کاربر ناشناس
مسجد ضرار: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
imported>Mahboobi بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
'''مسجد ضِرار'''، بنایی که [[منافقان]] در [[مدینه]] ساختند و به دستور [[پیامبر(ص)]] ویران شد. | '''مسجد ضِرار'''، بنایی که [[منافقان]] در [[مدینه]] ساختند و به دستور [[پیامبر(ص)]] ویران شد. | ||
بهانه سازندگان، عدم امکان حضور در [[مسجد قبا]] برای بیماران و گرفتاران در شبهای بارانی و زمستانی و هوای سرد، به سبب دوری راه بود. پیامبر دستور داد این مسجد را – که طبق آیه | بهانه سازندگان، عدم امکان حضور در [[مسجد قبا]] برای بیماران و گرفتاران در شبهای بارانی و زمستانی و هوای سرد، به سبب دوری راه بود. پیامبر دستور داد این مسجد را – که طبق آیه ۱۰۷ [[سوره توبه]]، به ضرار معروف شد – ویران کنند و آتش بزنند. گفته میشود محرک اصلی ساخت این مسجد شخصی به نام ابوعامر بود. | ||
==موقعیت جغرافیایی== | ==موقعیت جغرافیایی== | ||
خط ۹: | خط ۹: | ||
سازندگان مسجد ضرار پانزده نفر<ref>واقدی، ج۳، ص۱۰۴۷،</ref> و بنا بر قولی دیگر دوازده تن بودند و امامت آنان را مُجَمِّع بن جاریه بر عهده داشت. <ref>رجوع کنید به ابن هشام، ج۴، ص۱۷۴؛ ابن سیدالناس، ج۲، ص۳۰۰؛ قس </ref> | سازندگان مسجد ضرار پانزده نفر<ref>واقدی، ج۳، ص۱۰۴۷،</ref> و بنا بر قولی دیگر دوازده تن بودند و امامت آنان را مُجَمِّع بن جاریه بر عهده داشت. <ref>رجوع کنید به ابن هشام، ج۴، ص۱۷۴؛ ابن سیدالناس، ج۲، ص۳۰۰؛ قس </ref> | ||
[[قبیله بنی عمرو بن عوف|قبیله بنی عمرو بن عَوف]] – که در آغاز ورود پیامبر اکرم(ص) به مدینه، مسجد قبا را در این شهر بنا کردند – نزد پیامبر رفتند و از آن حضرت خواستند که در آن مسجد [[نماز]] بخواند. پیامبر نیز در آن مسجد نماز خواند. بعدها گروهی از [[منافقان]] [[مدینه]]، از [[قبیله بنی غنم بن عوف]]، که به آنان حسادت میورزیدند، تصمیم گرفتند مسجدی بنا کنند تا در آن به امامت ابوعامر (که در آن هنگام در شام بود) نماز بخوانند و در [[نماز جماعت]] [[مسجد قبا]] حاضر نشوند. <ref>ابن شبه، ج۱، ص۵۱ـ۵۲؛ بلاذری، ج۱، ص۳۲۹ـ۳۳۰؛ طوسی و طبرسی، ذیل توبه: ۱۰۷؛ حلبی، ج۳، ص۲۰۳</ref> به روایت دیگر، <ref>رجوع کنید به ابن هشام، ج۴، ص۱۷۴؛ مسعودی، ص۲۷۲</ref> مسجد ضرار در محله [[بنی سالم بن عوف]] (از تیرههای قبیله [[اوس]]) تأسیس شد. | [[قبیله بنی عمرو بن عوف|قبیله بنی عمرو بن عَوف]] – که در آغاز ورود پیامبر اکرم(ص) به مدینه، مسجد قبا را در این شهر بنا کردند – نزد پیامبر رفتند و از آن حضرت خواستند که در آن مسجد [[نماز]] بخواند. پیامبر نیز در آن مسجد نماز خواند. بعدها گروهی از [[منافقان]] [[مدینه]]، از [[قبیله بنی غنم بن عوف]]، که به آنان حسادت میورزیدند، تصمیم گرفتند مسجدی بنا کنند تا در آن به امامت ابوعامر (که در آن هنگام در شام بود) نماز بخوانند و در [[نماز جماعت]] [[مسجد قبا]] حاضر نشوند. <ref>ابن شبه، ج۱، ص۵۱ـ۵۲؛ بلاذری، ج۱، ص۳۲۹ـ۳۳۰؛ طوسی و طبرسی، ذیل توبه: ۱۰۷؛ حلبی، ج۳، ص۲۰۳</ref> به روایت دیگر، <ref>رجوع کنید به ابن هشام، ج۴، ص۱۷۴؛ مسعودی، ص۲۷۲</ref> مسجد ضرار در محله [[بنی سالم بن عوف]] (از تیرههای قبیله [[اوس]]) تأسیس شد. | ||
خط ۱۸: | خط ۱۷: | ||
پیامبر، که عازم [[غزوه تبوک]] بود، عذر آورد و آن را به پس از بازگشت از سفر موکول کرد. <ref>ابن هشام، ج۴، ص۱۷۴</ref> | پیامبر، که عازم [[غزوه تبوک]] بود، عذر آورد و آن را به پس از بازگشت از سفر موکول کرد. <ref>ابن هشام، ج۴، ص۱۷۴</ref> | ||
==نزول آیه== | ==نزول آیه== | ||
چون پیامبر از تبوک بازگشت و به جایی به نام ذی اَوان (یا آروان) نزدیک مدینه رسید، آیه ۱۰۷ [[سوره توبه]] | چون پیامبر از تبوک بازگشت و به جایی به نام ذی اَوان (یا آروان) نزدیک مدینه رسید، آیه ۱۰۷ [[سوره توبه]] در شأن منافقان و این اقدام آنان نازل شد. | ||
{{متن قرآن|{{آیه|۹|۱۰۷}}|ترجمه=و آنهایی که مسجدی اختیار کردند که مایه زیان و کفر و پراکندگی میان مؤمنان است، و [نیز] کمینگاهی است برای کسی که قبلاً با خدا و پیامبر او به جنگ برخاسته بود، و سخت سوگند یاد میکنند که جز نیکی قصدی نداشتیم. و[لی ] خدا گواهی میدهد که آنان قطعاً دروغگو هستند. | {{متن قرآن|{{آیه|۹|۱۰۷}}|ترجمه=و آنهایی که مسجدی اختیار کردند که مایه زیان و کفر و پراکندگی میان مؤمنان است، و [نیز] کمینگاهی است برای کسی که قبلاً با خدا و پیامبر او به جنگ برخاسته بود، و سخت سوگند یاد میکنند که جز نیکی قصدی نداشتیم. و[لی ] خدا گواهی میدهد که آنان قطعاً دروغگو هستند. | ||
|سوره=۹|آیه=۱۰۷}} | |سوره=۹|آیه=۱۰۷}} |