سوره صافات: تفاوت میان نسخه‌ها

سوره صافات به سبب وجود واژه «صافات» در [[آیه]] نخستینش، چنین نامگذاری شده است.<ref>مکارم شیرازی، ناصر، برگزیده تفسیر نمونه، ۱۳۸۲ش، ج۴، ص۱۳۰.</ref> صافات به معنای افرادی است که در صف‌اند.<ref>طباطبایی، سید محمدحسین، المیزان، ج۱۷، ص۱۲۰.</ref> گفته شده منظور از آن، [[ملائکه|فرشتگان‌اند]] که در آسمان صف بسته‌اند یا [[ایمان|مؤمنانی‌اند]] که در صف [[نماز]] یا [[جهاد|جهادند]].<ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۸، ص۶۸۳. </ref>

سوره صافات ۱۸۲ آیه، ۸۶۶ کلمه و ۳۹۰۳ حرف دارد. این سوره از نظر حجمی جزو [[سوره‌های مئون|سوره‌های مِئون]] (سوره‌هایی که نزدیک به صد آیه دارند) است.<ref>خرمشاهی، بهاءالدین، دانشنامه قرآن و قرآن‌پژوهی، ۱۳۷۷ش، ج۲، ص۱۲۴۸. </ref> صافات نخستین سوره‌ای است که با [[سوگند]] شروع می‌شود.<ref>مکارم شیرازی، ناصر، برگزیده تفسیر نمونه، ۱۳۸۲ش، ج۴، ص۱۳۰.</ref>

بنابر [[المیزان فی تفسیر القرآن (کتاب)|تفسیر المیزان]]، محور اصلی این سوره، [[توحید]]، تهدید [[شرک|مشرکان]] و بشارت به [[ایمان|مؤمنان]] و عاقب کار هر دو دسته است.<ref>طباطبایی، ترجمه تفسیر المیزان،۱۳۷۰ش، ج۱۷، ص۱۸۹.</ref> بنابر [[تفسیر نمونه (کتاب)|تفسیر نمونه]] سوره صافات درباره پنج موضوع سخن می‌گوید:

#پیروزی لشکر حق بر لشکر کفر و شرک و [[نفاق]] و گرفتار شدن آنان در عذاب الهی.<ref>مکارم شیرازی، ناصر، برگزیده تفسیر نمونه، ۱۳۸۲ش، ج۴، ص۱۲۹.</ref>

در قرائت این [[آیه]] اختلاف نظر وجود دارد. برخی آن را «آل یاسین» خوانده و مرادشان [[اهل البیت علیهم السلام|اهل‌بیت(ع)]] است و برخی دیگر «الیاسین» یا «ال یاسین» خوانده‌اند که مراد از آن، [[الیاس (پیامبر)|حضرت الیاس]] خواهد بود.<ref>ثعلبی، الکشف و البیان عن تفسیر القرآن ۱۴۲۲ق، ج۸، ص۱۶۹ </ref> از [[امام صادق علیه السلام|امام صادق(ع)]] روایت شده است منظور از آل یاسین، ما اهل‌بیت هستیم؛ چون منظور از یاسین، پیامبر اسلام است. بنابر نظر [[سید محمدحسین طباطبائی|علامه طباطبایی]] این روایت آنگاه صحیح است که این واژه را «آل یاسین» بخوانیم که در میان [[قاریان هفت‌گانه|قرائت‌های هفتگانه قرآن]]، مطابق قرائت نافع، یعقوب، زید و ابن‌عامر است.<ref>طباطبایی، سید محمدحسین، ترجمه تفسیر المیزان،۱۳۷۰ش، ج۱۷، ص۲۵۰ و ۲۵۱. </ref>برخی از علمای [[اهل سنت و جماعت|اهل سنت]] نیز از [[عبدالله بن عباس|ابن عباس]] نقل کرده‌اند که مراد از ال یاسین، اهل بیت پیامبر(ص) است.<ref>سیوطی، عبدالرحمن ابن ابی‌بکر، الدرالمنثور، ۱۴۰۴ق، ج۵، ص۲۸۶.</ref>

از [[امام صادق(ع)]] روایت شده است اگر کسی هر [[جمعه]] سوره صافات را بخواند، از هر آفتی در امان خواهد بود و در دنیا بلاها از او دفع می‌شود و روزی او در دنیا به بیشترین حد ممکن خواهد رسید و [[شیطان]] هیچ آسیبی به مال و فرزندان و بدنش نخواهد رساند و اگر در شب یا روزی که این سوره را خوانده بمیرد، [[شهید]] مبعوث خواهد شد و خداوند او را همراه شهدا به بالاترین درجه [[بهشت]] وارد خواهد کرد.<ref>شیخ صدوق، ثواب الاعمال و عقاب الاعمال، ۱۳۸۲ش، ص۲۱۷. بحرانی، البرهان فی تفسیر القرآن، ۱۳۸۹ش، ج۴، ص۵۸۹.</ref>

{{پانویس۲}}

* ثعلبی، احمد بن محمد، الکشف و البیان عن تفسیر القرآن، بیروت،‌دار احیاء التراث العربی، ۱۴۲۲ق.

* شیخ صدوق، محمد ابن‌علی، ثواب الاعمال و عقاب الاعمال، ترجمه محمدرضا انصاری محلاتی، قم، نسیم کوثر، ۱۳۸۲ش.

* طباطبایی، سید محمدحسین، ترجمه تفسیر المیزان. ترجمه محمدباقر موسوی، تهران، بنیاد علمی و فکری علامه طباطبایی، ۱۳۷۰ش.

* کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، محقق و مصحح: غفاری، علی اکبر، آخوندی، محمد، تهران،‌دار الکتب الإسلامیة، چاپ چهارم، ۱۴۰۷ق.

* مازندرانی، محمد هادی بن محمد صالح، شرح فروع الکافی، محقق و مصحح: محمودی، محمد جواد، درایتی، محمد حسین،‌دار الحدیث للطباعة و النشر، قم، چاپ اول، ۱۴۲۹ق.