کاربر ناشناس
جمهوری آذربایجان: تفاوت میان نسخهها
جز
بازنویسی پیشینه و تقسیمات اولیه و اضافه کردن نقشه
imported>Fayaz جز (ویرایش و اصلاح←لید) |
imported>Fayaz جز (بازنویسی پیشینه و تقسیمات اولیه و اضافه کردن نقشه) |
||
خط ۱۰: | خط ۱۰: | ||
| نام رسمی =جمهوری آذربایجان | | نام رسمی =جمهوری آذربایجان | ||
| دین رسمی =[[اسلام]] | | دین رسمی =[[اسلام]] | ||
| جمعیت کل = | | جمعیت کل =۱۰میلیون نفر(۲۰۱۹م) | ||
| مساحت =۸۶٬۶۰۰ کیلومتر مربع | | مساحت =۸۶٬۶۰۰ کیلومتر مربع | ||
| حکومت = جمهوری | | حکومت = جمهوری | ||
خط ۲۰: | خط ۲۰: | ||
| سایت = | | سایت = | ||
| پیشینه اسلام = قرن اول قمری | | پیشینه اسلام = قرن اول قمری | ||
| جمعیت مسلمانان = | | جمعیت مسلمانان = | ||
| جمعیت = | | جمعیت = | ||
| پیشینه =دوران [[صفویه]] | | پیشینه =دوران [[صفویه]] | ||
| درصد به جمعیت کشور = ۸۵٪ | | درصد به جمعیت کشور = ۸۵٪ | ||
خط ۴۳: | خط ۴۳: | ||
| اجتماعی = | | اجتماعی = | ||
}} | }} | ||
'''آذربایجان''' کشوری در شمال [[ایران]] و در غرب دریاچه خزر است. بیش از ۹۹٪ مردم این کشور [[مسلمان]] هستند و حدود ۸۵٪ آنها از مذهب [[تشیع]] پیروی میکنند | '''آذربایجان''' کشوری در شمال [[ایران]] و در غرب دریاچه خزر است. بیش از ۹۹٪ مردم این کشور [[مسلمان]] هستند و حدود ۸۵٪ آنها از مذهب [[تشیع]] پیروی میکنند. شهرهای [[نارداران]]، [[شماخی]] و [[گنجه]] از مراکز اصلی تشیع در این سرزمین است. مزار [[بیبی هیبت]] و [[امامزاده رحیمه خانم]] از زیارتگاهها و مراکز تجمع شیعیان است. | ||
==موقعیت جغرافیایی== | ==موقعیت جغرافیایی== | ||
[[پرونده:Azerbijan.jpg|بندانگشتی]] | |||
جمهوری آذربایجان با ۸۶۶۰۰ کیلومتر مربع مساحت در غرب دریای خزر و شمال [[ایران]] قرار دارد. اذربایجان از شمال با جمهوری خودمختار [[داغستان]] (روسیه)، از شمال غرب با [[گرجستان]]، از غرب با ارمنستان و از طریق نخجوان با [[ترکیه]] همسایه است. اذربایجان از طریق دریای خزر با [[ترکمنستان]] و [[قزاقستان]] نیز مرز آبی دارد. این کشور از شمال به رشته کوههای [[قفقاز]] و از جنوب به رودخانه ارس محدود است.<ref>رضا، دائرةالمعارف بزرگ اسلامی، ۱۳۶۹ش، ج۱، ص۲۴۴-۲۳۷.</ref> رود کُر یا کور از میان این کشور میگذرد.<ref>رضا، دائرةالمعارف بزرگ اسلامی، ۱۳۶۹ش، ج۱، ص۲۴۴-۲۳۷.</ref> | |||
| | |||
جمهوری آذربایجان با ۸۶۶۰۰ کیلومتر مربع مساحت در | |||
[[ | |||
===تقسیمات کشوری=== | |||
[[پرونده:کشور اذربایجان.jpg|بندانگشتی]] | |||
آذربایجان دارای ۵۹ بخش، ۱۱ شهر و یک جمهوری خودمختار نخجوان است. | |||
== | ==پیشینه== | ||
در نوشتههای مورخان باستان، نامهای این سرزمین آلبانیا، اردان و ارّان آمده است.<ref>رضا، دائرةالمعارف بزرگ اسلامی، ۱۳۶۹ش، ج۱، ص۲۴۴-۲۳۷.</ref> در یک تقسیمبندی، به منطقه بین رودهای کر و ارس، اران گفته میشد و به مناطق شمال آن، شروان.<ref>رضا، دائرةالمعارف بزرگ اسلامی، ۱۳۶۹ش، ج۷، ص۴۲۴-۴۲۱.</ref> پیش از اسلام، اران در سلطه اشکانیان و سپس ساسانیان، و شروان در تسلط روم بود.<ref>رضا، دائرةالمعارف بزرگ اسلامی، ۱۳۶۹ش، ج۷، ص۴۲۴-۴۲۱.</ref> در این زمان، مسیحیت ارمنی، در بخشی از شروان رواج یافته بود.<ref>رضا، دائرةالمعارف بزرگ اسلامی، ۱۳۶۹ش، ج۷، ص۴۲۴-۴۲۱.</ref> در ۶۲۸م ترکان و خزرها به اران حمله کردند و تصرف کردند.<ref>رضا، دائرةالمعارف بزرگ اسلامی، ۱۳۶۹ش، ج۷، ص۴۲۴-۴۲۱.</ref> در ۲۵ق/۶۴۷م در خلافت عثمان، ارمنستان و گرجستان و اران توسط مسلمانان فتح شد.<ref>رضا، دائرةالمعارف بزرگ اسلامی، ۱۳۶۹ش، ج۷، ص۴۲۴-۴۲۱.</ref> در عهد بنیعباس، اران خراجگذار بود. در ۳۳۳ق/۹۴۴م، اقوام شمالی به اران حمله کردند. سلجوقیان در نیمه قرن پنجم قمری، اران را فتح کردند. <ref>رضا، دائرةالمعارف بزرگ اسلامی، ۱۳۶۹ش، ج۷، ص۴۲۴-۴۲۱.</ref> پس از چندی، بخشی از اران تحت نفوذ والیان اذربایجان و بخش دیگر تحت حاکمیت ترکان غز یا شروانشاهان قرار گرفت و زبان ترکی در آن رواج یافت.<ref>رضا، دائرةالمعارف بزرگ اسلامی، ۱۳۶۹ش، ج۷، ص۴۲۴-۴۲۱.</ref> از ابتدای قرن هفتم قمری (۱۳م) به ترتیب مغولان، ایلخانیان، قرهقویونلوها، تیموریان و صفویان | |||
این سرزمین را در دست داشتند. با انتقال پایتخت صفویه به اصفهان و ضعف شاهان آن، چند خاننشین و حکومت محلی در شهرهای مختلف این منطقه بوجود آمد.<ref>رضا، دائرةالمعارف بزرگ اسلامی، ۱۳۶۹ش، ج۱، ص۲۴۴-۲۳۷.</ref> در ۱۱۸۴ش/۱۸۰۵م دولت روس، خانهای قرهباغ و شکی را به تابعیت خود درآورد. پس از پایان جنگهای ایران و روس، در دو معاهده ترکمانچای و گلستان، مناطق ۱۹۱۸مدیگری از شمال ایران به روسیه ملحق شد.<ref>رضا، دائرةالمعارف بزرگ اسلامی، ۱۳۶۹ش، ج۱، ص۲۴۴-۲۳۷.</ref> در ۱۲۹۷ش/۱۹۱۸م همزمان با انقلاب بلشویکها در روسیه و ورود نیروهای عثمانی به قفقاز، حزب مساواتیان در تفلیس دولتی تشکیل داده و نام آن را جمهوری آذربایجان نهادند. دوسال بعد، در ۱۲۹۹ش/۱۹۲۰م کمیته موقت انقلابی، دولت مساواتیان را ساقط کرده و دولت جمهوری شوروی سوسیالیستی آذربایجان پا گرفت.<ref>رضا، دائرةالمعارف بزرگ اسلامی، ۱۳۶۹ش، ج۱، ص۲۴۴-۲۳۷.</ref> آذربايجان در پی فروپاشی شوروی، در آبان ۱۳۷۰ش(كتبر۱۹۹۱م) به استقلال دست یافت. | |||
==جمعیت، ادیان و اقوام == | |||
جمعیت آذربایجان درسال ۲۰۱۵م برابر ۹.۵۳۳.۷۱۳ نفر برآورد شده است.<ref>http:// www.countrymeters.info/en/Azerbaijan</ref> در آذربایجان اقوام زیادی ساکن هستند که عبارتند از: آذریها، لزگیها، روسها، ارمنیها، تالشها، آوارهها، ترکمنها، تاتارها، اکراینیها، سخورها، گرجیها، کردها، تاتها، یهودیها، آدینها و دیگر اقوام. آذریها بزرگترین قوم هستند.<ref>ولی جباری، شیعیان جمهوری آذربایجان، مؤسسه شیعه شناسی، ص۸۲.</ref> | |||
مهاجرانی مسیحی نیز مقیم باکو هستند و حکومت به آنها اجازه داده آزادانه مراسم عبادی خود را برگزار کنند. در آذربایجان یک گروه کوچک یهودی نیز زندگی میکنند و در سه معبد که یکی از آنها در باکو قرار دارد به انجام مناسک دینی خود میپردازند. | ===ادیان و مذاهب=== | ||
طبق ماده ۴۸ قانوناساسی آذربایجان، حکومت این کشور، یک دولت غیر مذهبی است و مذهب رسمی ندارد. ۹۹/۲ درصد از مردم آذربایجان [[مسلمان]] هستند و مابقی مسیحی و پیروان مذاهب دیگرند. ۸۵ درصد از جمعیت مسلمان این کشور [[شیعه]] و ۱۵ درصد [[اهل تسنن]] میباشند. اکثریت شیعیان دوازده امامی هستند. مهاجرانی مسیحی نیز مقیم باکو هستند و حکومت به آنها اجازه داده آزادانه مراسم عبادی خود را برگزار کنند. در آذربایجان یک گروه کوچک یهودی نیز زندگی میکنند و در سه معبد که یکی از آنها در باکو قرار دارد به انجام مناسک دینی خود میپردازند.{{مدرک}} | |||
=== | ===شیعیان=== | ||
بنابر آمار سایت CIA در سال (۲۰۱۴ م) تعداد شیعیان۶.۹۰۰.۰۰۰ نفر<ref> به آدرس اینترنتی www.cia.gorlibrary</ref> و بنابر آمار سایت rerigiousfreedom در سال (۲۰۱۵ میلادی،) تعداد شیعیان۷.۵۰۰.۰۰۰ نفر است.<ref>به آدرس اینترنتی www.religiousfreedomlib</ref> | |||
سایت CIA در سال (۲۰۱۴ م) تعداد شیعیان۶.۹۰۰.۰۰۰ نفر<ref> به آدرس اینترنتی www.cia.gorlibrary</ref> و بنابر آمار سایت rerigiousfreedom در سال (۲۰۱۵ میلادی،) تعداد شیعیان۷.۵۰۰.۰۰۰ نفر است.<ref>به آدرس اینترنتی www.religiousfreedomlib</ref> | |||
{{Pie chart | {{Pie chart | ||
خط ۹۹: | خط ۷۸: | ||
}} | }} | ||
=== | ===مذاهب و فرقههای غیر شیعه=== | ||
سنیهای بومی یا قدیمی اذربایجان در مناطق مرزی زندگی میکنند. محل تمرکز فعالیتهای [[اهل سنت]] در باکو، مسجد تاریخی "اژدربیگ" است. {{یادداشت|اهل سنت در دستگاههای دولتی جایگاه درخور توجهی ندارند و اهرم و ابزار تبلیغاتی قوی و مؤثری نظیر رسانههای دیداری، نوشتار و الکترونیکی به صورت چشمگیر ندارند.}} [[ترکیه]]، [[کویت]] و [[عربستان سعودی]] از چند دهه به این سو، فعالیتهایی برای ترویج عقاید مذهبی موردنظر خود در اذربایجان داشته و دارند.<ref>[http://www.ahlulbaytportal.com/fa.php/page,3201A10813.html تشیع در جمهوری آذربایجان]</ref> | |||
فرقه وهابیت | [[بهائیت]] و [[وهابیت]] در آذربایجان فعالیت دارند. فرقه بهایی در قالب دو تشکل ثبت شده و قانونی فعالیت میکند. فرقه وهابیت در منطقه قفقاز عموماً از نواحی داغستان و چچن تغذیه میشود<ref>[http://www.ahlulbaytportal.com/fa.php/page,3201A10813.html تشیع در جمهوری آذربایجان]</ref> و بیشتر در بین گروههای سنی حاشیهای در آذربایجان نفوذ دارد. {{یادداشت|برخی معتقدند وهابیون آذربایجان از حمایت خاموش دولت آذربایجان برخوردار هستند و با هدف تغییر ترکیب جمعیتی جمهوری آذربایجان و مقابله با شیعیان در این کشور فعالیت دارند.<ref>[http://fa.arannews.com/mobile/?m_t=news&Type=News&id=41030.اولین شهید مبارزه با وهابیت در جمهوری آذربایجان، خبرگزرای آران پرس.]</ref>}} | ||
حضور و فعالیت وهابیها در جمهوری آذربایجان طی ده دوازده سال گذشته باعث درگیری و اختلاف نظر میان دو نهاد دینی این کشور یعنی اداره روحانیت قفقاز و کمیته دولتی امور دینی در زمان ریاست رافق علیاف بر این کمیته شد.<ref>میرمحمدی، «وهابیت تهدیدی برای ثبات دینی و یکپارچگی مذهبی جمهوری آذربایجان»، روزنامه - جمهوری اسلامی، ۲۲/۰۹/۱۳۸۶</ref> | {{یادداشت|حضور و فعالیت وهابیها در جمهوری آذربایجان طی ده دوازده سال گذشته باعث درگیری و اختلاف نظر میان دو نهاد دینی این کشور یعنی اداره روحانیت قفقاز و کمیته دولتی امور دینی در زمان ریاست رافق علیاف بر این کمیته شد.<ref>میرمحمدی، «وهابیت تهدیدی برای ثبات دینی و یکپارچگی مذهبی جمهوری آذربایجان»، روزنامه - جمهوری اسلامی، ۲۲/۰۹/۱۳۸۶</ref>}} | ||
در حال حاضر گفته میشود تعداد سلفیها در آذربایجان تقریباً ۵۰ هزار نفر است و آنها به ۴ گروه خوارج امروز، جماعت هجرت، تکفیر و اخوان تقسیم میشوند.<ref>بونش فرزاد رمضانی، «گفتگو با محسن پاک آیین سفیر ایران در جمهوری آذربایجان»، مرکز بین المللی مطالعات صلح در ۱۵ تیر ۱۳۹۳.</ref> | در حال حاضر گفته میشود تعداد سلفیها در آذربایجان تقریباً ۵۰ هزار نفر است و آنها به ۴ گروه خوارج امروز، جماعت هجرت، تکفیر و اخوان تقسیم میشوند.<ref>بونش فرزاد رمضانی، «گفتگو با محسن پاک آیین سفیر ایران در جمهوری آذربایجان»، مرکز بین المللی مطالعات صلح در ۱۵ تیر ۱۳۹۳.</ref> |