سوره نمل: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
←رجعت در زمان ظهور: اصلاح ارقام
جز (←رجعت در زمان ظهور: اصلاح ارقام) |
|||
| خط ۵۲: | خط ۵۲: | ||
علمای [[شیعه]] آیه ۸۳ سوره نمل «وَيَوْمَ نَحْشُرُ مِن كُلِّ أُمَّةٍ فَوْجًا مِّمَّن يُكَذِّبُ بِآيَاتِنَا؛ و آن روز كه از هر امتى، گروهى از كسانى را كه آيات ما را تكذيب كرده‌اند محشور مى‌گردانيم...» را صریح‌ترین و مهم‌ترین دلیل [[قرآن|قرآنی]] برای اثبات [[رجعت]] دانسته‌اند.<ref>رضانژاد و پای برجای، «بررسی دلالت آیه ۸۳ سوره نمل بر رجعت از دیدگاه فریقین»، ص۴۳-۴۶؛ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۱۵، ص۵۴۹.</ref> بر اساس نظر [[شیخ مفید]] خداوند هنگام [[ظهور امام زمان|ظهور امام مهدی(ع)]] برخی از درگذشتگان را زنده می‌کند.<ref>مفید، اوائل المقالات، ۱۴۱۳ق، ج۴، ص۷۷</ref> | علمای [[شیعه]] آیه ۸۳ سوره نمل «وَيَوْمَ نَحْشُرُ مِن كُلِّ أُمَّةٍ فَوْجًا مِّمَّن يُكَذِّبُ بِآيَاتِنَا؛ و آن روز كه از هر امتى، گروهى از كسانى را كه آيات ما را تكذيب كرده‌اند محشور مى‌گردانيم...» را صریح‌ترین و مهم‌ترین دلیل [[قرآن|قرآنی]] برای اثبات [[رجعت]] دانسته‌اند.<ref>رضانژاد و پای برجای، «بررسی دلالت آیه ۸۳ سوره نمل بر رجعت از دیدگاه فریقین»، ص۴۳-۴۶؛ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۱۵، ص۵۴۹.</ref> بر اساس نظر [[شیخ مفید]] خداوند هنگام [[ظهور امام زمان|ظهور امام مهدی(ع)]] برخی از درگذشتگان را زنده می‌کند.<ref>مفید، اوائل المقالات، ۱۴۱۳ق، ج۴، ص۷۷</ref> | ||
بنابر نظر [[مفسران]] و متکلمانِ شیعه این برانگیخته‌شدن غیر از زنده‌شدن مردگان در روز [[قیامت]] است؛ زیرا در قیامت همه مردگان زنده می‌شوند؛ اما در این آیه بر زنده شدن عده‌ای از مردگان اشاره می‌شود. از جمله عالمانی که برای اثبات رجعت به این آیه استدلال کرده‌اند [[شیخ صدوق]] در کتاب [[الاعتقادات (کتاب)|الاعتقادات]]،<ref>صدوق، الاعتقادات، ۱۴۱۴ق، ۶۲ و ۶۳.</ref> [[شیخ مفید]]،<ref>مفید، المسائل السرویه، ۱۴۱۳ق، ص۳۲ و ۳۳.</ref> [[شیخ طوسی]] در تفسیر [[التبیان فی تفسیر القرآن|التبیان]]،<ref>طوسی، التبیان، ۱۳۸۲ق، ج۸، ص۱۲۰.</ref> [[فضل بن حسن طبرسی]] در تفسیر [[مجمع البیان فی تفسیر القرآن|مجمع البیان]]<ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۷،ص ۳۶۶.</ref> و [[محمدباقر مجلسی|علامه مجلسی]] در [[حق الیقین (کتاب)|کتاب حق الیقین]]<ref>مجلسی، حق الیقین، ۱۳۸۷ق، ص۳۳۶.</ref> هستند.<ref>رضانژاد و پای برجای، «بررسی دلالت آیه ۸۳ سوره نمل بر رجعت از دیدگاه فریقین»، ص۴۳-۴۶.</ref> | بنابر نظر [[مفسران]] و متکلمانِ شیعه این برانگیخته‌شدن غیر از زنده‌شدن مردگان در روز [[قیامت]] است؛ زیرا در قیامت همه مردگان زنده می‌شوند؛ اما در این آیه بر زنده شدن عده‌ای از مردگان اشاره می‌شود. از جمله عالمانی که برای اثبات رجعت به این آیه استدلال کرده‌اند [[شیخ صدوق]] در کتاب [[الاعتقادات (کتاب)|الاعتقادات]]،<ref>صدوق، الاعتقادات، ۱۴۱۴ق، ۶۲ و ۶۳.</ref> [[شیخ مفید]]،<ref>مفید، المسائل السرویه، ۱۴۱۳ق، ص۳۲ و ۳۳.</ref> [[شیخ طوسی]] در تفسیر [[التبیان فی تفسیر القرآن|التبیان]]،<ref>طوسی، التبیان، ۱۳۸۲ق، ج۸، ص۱۲۰.</ref> [[فضل بن حسن طبرسی]] در تفسیر [[مجمع البیان فی تفسیر القرآن|مجمع البیان]]<ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۷،ص ۳۶۶.</ref> و [[محمدباقر مجلسی|علامه مجلسی]] در [[حق الیقین (کتاب)|کتاب حق الیقین]]<ref>مجلسی، حق الیقین، ۱۳۸۷ق، ص۳۳۶.</ref> هستند.<ref>رضانژاد و پای برجای، «بررسی دلالت آیه ۸۳ سوره نمل بر رجعت از دیدگاه فریقین»، ص۴۳-۴۶.</ref> علامه طباطبایی ظهور آیه را در حشر غیرعمومی قبل از روز قیامت می داند که ارتباطی به حشر برای عذاب ندارد زیرا که این آیه بعد از آیه‌ای است که مربوط به یکی از [[اشراط الساعة |نشانه های قیامت]] است که همان خروج جنبنده‌ای از زمین [[دابة الارض]] است و پیش از آیه نفخ صور است که مربوط به قیامت است در نتیجه آیه۸۳ سوره نمل ظهورش در این است که این حشر غیرعمومی پیش از قیامت اتفاق می افتد هر چند چون آیه صراحت در این ادعا ندارد ممکن است قابل تأویل هم باشد. <ref>طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۳ق، اعلمی بیروت، ج۱۵، ص۳۹۷و۳۹۸. | ||
</ref> | |||
== آیات مشهور== | == آیات مشهور== | ||