پرش به محتوا

آیه هجرت: تفاوت میان نسخه‌ها

۹۰۴ بایت اضافه‌شده ،  ‏۱۶ سپتامبر ۲۰۱۷
افزودن مطلب به شناسه
(افزودن مطلب به شناسه)
خط ۱: خط ۱:
{{در دست ویرایش ۲|ماه=[[شهریور]]|روز=[[۲۴]]|سال=[[۱۳۹۶]]|کاربر=P.motahari}}
'''آیه هِجرت'''، نود و هفتمین آیه [[سوره نساء]]، درباره [[عذاب]] کسانی که اسلام آوردند، اما در [[هجرت]] مسلمانان به [[مدینه]] شرکت  نکردند. به گفته [[مفسران]] این افراد برای آنکه خانه و اموال خود را از دست ندهند، در [[مکه]] ماندند. برپایه آیه هجرت، این افراد پس از مرگ در پاسخ به سؤال فرشتگان درباره دینشان، عدم توانایی خود در مکه را بیان می‌کنند؛ اما فرشتگان پاسخ می‌دهند که آنها امکان هجرت داشته‌اند، اما این کار را نکرده‌اند.


'''آیه هِجرت'''، نود و هفتمین آیه [[سوره نساء]]، درباره [[عذاب]] مسلمانانی که به مدینه [[هجرت]] نکردند.
برخی از مفسران گفته‌اند مراد آیه از این افراد کسانی است که هجرت نکردند و پیش از آنکه به [[پیامبر(ص)]] ملحق شوند، از دنیا رفته‌اند. برخی نیز بر این باورند که منظور کسانی است که هجرت نکردند و در [[جنگ بدر]] با مسلمانان جنگیدند و کشته شدند.  


==متن و ترجمه==
==متن و ترجمه==
خط ۱۸: خط ۱۸:
[[آیه]] هجرت درباره کسانی نازل شده است که در [[مکه]] ایمان آوردند، اما در [[هجرت]] مسلمانان به [[مدینه]]، شرکت نکردند.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۸۳.</ref> به نوشته تفسیر نمونه، این افراد به جهت علاقه به زندگی و اموال خود در مکه ماندند و به سبب تهدید [[مشرکان]] مکه، در [[جنگ بدر]] در مقابل [[مسلمانان]] قرار گرفتند.<ref>نک مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۸۳، ۸۴.</ref>
[[آیه]] هجرت درباره کسانی نازل شده است که در [[مکه]] ایمان آوردند، اما در [[هجرت]] مسلمانان به [[مدینه]]، شرکت نکردند.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۸۳.</ref> به نوشته تفسیر نمونه، این افراد به جهت علاقه به زندگی و اموال خود در مکه ماندند و به سبب تهدید [[مشرکان]] مکه، در [[جنگ بدر]] در مقابل [[مسلمانان]] قرار گرفتند.<ref>نک مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۸۳، ۸۴.</ref>


==تفسیر==
به گفته علامه طباطبایی، آیه بر سؤالات [[فرشتگان]] از انسان پس از مرگ دلالت می کند. این پرسش فرشتگان که «فِیمَ كُنتُم» (در چه [حال] بودید؟)، سؤال از وضعیت [[دین]] آنها است؛ یعنی بر چه دینی بودید؟ عبارت «أَلَم تَكُن أَرضُ اللهِ وَاسِعَةً فَتُهَاجِرُوا فِیهَا» (مگر زمين خدا وسيع نبود تا در آن مهاجرت كنيد؟)هم نشان می‌دهد که این پاسخ که «كُنَّا مُستَضعَفِینَ فِی الأرضِ» (ما در زمین از مستضعفان بودیم)، از آن رو قانع کننده نیست که مشرکان مکه تنها در مکه قدرت داشتند و آن افراد می‌توانستند از مکه کوچ کنند و به سرزمین‌های دیگر بروند.<ref>نک علامه طباطبایی، المیزان، ۱۴۱۷ق، ج۵، ص۴۹، ۵۰.</ref>
==مصادیق==
در خصوص اینکه مراد آیه دقیقا چه کسانی است، گزارش‌های مختلفی وجود دارد.<ref>نک سیوطی، الدر المنثور، ۱۴۰۴ق، ج۲، ص۲۰۶.</ref>
در خصوص اینکه مراد آیه دقیقا چه کسانی است، گزارش‌های مختلفی وجود دارد.<ref>نک سیوطی، الدر المنثور، ۱۴۰۴ق، ج۲، ص۲۰۶.</ref>
[[ابن عباس]] گفته است که منظور همه کسانی است که در مکه ماندند و به مدینه هجرت نکردند و پیش از ملحق‌شدن به [[پیامبر(ص)]] از دنیا رفتند.<ref>سیوطی، الدر المنثور، ۱۴۰۴ق، ج۲، ص۲۰۶.</ref> [[مجمع البیان]] به نقل از [[ابوحمزه ثمالی|ابوحمزه ثُمالی]] نوشته است آنها افرادی بودند که مسلمان شده بودند، اما در جنگ بدر در جبهه مقابل آنان قرار گرفتند و وقتی شمار کم مسلمانان را دیدند، به حقانیت [[اسلام]]، شک کردند.<ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۳، ۱۵۰.</ref>
[[ابن عباس]] گفته است که منظور همه کسانی است که در مکه ماندند و به مدینه هجرت نکردند و پیش از ملحق‌شدن به [[پیامبر(ص)]] از دنیا رفتند.<ref>سیوطی، الدر المنثور، ۱۴۰۴ق، ج۲، ص۲۰۶.</ref> [[مجمع البیان]] به نقل از [[ابوحمزه ثمالی|ابوحمزه ثُمالی]] نوشته است آنها افرادی بودند که مسلمان شده بودند، اما در جنگ بدر در جبهه مقابل آنان قرار گرفتند و وقتی شمار کم مسلمانان را دیدند، به حقانیت [[اسلام]]، شک کردند.<ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۳، ۱۵۰.</ref>
خط ۲۵: خط ۲۹:
برطبق روایتی دیگر، در غزوه بدر زمانی که مسلمانان [[عباس]] عموی پیامبر(ص) و [[عقیل بن ابی طالب|عقیل]] را اسیر کردند، پیامبر از عباس خواست فدیه آزادی خود و عقیل را بپردازد. عباس گفت: مگر ما به سوی [[قبله]] تو [[نماز]] نمی‌خوانده و به آنچه تو شهادت می‌دهی، شهادت نداده‌ایم. پیامبر پاسخ داد: شما دشمنی کردید و با شما دشمنی شد و آیه هجرت را تلاوت کرد.<ref>سیوطی، الدر المنثور، ۱۴۰۴ق، ج۲، ص۲۰۶.</ref>
برطبق روایتی دیگر، در غزوه بدر زمانی که مسلمانان [[عباس]] عموی پیامبر(ص) و [[عقیل بن ابی طالب|عقیل]] را اسیر کردند، پیامبر از عباس خواست فدیه آزادی خود و عقیل را بپردازد. عباس گفت: مگر ما به سوی [[قبله]] تو [[نماز]] نمی‌خوانده و به آنچه تو شهادت می‌دهی، شهادت نداده‌ایم. پیامبر پاسخ داد: شما دشمنی کردید و با شما دشمنی شد و آیه هجرت را تلاوت کرد.<ref>سیوطی، الدر المنثور، ۱۴۰۴ق، ج۲، ص۲۰۶.</ref>


==تفسیر==
به گفته علامه طباطبایی، آیه بر سؤالات [[فرشتگان]] از انسان پس از مرگ دلالت می کند. این پرسش فرشتگان که «فِیمَ كُنتُم» (در چه [حال] بودید؟)، سؤال از وضعیت [[دین]] آنها است؛ یعنی بر چه دینی بودید؟ عبارت «أَلَم تَكُن أَرضُ اللهِ وَاسِعَةً فَتُهَاجِرُوا فِیهَا» (مگر زمين خدا وسيع نبود تا در آن مهاجرت كنيد؟)هم نشان می‌دهد که این پاسخ که «كُنَّا مُستَضعَفِینَ فِی الأرضِ» (ما در زمین از مستضعفان بودیم)، از آن رو قانع کننده نیست که مشرکان مکه تنها در مکه قدرت داشتند و آن افراد می‌توانستند از مکه کوچ کنند و به سرزمین‌های دیگر بروند.<ref>نک علامه طباطبایی، المیزان، ۱۴۱۷ق، ج۵، ص۴۹، ۵۰.</ref>


==پانویس==
==پانویس==
Automoderated users، confirmed، protected، templateeditor
۳٬۰۹۵

ویرایش