سوره شوری: تفاوت میان نسخه‌ها

{{عربی|«'''ذَٰلِكَ الَّذِي يُبَشِّرُ‌ اللَّـهُ عِبَادَهُ الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ ۗ قُل لَّا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ أَجْرً‌ا إِلَّا الْمَوَدَّةَ فِي الْقُرْ‌بَىٰ ۗ وَمَن يَقْتَرِ‌فْ حَسَنَةً نَّزِدْ لَهُ فِيهَا حُسْنًا ۚ إِنَّ اللَّـهَ غَفُورٌ‌ شَكُورٌ‌'''﴿۲۳﴾»<br />

|ترجمه=اين همان [پاداشى‌] است كه خدا بندگان خود را كه ايمان آورده و كارهاى شايسته كرده‌اند [بدان‌] مژده داده است. بگو: «به ازاى آن [رسالت‌] پاداشى از شما خواستار نيستم، مگر دوستى در باره خويشاوندان.» و هر كس نيكى به جاى آورد [و طاعتى اندوزد]، براى او در ثواب آن خواهيم افزود. قطعاً خدا آمرزنده و قدرشناس است.|اندازه=100%}}

این آیه [[مودت اهل بیت (ع)]] را مزد رسالت [[پیامبر اسلام(ص)]] دانسته است. [[علامه طباطبایی]] ذیل این آیه معتقد است، اگرچه در [[قرآن]] بارها تاکید شده پیامبر برای رسالتش هیچ اجری طلب نمی‌کند و اجر رسالت را فقط پذیرش دعوت خود قرار داده؛<ref>سوره سبأ، آیه ۴۷؛ سوره انعام، آیه ۹۰؛ سوره یوسف، آیه ۱۰۴؛ سوره فرقان، آیه ۵۷.</ref> اما در این [[آيه]]، خداوند برابر [[رسالت]] پیامبر اجری قرار داده که باتوجه به آیات دیگر می‌توان به این نتیجه رسید که طلب اجر در این آیه نیز مانند دیگر آیات، در طول رسالت و پذیرش دعوت پیامبر است.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۰ق، ج۱۸، ص۴۳.</ref>

روایت است [[امام سجاد(ع)]] بعد از [[واقعه کربلا]] و زمانی که به عنوان [[اسیران کربلا|اسیر]] در [[شام]] به سر می‌بردند، در جواب بی‌حرمتی مردی دمشقی، آیه ۲۳ سوره شورای را خواند.<ref>سیوطی، الدرالمنثور، ۱۴۰۴ق، ج۶، ص۷.</ref>