فرزندش [[حضرت یحیی|یحیی]]) و اشاره‌ای به داستان [[حضرت ابراهیم|حضرت ابراهیم(ع)]] و تنزیه خداوند از فرزند و شریک، بیان وحدانیت خدا، و شرح شمه‌ای از احوال [[قیامت]] از مضامین این سوره است. <ref>دانشنامه قرآن و قرآن پژوهی، ج۲، ص۱۲۴۲</ref>