حد ترخص: تفاوت میان نسخه‌ها

یکی از شرایط شکسته شدن [[نماز مسافر]] آن است که مسافر تصمیم داشته باشد دست‌کم ۸ [[فرسخ شرعی]] (بین ۴۰ تا ۴۵ کیلومتر) مسافرت کند. به ۸ فرسخ، [[مسافت شرعی]] گفته می‌شود.<ref>یزدی، العروة الوثقی، ج۳، ص۴۱۴</ref>

مسافر زمانی می‌تواند نمازش را شکسته بخواند یا روزه‌اش را افطار کند که مقدار معینی از مسیر را طی کرده باشد. این مقدار معین حد ترخص نامیده شده است. همین معیار هنگام رسیدن به وطن یا رسیدن به جایی که اقامت در آن بیش از ده روز باشد نیز جاری است.<ref>فرهنگ فقه، ج۳، ص ۲۴۵.</ref>

بر اساس احادیث [[امامان شیعه]]، حد ترخص جایی است که [[اذان]] شهر یا روستا شنیده نشود و دیوارهای آن دیده نشود.<ref>حر عاملی، وسائل الشیعه، ج۸، ص۴۷۰ باب اشتراط وجوب القصر بخفاء الجدران</ref> فقیهان شیعه در این که آیا هر دو شرط باید با هم باشند یا تحقق یکی از آن‌ها کافی است اختلاف دارند.<ref>فرهنگ فقه، ج۳، ص۲۴۵.</ref>

ملاک فقیهان در دیده شدن یا نشدن دیوارها، ساختمان‌های معمولی در زمینی صاف است. از زمانی که شهرهای بزرگ ایجاد شده‌اند و نیز [[اذان]] از رسانه‌ها پخش می‌شود تعیین حد ترخص مشکل شده است. برخی فقیهان معتقد شده‌اند که در [[بلاد کبیره]] معیار حد ترخص آخرین دیوارهای محله است نه دیوارهای شهر.<ref> یزدی، العروه الوثقی، ج۳، ص ۴۶۳</ref>

به [[فتوا|فتوای]] بسیاری از فقیهان شیعه اگر روزه‌دار قبل از رسیدن به حد ترخص روزه خود را افطار کند،  باید علاوه بر قضای روزه آن روز،‌ [[کفاره]] نیز بدهد.<ref>یزدی، العروة الوثقی، ج۳، ص۶۲۴</ref>

*حر عاملی، وسايل الشیعه، موسسه آل البیت، قم.

*فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم‌السلام. موسسه دایرة المعارف فقه اسلامی، قم، ۱۳۹۰ش.

*یزدی، سید محمدکاظم، العروه الوثقی مع تعلیقات عده من الفقهاء‌ العظام، موسسه النشر الاسلامی، قم، ۱۴۲۰ق.

  | رعایت شیوه‌نامه ارجاع = <!--ندارد، دارد-->ندارد