آیه هجرت: تفاوت میان نسخه‌ها

آیه هجرت درباره کسانی نازل شده است که در مکه ایمان آوردند، اما همراه مسلمانان به مدینه هجرت نکردند.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۸۳.</ref> به نوشته تفسیر نمونه، این افراد به جهت علاقه به زندگی و اموال خود در مکه ماندند و به سبب تهدید مشرکان مکه، در جنگ بدر در مقابل مسلمانان قرار گرفتند.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۸۳، ۸۴.</ref>

ابن عباس گفته است که منظور همه کسانی هستند که در مکه ماندند و به مدینه هجرت نکردند و پیش از ملحق‌شدن به پیامبر(ص) از دنیا رفتند.<ref>سیوطی، الدر المنثور، ۱۴۰۴ق، ج۲، ص۲۰۶.</ref> مجمع البیان به نقل از ابوحمزه ثملی نوشته است آنها افرادی بودند که مسلمان شده بودند، اما در جنگ بدر در جبهه مقابل آنان قرار گرفتند و وقتی شمار کم مسلمانان را دیدند، به حقانیت اسلام، شک کردند.<ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۳، ۱۵۰.</ref>

طبق برخی روایات مراد آیه گروهی از مسلمانان است که در مکه ماندند، در جنگ بدر با مسلمانان جنگیدند و کشته شدند.<ref>شیخ طوسی، التبیان، دار احیاء التراث، ج۳، ص۳۰۳.</ref> بر پایه روایتی از امام باقر(ع)، این افراد پنج نفر بودند: قیس بن فاکه بن مغیره، حارث بن زمعه،‌ قیس بن ولید، ابوالعاص بن میته و علی بن امیة بن خلف.<ref>شیخ طوسی، التبیان، دار احیاء التراث، ج۳، ص۳۰۳.</ref>

طبق روایتی دیگر، در غزوه بدر زمانی که مسلمانان عباس عموی پیامبر(ص) و عقیل را اسیر کردند، پیامبر از عباس خواست فدیه آزادی خود و عقیل را بپردازد. عباس گفت: مگر ما به سوی قبله تو نماز نمی‌خوانده و به آنچه تو شهادت می‌دهی، شهادت نداده‌ایم. پیامبر پاسخ داد: شما دشمنی کردید و با شما دشمنی شد و آیه هجرت را تلاوت کرد.<ref>سیوطی، الدر المنثور، ۱۴۰۴ق، ج۲، ص۲۰۶.</ref>