سوره سبأ: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
←معرفی: تمیزکاری
imported>Hasaninasab |
جز (←معرفی: تمیزکاری) |
||
| خط ۶: | خط ۶: | ||
'''نام‌گذاری''' | '''نام‌گذاری''' | ||
وجه تسمیه این سوره از آیه پانزدهم به بعد آن گرفته شده که به سرگذشت قوم سبأ پرداخته است.<ref> مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج ۱۸، ص۳.</ref> کلمه «سبأ» دو بار در [[سوره نمل]] و همین سوره | وجه تسمیه این سوره از آیه پانزدهم به بعد آن گرفته شده که به سرگذشت قوم سبأ پرداخته است.<ref> مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج ۱۸، ص۳.</ref> کلمه «سبأ» دو بار در قرآن (یکبار در [[سوره نمل]] و یکبار در همین سوره) به کار رفته است. نام دیگر این سوره، داوود است؛ زیرا به نام و برخی از [[معجزه|معجزات]] [[داوود پیامبر]] در آیات ۱۰ و ۱۱ این سوره اشاره شده است.<ref>صفوی، «سوره سبأ»، ص۷۴۰.</ref> | ||
'''ترتیب و محل نزول''' | '''ترتیب و محل نزول''' | ||
| خط ۱۵: | خط ۱۵: | ||
سوره سبأ ۵۴ آیه، ۸۸۷ کلمه و ۳۵۹۶ حرف دارد و از نظر حجم از [[سوره‌های مثانی]] و نسبتا کوچک و کمی بیشتر از یک [[حزب]] است.<ref>خرمشاهی، «سوره سبأ»، ص۱۲۴۷.</ref> برخی آیه ششم این سوره را نازل شده در [[مدینه]] می‌دانند.<ref> زمخشری، الکشاف عن حقائق غوامض التنزیل، ۱۴۰۷، ج ۳، ص۵۶۶.</ref> تعداد آیات این سوره ۵۴ آیه و به نظر قاریان [[شام]] ۵۵ آیه است که عدد اول مشهور است.<ref>خرمشاهی، «سوره سبأ»، ص۱۲۴۷.</ref> | سوره سبأ ۵۴ آیه، ۸۸۷ کلمه و ۳۵۹۶ حرف دارد و از نظر حجم از [[سوره‌های مثانی]] و نسبتا کوچک و کمی بیشتر از یک [[حزب]] است.<ref>خرمشاهی، «سوره سبأ»، ص۱۲۴۷.</ref> برخی آیه ششم این سوره را نازل شده در [[مدینه]] می‌دانند.<ref> زمخشری، الکشاف عن حقائق غوامض التنزیل، ۱۴۰۷، ج ۳، ص۵۶۶.</ref> تعداد آیات این سوره ۵۴ آیه و به نظر قاریان [[شام]] ۵۵ آیه است که عدد اول مشهور است.<ref>خرمشاهی، «سوره سبأ»، ص۱۲۴۷.</ref> | ||
در قرآن تنها پنج سوره با حمد و ستایش الهی آغاز می‌شود که در سه سوره آن | در قرآن تنها پنج سوره با حمد و ستایش الهی آغاز می‌شود که در سه سوره آن سبا، [[سوره فاطر|فاطر]] و [[سوره انعام|انعام]] حمد و ستایش پروردگار به خاطر آفرینش آسمان و زمین و موجودات دیگر است.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۱۸، ص۷.</ref> | ||
<br /> | <br /> | ||
برخی از [[مفسر|مفسران]] معتقدند خداوند [[سوره احزاب]] (سوره قبل از سوره سبأ) را با بیان هدف از تکلیف و [[پاداش]] نیکوکار به جهت اعمالش و جزای گناهکار به جهت گناهش به پایان رسانیده است؛ لذا سوره سبا را با [[تحمید|حمد]] بر نعمت و ذکر قدرت بی‌پایانش، آغاز می‌کند.<ref>طبرسی، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، ۱۳۷۲ش، ج۸، ص۵۸۸.</ref> برخی از مفسران نزول این سوره را پس از [[سوره لقمان]] دانسته‌اند.<ref>ملاحویش آل غازی، بیان المعانی، ۱۳۸۲ق، ج۳، ص۴۹۴</ref> | برخی از [[مفسر|مفسران]] معتقدند خداوند [[سوره احزاب]] (سوره قبل از سوره سبأ) را با بیان هدف از تکلیف و [[پاداش]] نیکوکار به جهت اعمالش و جزای گناهکار به جهت گناهش به پایان رسانیده است؛ لذا سوره سبا را با [[تحمید|حمد]] بر نعمت و ذکر قدرت بی‌پایانش، آغاز می‌کند.<ref>طبرسی، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، ۱۳۷۲ش، ج۸، ص۵۸۸.</ref> برخی از مفسران نزول این سوره را پس از [[سوره لقمان]] دانسته‌اند.<ref>ملاحویش آل غازی، بیان المعانی، ۱۳۸۲ق، ج۳، ص۴۹۴</ref> | ||