سوره دخان: تفاوت میان نسخه‌ها

'''سوره دخان'''، از [[سوره‌های مکی]] قرآن و پنجمین [[سوره]] از سوره‌های هفتگانه [[حوامیم]]. سوره را از آن رو دخان نامیده‌اند که [[آیه]] دهم آن، از عذابی به نام دخان(دود) برای [[کافر|کافران]] سخن گفته است. سوره دخان به ترتیب مُصحَف، چهل و چهارمین، و به ترتیب نزول شصت و چهارمین سوره [[قرآن]] است. این سوره ۵۹ آیه دارد و در آن مانند دیگر سوره‌های مکی به صورت عمده از عقاید دین چون توحید و معاد و حقانیت قرآن سخن گفته شده است.

به نوشته [[المیزان]]، هدف اصلی سوره تهدید کسانی است که در حقانیت قرآن تردید دارند. در آن گفته شده است که قرآن در [[شب قدر]] از سوی خداوند برای هدایت انسان‌ها نازل شده است؛ اما کافران از روی هوا و هوس، در آن شک می‌کنند. سپس به آنان هشددر داده شده است که گرفتار عذاب‌های دنیوی واخروی خواهند شد.<ref>علامه طباطبایی، المیزان، ۱۴۱۷ق، ج۱۸، ۱۲۹.</ref>