سوره غافر: تفاوت میان نسخه‌ها

'''سوره غافر''' چهلمین [[سوره]] و از [[سوره‌های مکی قرآن]] است که در [[جزء (قرآن)|جزء]] بیست و چهارم جای دارد. نام‌گذاری این سوره به نام غافر (به معنای آمرزش‌دهنده) به دلیل وجود این واژه در آیه سوم است. در این سوره، داستان [[مؤمن آل فرعون]] نیز آمده و به همین جهت '''سوره مؤمن''' نیز نامیده می‌شود. موضوع اصلی این سوره، باطل نشان‌دادن جدال کفار برای از بین بردن حق (قرآن) است. در این سوره همچنین به داستان [[حضرت موسی(ع)]] و [[فرعون]] اشاره شده و درباره نشانه‌های اثبات [[توحید]] و باطل‌بودن [[شرک|شِرک]] سخن گفته شده است.

از آیات مشهور این سوره، [[آیه]] شصتم است که خداوند به بندگانش می‌گوید مرا بخوانید تا شما را اجابت کنم. در کتاب‌های تفسیری، ذیل این آیه [[حدیث|روایات]] بسیاری درباره اهمیت [[دعا]] و برتربودن آن از [[عبادت]] نقل شده است. در این روایات همچنین درباره موانع [[استجابت دعا]] صحبت شده است.  

در روایتی از [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر(ص)]] درباره فضیلت [[تلاوت]] سوره غافر آمده است اگر کسی این سوره را بخواند، در [[روز قیامت]] امیدش قطع نخواهد شد.

این [[سوره]] را '''غافر''' نامیده‌اند؛ زیرا این واژه در [[آیه]] سوم آن آمده است.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۲۰، ص۵.</ref> غافر از [[اسماء الحسنی|نام‌های خداوند]] و به معنای آمرزش‌دهنده است.<ref>راغب اصفهانی، مفردات الفاظ قرآن، ذیل واژه غفر، ص۶۰۹.</ref> سوره غافر را سوره '''مؤمن''' هم گفته‌اند؛ زیرا به داستان [[مؤمن آل فرعون]] می‌پردازد.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۲۰، ص۵.</ref> دو نام دیگر نیز برای این سوره ذکر شده است: «حم اولی» {{یادداشت| حوامیم یا حامیمات، عنوانی برای سوره چهلم (سوره غافر) تا سوره چهل‌وششم (سوره احقاف) قرآن کریم در ترتیب مصحف کنونی است وچون سوره غافر(مومن) نخستین سوره در ترتیب قرآن است که باحم شروع شده حم اولی هم نام دارد.همچنین ببینید:[[حوامیم]] }}ـ خوانده می‌شود حا میم اُولیٰ ـ و «طَول».{{یادداشت|طَول انعامی است که دراز مدت است و ذی الطول که در آیه۳ است یکی از اسماء حسنای الهی است به معنای مُنعِم با این تفاوت که شامل نعمت های کوچک نمی شود.المیزان، ج۱۷، ص۲۰۴}}<ref>دانشنامه قرآن و قرآن‌پژوهی، ۱۳۷۷ش، ج۲، ص۱۲۴۹.</ref>