سوره یس: تفاوت میان نسخه‌ها

بیشتر [[مفسران]] «امام مُبین» را در اینجا به‌ [[لوح محفوظ]] یا همان کتابی [[تفسیر]] کرده‌اند که همه اعمال و همه موجودات و حوادث این جهان در آن ثبت و محفوظ است. برخی گفته‌اند ممکن است استفاده از واژه «امام» به این دلیل باشد که این کتاب در [[قیامت]] رهبر و پیشوا برای همه مأمورانِ [[ثواب]] و عقاب و معیاری برای سنجش ارزشِ اعمال انسان‌ها و پاداش و کیفر آنان است.<ref>بیضاوی، انوار التنزیل، ۱۴۱۸ق،‌دار احیاء التراث العربی، بیروت، ج۴، ص۲۶۴.</ref> در منابع [[حدیث|حدیثی]] شیعه گفته شده منظور از امام مبین، [[امام علی(ع)]] است؛ از جمله در حدیثی از [[امام باقر]](ع) نقل شده است: هنگامی که این آیه [[نزول قرآن|نازل]] شد، [[پیامبر(ص)]] رو به امام علی(ع) کرد و چنین گفت: «امام مبین این مرد است! اوست امامی که خداوند متعال علم هر چیزی را به او داده است».<ref>«هُوَ هذا اِنَّهُ الاِمامُ الَّذِی اَحْصَی اللّهُ تَبارَکَ وَ تَعالی فَیهِ عِلْمَ کُلِّ شَیء» (صدوق، معانی الاخبار، باب معنی الامام المبین، ۱۳۷۹ ق، ص۹۵).</ref> همچنین در تفسیر [[تفسیر نورالثقلین|نور الثَقَلین]] از [[عبدالله بن عباس|ابن‌عباس]] نقل شده است امام علی(ع) چنین می‌گفت: به خداسوگند، منم امام مبین، که حق را از باطل آشکار می‌سازم، این علم را از رسول خدا به [[ارث]] برده و آموخته‌ام.<ref>عروسی حویزی، نور الثقلین، ج۴، ص۳۷۹.</ref>