پرش به محتوا

محارم: تفاوت میان نسخه‌ها

۶۳۲ بایت اضافه‌شده ،  ‏۱۰ آوریل ۲۰۲۲
جز
خط ۱۶: خط ۱۶:
اسباب محرمیت، اموری که سبب می‌شوند دو فرد نسبت به یکدیگر مَحرم شوند و احکام محرمیت درباره آنها جاری گردد.<ref>موسسه دائرة المعارف الفقه الاسلامی، فرهنگ فقه فارسی، ۱۳۸۷ش، ج۱، ص۳۹۱.</ref> در کتاب‌های فقهی ۱۱ مورد به عنوان اسباب محرمیت و تحریم ازدواج ذکر شده است.<ref>برای نمونه نگاه کنید به محقق حلی، شرایع الاسلام، ۱۴۰۸ق، ج۲، ص۲۲۴؛ نجفی، جواهرالکلام، ۱۳۶۲ش، ج۲۹، ص۲۳۷.</ref> برخی این اسباب را در سه دسته کلی دسته‌بندی کرده‌اند<ref>مجتهدی تهرانی، سه رساله: گناهان کبیره، محرم و نامحرم، احکام‌الغیبة، ۱۳۸۱ش، ص۱۰.</ref> که عبارتند از:  
اسباب محرمیت، اموری که سبب می‌شوند دو فرد نسبت به یکدیگر مَحرم شوند و احکام محرمیت درباره آنها جاری گردد.<ref>موسسه دائرة المعارف الفقه الاسلامی، فرهنگ فقه فارسی، ۱۳۸۷ش، ج۱، ص۳۹۱.</ref> در کتاب‌های فقهی ۱۱ مورد به عنوان اسباب محرمیت و تحریم ازدواج ذکر شده است.<ref>برای نمونه نگاه کنید به محقق حلی، شرایع الاسلام، ۱۴۰۸ق، ج۲، ص۲۲۴؛ نجفی، جواهرالکلام، ۱۳۶۲ش، ج۲۹، ص۲۳۷.</ref> برخی این اسباب را در سه دسته کلی دسته‌بندی کرده‌اند<ref>مجتهدی تهرانی، سه رساله: گناهان کبیره، محرم و نامحرم، احکام‌الغیبة، ۱۳۸۱ش، ص۱۰.</ref> که عبارتند از:  


*نَسَب: خویشاوندی که حاصل از تولد یک یا چند نفر از دیگری که ناشی از نکاح صحیح یا [[آمیزش به شبهه]] باشد را خویشاوندی نَسَبی می‌گویند. محارم نسبی به کسانی گفته می‌شود که از زمان تولد رابطه محرمیت با آنها برقرار است.<ref>محقق حلی، شرایع الاسلام، ۱۴۰۸ق، ج۲، ص۲۲۵.</ref>  
*نَسَب: خویشاوندی که حاصل از تولد یک یا چند نفر از دیگری که ناشی از نکاح صحیح یا [[آمیزش به شبهه]]{{یادداشت| آمیزش به شبهه آمیزش با زن بیگانه به گمان حلال بودن آن زن است مانند:آمیزش انسان با زن بیگانه به گمان آن که همسر او است
یا انسان زنی را که ازدواج با او حرام است به همسرى خویش در آورد و به گمان‌ صحّت عقد، با وى آمیزش نماید. مشهور فقهاء آثار این آمیزش را مانند نکاحِ صحیح دانسته اند. فرهنگ فقه فارسی، موسسه دائرة المعارف الفقه الاسلامي، ج۱، ص۱۶۲}}
باشد را خویشاوندی نَسَبی می‌گویند. محارم نسبی به کسانی گفته می‌شود که از زمان تولد رابطه محرمیت با آنها برقرار است.<ref>محقق حلی، شرایع الاسلام، ۱۴۰۸ق، ج۲، ص۲۲۵.</ref>  
*رضاع: مَحرَمیت رِضاعی، نوعی خویشاوندی است که بر اثر شیرخوردن کودک از زنی غیر از مادرش ایجاد می‌شود.<ref>نجفی، جواهرالکلام، ۱۳۶۲ش، ج۲۹، ص۲۶۴.</ref> البته محرمیت رضاعی شرایطی دارد از جمله اینکه زن شیردهنده از راه شرعی باردار شده باشد، شیر خوردن از زن شیردهنده، متعدد و متوالی باشد و در میان آن از شیر زن دیگری یا غذای دیگری تغذیه نکند و سن شیرخوار کمتر از دو سال قمری باشد.<ref>محقق حلی، شرایع‌الاسلام، ۱۴۰۸ق، ج۲، ص۲۲۸؛ نجفی، جواهرالکلام، ۱۳۶۲ش، ج۲۹، ص۲۶۴.</ref>
*رضاع: مَحرَمیت رِضاعی، نوعی خویشاوندی است که بر اثر شیرخوردن کودک از زنی غیر از مادرش ایجاد می‌شود.<ref>نجفی، جواهرالکلام، ۱۳۶۲ش، ج۲۹، ص۲۶۴.</ref> البته محرمیت رضاعی شرایطی دارد از جمله اینکه زن شیردهنده از راه شرعی باردار شده باشد، شیر خوردن از زن شیردهنده، متعدد و متوالی باشد و در میان آن از شیر زن دیگری یا غذای دیگری تغذیه نکند و سن شیرخوار کمتر از دو سال قمری باشد.<ref>محقق حلی، شرایع‌الاسلام، ۱۴۰۸ق، ج۲، ص۲۲۸؛ نجفی، جواهرالکلام، ۱۳۶۲ش، ج۲۹، ص۲۶۴.</ref>
*سَبَب: با خواندن [[صیغه عقد]]، علاوه بر زن و شوهر نسبت به یکدیگر، برخی از خویشاوندان مرد و زن بر یکدیگر محرم می‌شوند که به آن‌ها محارم سبَبَی می‌گویند.<ref> شهیدثانی، مسالک‌الافهام، ۱۴۱۳ق، ج۷، ص۲۸۱.</ref>
*سَبَب: با خواندن [[صیغه عقد]]، علاوه بر زن و شوهر نسبت به یکدیگر، برخی از خویشاوندان مرد و زن بر یکدیگر محرم می‌شوند که به آن‌ها محارم سبَبَی می‌گویند.<ref> شهیدثانی، مسالک‌الافهام، ۱۴۱۳ق، ج۷، ص۲۸۱.</ref>
۱۷٬۴۳۵

ویرایش