کاربر ناشناس
عبدمناف بن قصی: تفاوت میان نسخه‌ها
منبع یابی، اصلاح پاورقی و منابع بر اساس شیوه ارجاع
imported>S.j.mousavi جز (درج لینک زبان‌ها) |
imported>M.r.seifi (منبع یابی، اصلاح پاورقی و منابع بر اساس شیوه ارجاع) |
||
| خط ۵: | خط ۵: | ||
==فرزندان و نوادگان== | ==فرزندان و نوادگان== | ||
عبدمناف پسرانی به نام‌های عمرو معروف به [[هاشم بن عبد مناف|هاشم]]، [[عبد شمس|عبد شمس]]، مطّلب و نوفل داشت. مادر سه فرزند اولش عاتکة بنت مرة بن هلال و مادر نوفل، واقدة بنت عمرو المازنیة است.<ref>ابن هشام، السیرة النبویة، ج۱، ص۱۰۶.</ref> برخی ابوعمرو و ابوعبید را نیز جزو پسرانش برشمرده‌اند.<ref> | عبدمناف پسرانی به نام‌های عمرو معروف به [[هاشم بن عبد مناف|هاشم]]، [[عبد شمس|عبد شمس]]، مطّلب و نوفل داشت. مادر سه فرزند اولش عاتکة بنت مرة بن هلال و مادر نوفل، واقدة بنت عمرو المازنیة است.<ref>ابن هشام، السیرة النبویة، ۱۳۷۵ق، ج۱، ص۱۰۶.</ref> برخی ابوعمرو و ابوعبید را نیز جزو پسرانش برشمرده‌اند.<ref>زرکلی، الاعلام، ۱۹۸۹م، ج۴، ص۱۶۶.</ref> عبد مناف در مکه وفات نمود.<ref>زرکلی، الاعلام، ۱۹۸۹م، ج۴، ص۱۶۶.</ref> | ||
فرزندان و نوادگان او همگی به بنی عبدمناف شهرت دارند. [[بنی هاشم]] و [[بنی امیه]] از شاخه‌های مشهور بنی عبدمناف و [[قریش]] هستند. بنی عبد مناف از ساکنان اطراف [[بیت الحرام]] بودند، از این رو به قریش بطائح مشهورند. (در مقابلِ آن‌دسته از قریش که در حاشیه شهر مکه و بالای کوه‌ها استقرار یافتند قریش ظواهر خوانده شدند).<ref>اعلام القرآن، ۱۳۸۵ش، ج۳، ص۳۴۴.</ref> | فرزندان و نوادگان او همگی به بنی عبدمناف شهرت دارند. [[بنی هاشم]] و [[بنی امیه]] از شاخه‌های مشهور بنی عبدمناف و [[قریش]] هستند. بنی عبد مناف از ساکنان اطراف [[بیت الحرام]] بودند، از این رو به قریش بطائح مشهورند. (در مقابلِ آن‌دسته از قریش که در حاشیه شهر مکه و بالای کوه‌ها استقرار یافتند قریش ظواهر خوانده شدند).<ref>اعلام القرآن، ۱۳۸۵ش، ج۳، ص۳۴۴.</ref> | ||
| خط ۱۲: | خط ۱۲: | ||
{{شجره‌نامه پیامبر اسلام}} | {{شجره‌نامه پیامبر اسلام}} | ||
==فعالیت‌ها== | ==فعالیت‌ها== | ||
قصی مناصب مکه را میان فرزندانش تقسیم کرد؛ به این نحو که سقایت و رفادت از آنِ عبد مناف و بقیه از آنِ عبدالدار باشد.<ref>مسعودی، | قصی مناصب مکه را میان فرزندانش تقسیم کرد؛ به این نحو که سقایت و رفادت از آنِ عبد مناف و بقیه از آنِ عبدالدار باشد.<ref>مسعودی، التنبیه والاشراف، دارالصاوی، ص۱۸۰.</ref> البته بنابر برخی از گزارش‌ها، قصی همه مناصب را به عبدالدار سپرد، از این رو که او از برادرانش بزرگ‌تر بود.<ref>بغدادی، المنمق فی اخبار قریش، ۱۴۰۵ق، ص۱۹۰.</ref> | ||
پس از وفات عبدمناف، هاشم و برادرانش (عبدشمس، مطلّب، و نَوْفَل) با عموزادگانشان (یعنی بنی عبدالدّار) بر سر تصاحب مناصب کعبه به نزاع برخواستند. هر گروه با طوایفی از قریش هم پیمان شدند. در پایان، بدون آنکه نزاعی درگیرد، دو طرف صلح کردند و مناصب اجتماعی بین هاشم و عبدشمس تقسیم شد؛ بدین صورت که منصب رفادت (اطعام حجاج) و سقایت به هاشم و منصب قیادت (فرماندهی جنگ‌ها و شاخه نظامی قریش) برعهده عبدشمس گذاشته شد. علاوه بر این، به‌طور کلی ریاست قریش بعد از عبدمناف به هاشم واگذار شد.<ref>زرگری‌نژاد، تاریخ صدر اسلام، ۱۳۷۸ش، ص۵۹۳.</ref> | پس از وفات عبدمناف، هاشم و برادرانش (عبدشمس، مطلّب، و نَوْفَل) با عموزادگانشان (یعنی بنی عبدالدّار) بر سر تصاحب مناصب کعبه به نزاع برخواستند. هر گروه با طوایفی از قریش هم پیمان شدند. در پایان، بدون آنکه نزاعی درگیرد، دو طرف صلح کردند و مناصب اجتماعی بین هاشم و عبدشمس تقسیم شد؛ بدین صورت که منصب رفادت (اطعام حجاج) و سقایت به هاشم و منصب قیادت (فرماندهی جنگ‌ها و شاخه نظامی قریش) برعهده عبدشمس گذاشته شد. علاوه بر این، به‌طور کلی ریاست قریش بعد از عبدمناف به هاشم واگذار شد.<ref>زرگری‌نژاد، تاریخ صدر اسلام، ۱۳۷۸ش، ص۵۹۳.</ref> | ||
| خط ۲۱: | خط ۲۱: | ||
==منابع== | ==منابع== | ||
*ابن عبد البر، الانتقاء فی فضائل الثلاثه الائمه الفقهاء، بیروت، دارالبشائر الاسلامیة، ۱۴۱۷ق. | *ابن عبد البر، الانتقاء فی فضائل الثلاثه الائمه الفقهاء، بیروت، دارالبشائر الاسلامیة، ۱۴۱۷ق. | ||
*ابن هشام، السیرة النبویة، | *ابن هشام، السیرة النبویة، تحقیق مصطفی السقا و ابراهیم الأبیاری، قاهره، شركة مكتبة ومطبعة مصطفى البابي الحلبي وأولاده بمصر، چاپ دوم، ۱۳۷۵ق. | ||
*بغدادی، محمد بن حبیب، المنمق فی اخبار قریش، بیروت، عالم الکتب، ۱۴۰۵ق. | *بغدادی، محمد بن حبیب، المنمق فی اخبار قریش، بیروت، عالم الکتب، ۱۴۰۵ق. | ||
*جواد علی، المفصّل فی تاریخ العرب قبل الاسلام، بغداد، مکتبة النهضة، ۱۹۷۶م. | *جواد علی، المفصّل فی تاریخ العرب قبل الاسلام، بغداد، مکتبة النهضة، ۱۹۷۶م. | ||
*حلی، حسن بن یوسف بن مطهر، منتهی المطلب فی تحقیق المذهب، مشهد، مجمع البحوث الإسلامیة، ۱۴۱۲ق. | *علامه حلی، حسن بن یوسف بن مطهر، منتهی المطلب فی تحقیق المذهب، مشهد، مجمع البحوث الإسلامیة، ۱۴۱۲ق. | ||
*زرکلی، خیرالدین، الاعلام، بیروت، دارالعلم للملایین، ۱۹۸۹م. | *زرکلی، خیرالدین، الاعلام، بیروت، دارالعلم للملایین، ۱۹۸۹م. | ||
*زرگری‌نژاد، غلامحسین، تاریخ صدر اسلام، تهران، انتشارات سمت، ۱۳۷۸ش. | *زرگری‌نژاد، غلامحسین، تاریخ صدر اسلام، تهران، انتشارات سمت، ۱۳۷۸ش. | ||
*فرهنگ و معارف قرآن، اعلام القرآن، قم، مؤسسه بوستان کتاب، ۱۳۸۵ش. | *فرهنگ و معارف قرآن، اعلام القرآن، قم، مؤسسه بوستان کتاب، ۱۳۸۵ش. | ||
*مسعودی، علی بن حسین، التنبیه و الاشراف، قاهره، | *مسعودی، علی بن حسین، التنبیه و الاشراف، قاهره، دارالصاوی، بی‌تا. | ||
{{پیامبر اسلام}} | {{پیامبر اسلام}} | ||