سوره دخان: تفاوت میان نسخه‌ها

'''سوره دخان'''، با ۵۹ آیه، چهل و چهارمین سوره و در جزء ۲۵ قرآن کریم قرار دارد. دخان به معنای دود است. علت نامیدن این سوره به دخان، اشاره آیات ۱۰ تا ۱۵ این سوره به عذاب دخان (دود) برای [[کافر|کافران]] است. این سوره با [[حروف مقطعه]] آغاز می‌‏شود و پنجمین سوره از [[سوره‌های حامیمات]] است. این سوره [[سوره مکی|مکی]] است و محتوای این سوره همانند دیگر سوره‌های مکی است.

سوره دخان به ترتیب مصحف چهل و چهارمین، و به ترتیب نزول شصت و چهارمین سوره [[قرآن]]، و [[مکی و مدنی|مکی]] است. از نظر حجم از [[سوره‌های مثانی]] و کمتر از یک حزب است. این سوره بیست و پنجمین سوره از سوره‌های بیست و نه گانه‌ای است که با [[حروف مقطعه]] [حم=حا.میم] آغاز می‌‏شوند و پنجمین سوره از [[سوره‌های حامیمات]] هفتگانه و پنجمین سوره از سوره‌های بیست و سه گانه‌ای است که با سوگند آغاز می‌گردد(سوگند به قرآن در آیه دوم). تعداد آیات آن به نظر قاریان [[کوفه]] ۵۹ آیه و به نظر بعضی دیگر از قاریان ۵۷ و یا ۵۶ آیه است که نظریه اول مشهور و معمول است. دارای ۳۴۶ کلمه و ۱۴۷۵ حرف است. وجه تسمیه این سوره به دخان (دود) در اشاره به عذاب دخان برای [[کافر|کافران]] (در آیات ۱۰ تا ۱۵) است.