Automoderated users، confirmed، protected، templateeditor
۳٬۲۷۶
ویرایش
P.motahari (بحث | مشارکتها) (افزودن الگوی ویرایش) |
P.motahari (بحث | مشارکتها) (←دیدگاههای مسلمانان: افزودن مطلب به نظر طباطبایی) |
||
خط ۱۲: | خط ۱۲: | ||
*مراد از هفتآسمان لایههای هفتگانه اتمسفر اطراف زمین است. نويسنده كتاب «راز آسمانهای هفتگانه» چنین دیدگاهی داشته است.<ref>رضایی اصفهانی، پژوهشی در اعجاز علمی قرآن،۱۳۸۸ش، ج۵، ص۱۳۰.</ref> | *مراد از هفتآسمان لایههای هفتگانه اتمسفر اطراف زمین است. نويسنده كتاب «راز آسمانهای هفتگانه» چنین دیدگاهی داشته است.<ref>رضایی اصفهانی، پژوهشی در اعجاز علمی قرآن،۱۳۸۸ش، ج۵، ص۱۳۰.</ref> | ||
*هفتآسمان مادی هستند؛ اما همه سیارات، ستارگان و کهکشانها آسمان اولاند و شش آسمان دیگر را خارج از دسترس دانش بشری است. نویسندگان [[تفسیر نمونه]] این نظریه را پذیرفتهاند.<ref>نک مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۱، ص۱۶۷.</ref> | *هفتآسمان مادی هستند؛ اما همه سیارات، ستارگان و کهکشانها آسمان اولاند و شش آسمان دیگر را خارج از دسترس دانش بشری است. نویسندگان [[تفسیر نمونه]] این نظریه را پذیرفتهاند.<ref>نک مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۱، ص۱۶۷.</ref> | ||
*مراد از هفتآسمان آسمانهای مادی نیست؛ بلکه مراد از آنها امور معنوی چون مقام حضور و قرب الهی است. این دیدگاه [[علامه طباطبایی]] است.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۴۱۷ق، ج۱۶، ص۲۴۷.</ref> | *مراد از هفتآسمان آسمانهای مادی نیست؛ بلکه مراد از آنها امور معنوی چون مقام حضور و قرب الهی است. این دیدگاه را [[علامه طباطبایی]] در المیزان مطرح کرده است. البته وی وجود آسمانهای مادی را رد نکرده است.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۴۱۷ق، ج۱۶، ص۲۴۷.</ref> | ||
*عدد هفت در قرآن در زمینه آسمانها به معنای کثرت به کار رفته است. بنابراین مراد قرآن از هفتآسمان وجود آسمانهای بسیار است.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۱، ص۱۶۶، ۱۶۷.</ref> | *عدد هفت در قرآن در زمینه آسمانها به معنای کثرت به کار رفته است. بنابراین مراد قرآن از هفتآسمان وجود آسمانهای بسیار است.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۱، ص۱۶۶، ۱۶۷.</ref> | ||
*مراد از هفتآسمان آسمانهای مادی است که به گفته قرآن در آغاز یکی بوده و از گاز (به تعبیر قرآن از دخان) پدید آمده است.<ref>مصباح یزدی، معارف قرآن، ۱۳۷۸ش، ص۲۳۵.</ref> | *مراد از هفتآسمان آسمانهای مادی است که به گفته قرآن در آغاز یکی بوده و از گاز (به تعبیر قرآن از دخان) پدید آمده است.<ref>مصباح یزدی، معارف قرآن، ۱۳۷۸ش، ص۲۳۵.</ref> |