پرش به محتوا

زکریا بن آدم اشعری قمی: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
بدون خلاصۀ ویرایش
جزبدون خلاصۀ ویرایش
جزبدون خلاصۀ ویرایش
خط ۳۱: خط ۳۱:
==جایگاه او نزد امامان==
==جایگاه او نزد امامان==
===امام صادق و امام کاظم===
===امام صادق و امام کاظم===
[[شیخ طوسی]] او را از اصحاب [[امام صادق]] شمرده است.<ref>رجال طوسی، ص۲۱۰</ref> هیچ یک از منابع رجالی او را از اصحاب [[امام کاظم]] نخوانده‌اند ولی از او در زمره راویان امام کاظم نام برده شده است.<ref>خویی، معجم رجال الحدیث، ج8، ص284</ref>
[[شیخ طوسی]] او را از اصحاب [[امام صادق]] شمرده است.<ref>رجال طوسی، ص۲۱۰</ref> هیچ یک از منابع رجالی او را از اصحاب [[امام کاظم]] نخوانده‌اند ولی از او در زمره راویان امام کاظم نام برده شده است.<ref>خویی، معجم رجال الحدیث، ج۸، ص۲۸۴</ref>


===وکیل امام رضا===
===وکیل امام رضا===
شیخ طوسی او را از اصحاب [[امام رضا]] شمرده است.<ref>رجال طوسی، ص۳۵۷</ref>
شیخ طوسی او را از اصحاب [[امام رضا]] شمرده است.<ref>رجال طوسی، ص۳۵۷</ref>
از برخی روایات برمی‌آید که امام رضا(ع) مردم را در مسائل دینی به زکریا بن آدم ارجاع می‌داده و او را امین در مسائل دین و دنیا می‌دانسته است.<ref>رجال کشی، ص۵۹۵</ref> او وجوهات شرعیه مردم قم را از طرف امام دریافت می‌کرده است.<ref>رجال کشی، ص۵۹۵</ref>
از برخی روایات برمی‌آید که امام رضا(ع) مردم را در مسائل دینی به زکریا بن آدم ارجاع می‌داده و او را امین در مسائل دین و دنیا می‌دانسته است.<ref>رجال کشی، ص۵۹۵</ref> او وجوهات شرعیه مردم قم را از طرف امام دریافت می‌کرده است.<ref>رجال کشی، ص۵۹۵</ref>
او در یک سفر [[حج]] از [[مدینه]] تا [[مکه]] با امام رضا همراه و همسفر بوده است.<ref>رجال علامه حلی، ص۷۵، به نقل از سازمان وكالت، جبارى، ج‏2، ص519</ref>
او در یک سفر [[حج]] از [[مدینه]] تا [[مکه]] با امام رضا همراه و همسفر بوده است.<ref>رجال علامه حلی، ص۷۵، به نقل از سازمان وكالت، جبارى، ج‏۲، ص۵۱۹</ref>


نقل شده است که او به امام رضا گفت: می‌خواهم از میان خاندانم بیرون بروم چون افراد سفیه و نادان در میان‌شان زیاد شده‌اند. امام به او فرمود: چنین نکن، زیرا خدا به سبب تو بلا را از خاندان تو (در نسخه دیگر: از اهالی قم) دور می‌کند، همان گونه گه به سبب اباالحسن کاظم(ع) بلا را از اهالی [[بغداد]] دور می‌کند.<ref>رجال کشی، ص۵۹۴</ref>
نقل شده است که او به امام رضا گفت: می‌خواهم از میان خاندانم بیرون بروم چون افراد سفیه و نادان در میان‌شان زیاد شده‌اند. امام به او فرمود: چنین نکن، زیرا خدا به سبب تو بلا را از خاندان تو (در نسخه دیگر: از اهالی قم) دور می‌کند، همان گونه گه به سبب اباالحسن کاظم(ع) بلا را از اهالی [[بغداد]] دور می‌کند.<ref>رجال کشی، ص۵۹۴</ref>
خط ۵۷: خط ۵۷:
==منابع==
==منابع==
*جبارى‏، محمدرضا، سازمان وكالت و نقش آن در عصر ائمة، اول، قم، ۱۳۸۲ش.
*جبارى‏، محمدرضا، سازمان وكالت و نقش آن در عصر ائمة، اول، قم، ۱۳۸۲ش.
*خـویی، ابوالقاسم، معجم رجال الحدیث، پنجم، بی جا، بی نا، 1413ق.
*خـویی، ابوالقاسم، معجم رجال الحدیث، پنجم، بی جا، بی نا، ۱۴۱۳ق.
*شیخ طوسی، رجال طوسی، تحقیق جواد قیومی اصفهانی، موسسه النشر الاسلامی (تابع جامعه مدرسین قم)، ۱۴۱۵ق.
*شیخ طوسی، رجال طوسی، تحقیق جواد قیومی اصفهانی، موسسه النشر الاسلامی (تابع جامعه مدرسین قم)، ۱۴۱۵ق.
*شیخ طوسی، رجال الكشي( اختيار معرفة الرجال)، مشهد، دانشگاه مشهد، ۱۳۴۸ش.
*شیخ طوسی، رجال الكشي( اختيار معرفة الرجال)، مشهد، دانشگاه مشهد، ۱۳۴۸ش.
*شیخ طوسی، الفهرست، تحقیق جواد قیومی، اول، بی جا مؤسسة نشر الفقاهه، 1417‌ق.
*شیخ طوسی، الفهرست، تحقیق جواد قیومی، اول، بی جا مؤسسة نشر الفقاهه، ۱۴۱۷ق.
*قمی، حسن بن محمد، تاریخ قم، تهران، توس، ۱۳۶۱ش.
*قمی، حسن بن محمد، تاریخ قم، تهران، توس، ۱۳۶۱ش.
*نجاشی، رجال النجاشی، قم، جامعه مدرسين، ۱۴۰۷‌ق.
*نجاشی، رجال النجاشی، قم، جامعه مدرسين، ۱۴۰۷‌ق.
confirmed، protected، templateeditor
۱۹۸

ویرایش