پرش به محتوا

اسباب نزول: تفاوت میان نسخه‌ها

۱٬۸۵۹ بایت اضافه‌شده ،  ‏۱۱ مارس ۲۰۱۷
جز
ویرایش
جز (ویرایش)
جز (ویرایش)
خط ۵: خط ۵:


== مفهوم ==
== مفهوم ==
اسباب، جمع سبب و به معنای هر چیزی است که برای رسیدن به هدف می‌توان از آن کمک گرفت؛ این کلمه و مشتقات آن در معانی پیوند، ابزار، باعث، دستاویز و خویشاوند به کار رفته‌اند.<ref>حجتی، اسباب نزول، ص۱۷.</ref> نزول، یعنی فرودآمدن آیات قرآن کریم. این کلمه همراه با مشتقاتش بارها در قرآن به کار رفته است.<ref>حاجی میرزایی، اسباب نزول، در دانشنامه قرآن و قرآن پژوهی، ج۱، ص۱۹۲.</ref>
اسباب، جمع سبب و به معنای هر چیزی است که برای رسیدن به هدف می‌توان از آن کمک گرفت؛ این کلمه و مشتقات آن در معانی پیوند، ابزار، باعث و خویشاوند به کار رفته‌اند.<ref>حجتی، اسباب نزول، ص۱۷.</ref> نزول، یعنی فرودآمدن آیات قرآن.<ref>حاجی میرزایی، اسباب نزول، در دانشنامه قرآن و قرآن پژوهی، ج۱، ص۱۹۲.</ref>


منظور از اسباب نزول، حوادث و رخدادهایی است که در پی آنها برخی از آیات یا سوره‌های قرآن نازل شده است.<ref>دراسة فی اسباب النزول، حسن حنفی، ص۱۳۶؛ به نقل حاجی میرزایی، اسباب نزول، در دانشنامه قرآن و قرآن پژوهی، ج۱، ص۱۹۲.</ref>  
منظور از اسباب نزول، حوادث و رخدادهایی است که در پی آنها برخی از آیات یا سوره‌های قرآن نازل شده است.<ref>دراسة فی اسباب النزول، حسن حنفی، ص۱۳۶؛ به نقل حاجی میرزایی، اسباب نزول، در دانشنامه قرآن و قرآن پژوهی، ج۱، ص۱۹۲.</ref> گفته شده است اصطلاح اسباب نزول در نخستین آثار [[امامیه]] به صورت اسباب التنزیل<ref>نعمانی، تفسیر، ص۴.</ref> به کار رفته و بعدها به صورت اسباب نزول القرآن یا اسباب النزول مصطلح شده<ref>ریپین، ص۱۵-۱۴.</ref> و عنوان رشته‌ای از [[علوم قرآنی]] قرار گرفته است.<ref>فخررازی،اسرار، ج۱، ص۱۰۷. </ref>
== تفاوت شأن نزول و اسباب نزول==
== تفاوت شأن نزول و اسباب نزول==
بر اساس دیدگاه برخی از مفسران نزول با شأن نزول متفاوت است. آنان شأن نزول را شامل همه حوادث و اشخاصی می‌دانند که قبل از نزول قرآن یا همزمان با نزول آن، آیه یا آیاتی از قرآن درباره آنها نازل شده و هچنین اشخاص یا حوادثی که پس از نزول قرآن، آیه یا آیاتی از قرآن بر آنها تطبیق شده است. اما سبب نزول را تنها پیش‌آمدهایی می‌دانند که در پی آن، آیه یا آیاتی نازل شده است.<ref>حجتی، اسباب نزول، ص۲۰.</ref> البته در برخی از کتاب‌های تفسیری و علوم قرآنی شأن نزول با سبب نزول به یک معنا دانسته شده است. منشأ مرداف دانستن شأن نزول و سبب نزول برخی از تفاسیر فارسی مانند کشف الاسرار میبدی و [[روض الجنان و روح الجنان|روض الجنان]] ابوالفتوح رازی و نیز کاربرد «فنزلت...» در بسیاری از روایات اسباب نزول، معرفی شده است.{{مدرک}}
بر اساس دیدگاه برخی از مفسران اسباب نزول با شأن نزول متفاوت است. آنان شأن نزول را شامل همه حوادث و اشخاصی می‌دانند که قبل از نزول قرآن یا همزمان با نزول آن، آیه یا آیاتی از قرآن درباره آنها نازل شده و هچنین اشخاص یا حوادثی که پس از نزول قرآن، آیه یا آیاتی از قرآن بر آنها تطبیق شده است. اما سبب نزول را تنها پیش‌آمدهایی می‌دانند که در پی آن، آیه یا آیاتی نازل شده<ref>حجتی، اسباب نزول، ص۲۰؛ زرقانی، ج۱، ص۱۰۸.</ref> و در روایات مربوط به آنها، تصریح شده به اینکه «سبب نزول هذه الآیه کذا» یا اینکه بلا فاصله پس از طرح پرسش یا حادثه‌ای عبارت «فنزلت الآیه» قید شده است.<ref> قطان، ص۸۵.</ref> البته در برخی از کتاب‌های تفسیری و علوم قرآنی شأن نزول با سبب نزول به یک معنا دانسته شده است. منشأ مرداف دانستن آن دو برخی از تفاسیر فارسی مانند کشف الاسرار میبدی و [[روض الجنان و روح الجنان|روض الجنان]] و نیز کاربرد «فنزلت...» در بسیاری از روایات اسباب نزول، معرفی شده است.{{مدرک}}  


== آیات و سور دارای اسباب نزول==
== آیات دارای اسباب نزول==
برخی از آیات و سوره‌های قرآن سبب نزول خاص دارند.<ref>حجتی، اسباب نزول، ص۲۰.</ref> این آیات و سوره‌ها در پی حادثه‌ای مهم یا پرسش‌های [[صحابه]] از پیامبر و یا اوضاع و شرایط مسلمانان نازل می‌شده است.<ref>حجتی، اسباب نزول، ص۲۰.</ref> تعداد اسباب نزول را حدود ۴۶۰ حادثه دانسته‌اند.<ref>دراسة فی اسباب النزول، حسن حنفی، ص۱۳۶؛ به نقل حاجی میرزایی، اسباب نزول، در دانشنامه قرآن و قرآن پژوهی، ج۱، ص۱۹۲.</ref>
برخی از آیات و سوره‌های قرآن سبب نزول خاص دارند.<ref>حجتی، اسباب نزول، ص۲۰.</ref> این آیات و سوره‌ها در پی حادثه‌ای مهم یا پرسش‌های [[صحابه]] از پیامبر و یا اوضاع و شرایط مسلمانان نازل می‌شده است.<ref>حجتی، اسباب نزول، ص۲۰.</ref> تعداد اسباب نزول را حدود ۴۶۰ حادثه دانسته‌اند.<ref>دراسة فی اسباب النزول، حسن حنفی، ص۱۳۶؛ به نقل حاجی میرزایی، اسباب نزول، در دانشنامه قرآن و قرآن پژوهی، ج۱، ص۱۹۲.</ref>


== آیات و سور فاقد اسباب نزول خاص ==
=== آیات فاقد اسباب نزول===
بسیاری از آیات و سورهای قرآن شأن نزول ندارند و به هیچ حادثه و پرسشی که همزمان با نزول وحی روی داده باشند مربوط نیستند، البته نیاز انسانها به رهنمودهای الهی انگیزه کلی برای نزول آنها بیان شده است.<ref>حجتی، اسباب نزول، ص۱۹.</ref>  آیات و سورهایی که اسباب نزول ندارند در دو دسته کلی‌اند:
بسیاری از آیات و سورهای قرآن شأن نزول ندارند و به هیچ حادثه و پرسشی که همزمان با نزول وحی روی داده باشند مربوط نیستند، البته نیاز انسانها به رهنمودهای الهی انگیزه کلی برای نزول آنها بیان شده است.<ref>حجتی، اسباب نزول، ص۱۹.</ref>  آیات و سورهایی که اسباب نزول ندارند:
* آیات و سوره‌هایی که رویدادهای مربوط امّت‌های گذشته در آنها مطرح است (البته بخشی از قصص و تاریخ زندگانی امتهای گذشته احیاناً دارای سبب خاصی از لحاظ نزول است، از قبیل تاریخ زندگانی «[[ذو القرنین]]» که از پی سؤال مردم در [[قرآن کریم]] بازگو شده است.).<ref>حجتی، اسباب نزول، ص۱۹.</ref>
* آیات و سوره‌هایی که رویدادهای مربوط امّت‌های گذشته در آنها مطرح است(البته بخشی از قصص و تاریخ زندگانی امت‌های گذشته احیاناً دارای سبب خاصی از لحاظ نزول است، از قبیل تاریخ زندگانی «[[ذو القرنین]]» که از پی سؤال مردم در [[قرآن کریم]] بازگو شده است.).<ref>حجتی، اسباب نزول، ص۱۹.</ref>
* آیات و سوره‌هایی که شامل بسیاری از اخبار غیبی و ترسیم دورنمای [[عالم برزخ]]، و [[بهشت]] و [[دوزخ]]، و حالات روز [[قیامت]]، و گزارش احوال بهشتیان و دوزخیان و امثال آنها است.<ref>حجتی، اسباب نزول، ص۱۹-۲۰.</ref>
* آیات و سوره‌هایی که شامل بسیاری از اخبار غیبی و ترسیم دورنمای [[عالم برزخ]]، و [[بهشت]] و [[دوزخ]]، و حالات روز [[قیامت]]، و گزارش احوال بهشتیان و دوزخیان و امثال آنها است.<ref>حجتی، اسباب نزول، ص۱۹-۲۰.</ref>


== فواید اسباب نزول ==
== فایده اسباب نزول ==
مفسران و محدثان بیشتر روایات اسباب نزول را معتبر می‌دانند. اما اصولیان برای روایات اسباب نزول اعتبار چندانی قائل نیستند و اعتبار آنها مانند اعتبار روایات تاریخی می‌دانند. از این‌رو از نظر آنان غالبا فایده‌ای بر ذکر روایات اسباب نزول مترتب نیست. <ref>زرکشی، ج۱، ص۲۲؛ فخررازی، ج۲۸، ص۱۱۹. </ref> مفسران برای اسباب نزول فوایدی را ذکر کرده اند.<ref>زرکشی، ج۱، ص۲۲-۲۹.</ref>
# شناخت حکمت نزول آیات
# شناخت حکمت نزول آیات
# فهم درست آیات قرآنی
# فهم درست آیات قرآنی
# شناخت خاص و یا عام بودن سبب یا لفظ آیات<ref>سیوطی، الاتقان، ج۱، ص۲۹-۳۰ بنقل از حاجی میرزایی، اسباب نزول، ص۱۹۲.</ref>
# شناخت خاص و یا عام بودن سبب یا لفظ آیات<ref>سیوطی، الاتقان، ج۱، ص۲۹-۳۰ بنقل از حاجی میرزایی، اسباب نزول، ص۱۹۲.</ref>
واحدی، شناخت اسباب نزول و مسایل مربوط به آن را برای تفسیر دقیق قرآن، ضروری می‌داند.<ref> حاجی میرزایی، اسباب نزول، ص۱۹۳.</ref>
*واحدی، شناخت اسباب نزول و مسایل مربوط به آن را برای تفسیر دقیق قرآن، ضروری می‌داند.<ref> حاجی میرزایی، اسباب نزول، ص۱۹۳.</ref>
 
== اعتبار روایات==
بسیاری از مفسران شیعی با دیدگاه اصولی(در قاعده عدم تداخل اسباب، عموم لفظ را معتبر می‌دانستند نه خصوص سبب را <ref>بجنوردی، ج۳، ص۱۸۱-۲۱۷.</ref>)  با اسباب نزول مواجه گردیده‌اند. از این رو در مواردی روایات رسیده از طرق اهل سنت بالغ بر چندین هزار روایت است اما از طرق شیعه چند صدر روایت در دست نیست.<ref> طباطبایی قرآن در اسلام، ص۱۷۳.</ref>
== علم اسباب نزول==
== علم اسباب نزول==
علم اسباب نوزل، دانشی است که از اوضاع، شراط، زمان و مکان نزول آیات و سوره‌های قرآنی و زمینه‌ها و داستان‌های مربوط به آن بحث می‌کند.<ref>حاجی خلیفه، ج۱، ص۷۶.</ref> مسائل این علم را مجموعه روایات شأن نزول و اسباب نزول تشکیل می‌دهند. فایده این علم را فهم  آسان‌تر و درست‌تر آیات قرآنی دانسته‌اند.
علم اسباب نزول، دانشی است که از اوضاع، شراط، زمان و مکان نزول آیات و سوره‌های قرآنی و زمینه‌ها و داستان‌های مربوط به آن بحث می‌کند.<ref>حاجی خلیفه، ج۱، ص۷۶.</ref> مسائل این علم را مجموعه روایات شأن نزول و اسباب نزول تشکیل می‌دهند. فایده این علم را فهم  آسان‌تر و درست‌تر آیات قرآنی دانسته‌اند.
== کتابشناسی==
== کتابشناسی==
ابن ندیم نخستین مجموعه‌های تدوین یافته درباره اسباب نزول را از ابن عباس دانسته است. گفته شده ابن مدینی (۲۳۴ق)را نخستین دانشمندی دانسته اند که درباره اسباب نزول کتاب نوشته، اما برخی به دلیل عدم نابردن واحدی از کتاب او و عدم دیدن سیوطی  کتاب او را، در اصل وجود وی تردید کرده اند.<ref>ربپین، ص۳.</ref>  
ابن ندیم نخستین مجموعه‌های تدوین یافته درباره اسباب نزول را از ابن عباس دانسته است. گفته شده ابن مدینی (۲۳۴ق)را نخستین دانشمندی دانسته اند که درباره اسباب نزول کتاب نوشته، اما برخی به دلیل عدم نابردن واحدی از کتاب او و عدم دیدن سیوطی  کتاب او را، در اصل وجود وی تردید کرده اند.<ref>ربپین، ص۳.</ref>