محمدعلی عطار هروی: تفاوت میان نسخه‌ها

محمدعلی عطار هروی در سال ۱۲۹۳ش در محله خواجه عبدالله مصری [[هرات]] به دنیا آمد. پدرش محمداسماعیل در هرات مغازه عطاری داشت و در همانجا به محمدعلی خوشنویسی آموزش می‌داد. عطار نیز از طریق مغازه عطاری در بازار قندهار امرار معاش می‌کرد. وی مدتی مسؤولیت موزه آثار تاریخی شهر هرات را بر عهده داشت. با حمله شوروی به [[افغانستان]]، عطار در سال ۱۳۵۸ش به [[ایران]] مهاجرت کرد و در بنیاد پژوهش‌های آستان قدس رضوی مشغول شد و تا پایان عمر در آنجا فعالیت می‌کرد. وی در ۷۸ سالگی در [[۲۷ اسفند]] ۱۳۷۱ش برابر با [[۲۴ رمضان]] ۱۴۱۳ق در [[مشهد]] درگذشت و در [[حرم رضوی]] [[دفن]] شد.<ref>ناصری داوودی، مشاهیر تشیع در افغانستان(۱۳۹۰ش)، ج۲، ۳۵۹-۳۶۳.</ref>

محمدعلی هروی آموزش‌های ابتدایی را در مکتب‌خانه‌های سنتی هرات نزد آخوند ملا محمدرحیم و پدرش را آغاز کرد. وی از کودکی به خط علاقه داشت و در خط کوفی نزد ملا محمدصدیق نیازی شاگردی کرد. او درباره آشنایی خود با محمدصدیق می‌گوید در مسجد جامع هرات در این فکر بودم که چگونه این خطوط کوفی را بخوانم که یکی از دوستانم ملا محمدصدیق را به من معرفی کرد.<ref>[http://www.farsnews.com/newstext.php?nn=13940330000402 خبرگزاری فارس؛ محمدعلی عطار هروی خوشنویس افغانستانی.]</ref>

* قرآن اساور پس از ۱۵ سال از درگذشت وی توسط رفیع اصیل یوسفی در مشهد منتشر شد.<ref>[http://www.lib.ir/book/43686670/%D8%A7%D8%B3%D8%A7%D9%88%D8%B1--%D9%85%D8%B1%D9%82%D8%B9-%D8%AE%D8%B7%D9%88%D8%B7-%D8%A7%D8%B3%D9%84%D8%A7%D9%85%DB%8C/ پایگاه اطلاع‌رسانی کتابخانه‌های ایران]</ref>

از عطار علاوه بر آثار چاپی، کتیبه‌هایی نیز در [[افغانستان]]، [[ایران]] و کشورهای دیگر موجود است. کتیبه‌های [[مسجد جامع هرات]]، [[مسجد گوهرشاد]] در مشهد، مسجد قباد در تربت جام، مزار خواجه مودود چشتی، مسجد لشکرگاه، خرقه شریف در هرات، مسجد حاجی یعقوب در کابل، ایوان مسجد زیارت عبدالرحمان جامی، مسجد بکرآباد در هرات، مسجد سکندرجان در هرات و مسجد هامبورگ در [[آلمان]] از جمله آن‌هاست.<ref>نک: ناصری داوودی، مشاهیر تشیع در افغانستان(۱۳۹۰ش)، ج۲، ص۳۶۲</ref>

خوشنویسان بسیاری نزد محمدعلی هروی شاگردی کردند.<ref>[http://www.afghanpaper.com/nbody.php?id=40651 بیستمین سال درگذشت استاد محمدعلی عطار هروی] </ref> [[امین‌الله پیرزاد هروی]] از جمله آنها بود که مدتی در [[بنیاد پژوهش‌های آستان قدس رضوی]] اشتغال داشت و آثاری از خود بر جای گذاشت.<ref>[http://www.afghanpaper.com/info/etelaat%20omomi/khoshnevisi.htm تاریخچه خوشنویسی در افغانستان]</ref>