هفت آسمان: تفاوت میان نسخه‌ها

بر خلاف واژه «سَماء» (آسمان) که در قرآن به صورت جمع و همراه با عدد هفت هم به کار رفته است، واژه «ارض» (زمین) تنها به صورت مفرد آمده است و به تعداد آن تصریح نشده است.  برخی گفته‌اند آیه '''«اللَّـهُ الَّذِي خَلَقَ سَبْعَ سَمَاوَاتٍ وَمِنَ الْأَرْ‌ضِ مِثْلَهُنَّ»''' (خدا همان كسى است كه هفت آسمان و همانند آنها هفت زمين آفريد.)،<ref>قرآن، سوره طلاق، آیه ۱۲، ترجمه فولادوند.</ref> دلالت می‌کند که از منظر قرآن زمین‌ها نیز هفت تا هستند.<ref>نک مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۲۴، ص۲۶۰.</ref> در روایات تصریح شده است که شمار زمین‌ها هفت است.

قرآن در [[آیه]] ۷۵ [[سوره انعام]] از نشان‌دادن ملکوت آسمان‌ها و زمین به [[حضرت ابراهیم(ع)]] سخن گفته است. روایات مراد آیه را از آسمان‌ها همان هفت‌آسمان دانسته‌اند. بنا بر حدیثی از [[امام باقر(ع)]]، منظور آیه این است که خداوند آسمان‌ها و زمین‌های هفت‌گانه و مخلوقات موجود در آنها را به حضرت ابراهیم نشان داده است. طبق  این روایت،  این اتفاق برای [[پیامبر اسلام(ص)]] هم روی داده است.<ref>عروسی هویزی، تفسیر نور الثقلین، ۱۴۱۵ق، ج۱، ص۷۳۴.</ref>