هفت آسمان: تفاوت میان نسخه‌ها

در ادیانی چون یهود و مسیحیت و [[اسلام]] از آسمان‌های هفت‌گانه سخن به میان آمده است.<ref>رضایی اصفهانی، پژوهشی  در اعجاز علمی قرآن،  ۱۳۸۸ش، ج۵، ص۱۲۶، ۱۲۷.</ref> قرآن هفت بار به صورت صریح و دو بار به‌کنایه از آسمان‌های هفت‌گانه یاد کرده است؛<ref>رضایی اصفهانی، پژوهشی  در اعجاز علمی قرآن،  ۱۳۸۸ش، ج۵، ص۱۲۶.</ref> از جمله در سوره‌های [[سوره بقره|بقره]] ([[آیه]] ۲۹)، [[سوره اسراء|اسراء]] (آیه ۴۴)، [[سوره مؤمنون|مؤمنون]] (آیه ۸۶)، [[سوره فصلت|فُصِّلت]] (آیه ۱۲)، [[سوره ملك|ملك]] (آیه ۳)، [[سوره نوح|نوح]](آیه ۱۵) و [[سوره طلاق|طلاق]] (آیه ۱۲). در سوره طلاق آمده است:‌ '''«اللَّـهُ الَّذِي خَلَقَ سَبْعَ سَمَاوَاتٍ وَمِنَ الْأَرْ‌ضِ مِثْلَهُنَّ»''' (خدا همان كسى است كه هفت آسمان و همانند آنها هفت زمين آفريد.)<ref>قرآن، سوره طلاق، آیه ۱۲، ترجمه فولادوند.</ref>