ملا محمد اشرفی مازندرانی: تفاوت میان نسخه‌ها

| پانویس =

}}

==زندگانی==

حاجى اشرفى در ۱۲۲۰ در قصبه اشرف ([[بهشهر]]) [[مازندران]] به دنیا آمد. <ref> حبیب‌آبادى، ج۳، ص۶۷۸ـ ۶۷۹؛ مهجورى، ص۸۰؛ قس مشار، ج۵، ستون۸۴۹، که تولد او را در حدود ۱۲۳۲ ذکر کرده است </ref> حاجی‌اشرفى بیشتر عمر خود را در بارفروش ([[بابل|بابُل]] کنونى) گذراند<ref> قزوینى، ص ۳۵ </ref> و در همانجا به تحصیل مقدّمات پرداخت.<ref> مهجورى، ص۸۰</ref> او عمدتآ نزد [[سعید العلماء مازندرانی]] دانش آموخت و از وى اجازه [[اجتهاد]] نیز گرفت.<ref> رجوع کنید به موسوى اصفهانى، ج۱، ص۱۲۵؛ مهجورى، ص۸۰</ref> در [[حوزه علمیه نجف]] از [[محمدحسن نجفی]] و [[شیخ مرتضی انصاری]] بهره علمى برد و بعد از اتمام تحصیلات به بابل بازگشت و همانجا ساکن شد.<ref> حرزالدین، ج۲، ص۲۲۷؛ حبیب‌آبادى، ج۳، ص۶۷۸؛ مهجورى، ص۸۰</ref>

حاجى اشرفى در علوم [[حدیث]]، [[تفسیر]]، [[حکمت]]، [[کلام]]، [[فقه]] و [[اصول فقه|اصول]] دارای مهارت بود<ref> مهجورى، ص۸۰</ref> و عده‌اى از مردم [[ایران]] از او [[تقلید]] می‌کردند.<ref> اعتمادالسلطنه، ج۱، ص۱۹۴؛ قمى، ج۲، ص۶۲۸</ref> او را صاحب کرامات، زاهد، عابد و خوش سخن وصف کرده و برخى او را متمایل به [[تصوف]] دانسته‌اند.<ref> رجوع کنید به معصوم علیشاه، ج۳، ص۶۵۲؛ اعتمادالسلطنه، ج۱، ص۱۹۴؛ شریف رازى، ج۳، ص۱۶۱ـ۱۶۲؛ موسوى اصفهانى، ج۱، ص۱۲۴؛ مهجورى، ص۸۰</ref> او در ۱۳۱۵ در بابل درگذشت و همانجا دفن شد. بقعه وى هم اکنون زیارتگاه است.<ref> آقابزرگ طهرانى، ج۲، ص۴۶؛ شریف‌رازى، ج۳، ص۱۶۱؛ قس شریف کاشانى (ص۱۰۸) که عمر او را بیش از صد سال ذکر کرده است.</ref>

{{فقیهان شیعه}}

[[رده:فقهای شیعه قرن13(قمری)]]

[[رده:فقهای شیعه قرن14(قمری)]]