سوره غافر: تفاوت میان نسخه‌ها

این [[سوره]] را '''غافر''' نامیده‌اند؛ زیرا این واژه در [[آیه]] سوم آن آمده است.<ref>مکارم شیرازی، ناصر، برگزیده تفسیر نمونه، ۱۳۸۲ش، ج۴، ص۲۵۲.</ref> غافر از [[اسماء الحسنی|نام‌های خداوند]] و به معنای این است که خداوند بنده خود را عذاب نکند.<ref>راغب اصفهانی، مفردات الفاظ قرآن، ذیل واژه غفر، ص۶۰۹.</ref> سوره غافر را سوره '''مؤمن''' هم گفته‌اند؛ زیرا به داستان [[مؤمن آل فرعون]] می‌پردازد.<ref>مکارم شیرازی، ناصر، برگزیده تفسیر نمونه، ۱۳۸۲ش، ج۴، ص۲۵۲.</ref> دو نام دیگر نیز برای این سوره ذکر شده است: «حم اولی» ـ خوانده می‌شود حا میم اُولیٰ ـ و «طَول».<ref>دانشنامه قرآن و قرآن‌پژوهی، ۱۳۷۷ش، ج۲، ص۱۲۴۹.</ref>

بنابر [[المیزان فی تفسیر القرآن|تفسیر المیزان]] محور اصلی این سوره باطل‌کردن جدال [[کفر|کافران]] برای از بین بردن حقی (قرآن) است که بر آنان [[نزول قرآن|نازل]] شده است. بنابراین [[خدا|خداوند]] [[عذاب|عذاب‌های]] وعده‌داده شده به آنان را یادآوری می‌کند.<ref>طباطبایی، سید محمدحسین، ترجمه تفسیر المیزان، ۱۳۷۰ش، ج۱۷، ص۴۸۰.</ref> مباحث این سوره را می‌توان در پنج بخش خلاصه کرد:

* دعوت پیامبر به [[صبر|شکیبایی]] و ذکر گوشه‌ای از نعمت‌های الهی.<ref>مکارم شیرازی، ناصر، برگزیده تفسیر نمونه، ۱۳۸۲ش، ج۴، ص۲۵۱.</ref>

چون مرا خوانی اجابت‌ها کنم<ref>مثنوی معنوی، دفتر سوم</ref>

از [[پیامبر(ص)]] نقل شده است اگر کسی سوره غافر را بخواند، در روز [[قیامت]] امیدش قطع نخواهد شد و از کسانی خواهد بود که در دنیا از خداوند می‌ترسیدند. همچنین اگر کسی این سوره را بنویسد و بر دیوار باغ نصب کند، آن باغ سرسبز می‌شود و رشد خواهد کرد و اگر کسی آن را بنویسد و بر مغازه‌اش نصب کند، کسب و کارش رونق می‌گیرد.<ref>بحرانی، هاشم ابن سلیمان، البرهان فی تفسیر القرآن، ۱۳۸۹ش، ج۴، ص۷۴۱.</ref>

در روایتی دیگر از پیامبر اکرم(ص) نقل شده است اگر کسی می‌خواهد در باغ‌های بهشت قدم بزند، سوره‌هایی را که با «حم» آغاز می‌شود، در نماز شب بخواند.<ref>طبرسی، فضل ابن حسن، مجمع البیان ۱۳۵۸ش، ج۲۱، ص۲۲۴.</ref>

*مولانا، جلال‌الدین بلخی، مثنوی معنوی، سفیر اردهال‫، تهران، ۱۳۹۲ش.