سوره ذاریات: تفاوت میان نسخه‌ها

سوره ذاریات (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۲۶ سپتامبر ۲۰۱۷، ساعت ۱۳:۵۳

۴۴۱ بایت حذف‌شده ، ‏۲۶ سپتامبر ۲۰۱۷

جز

←‏معرفی سوره: ویرایش نگارشی و اصلاح پانویس‌ها

دیداریویکی‌متن

کاربر ناشناس

imported>Salvand

@@ خط ۱: / خط ۱: @@
 {{سوره||نام =  ذاریات  |کتابت = ۵۱|جزء = ۲۶و ۲۷|آیه = ۶۰|مکی/مدنی = مکی |شماره نزول = ۶۷|بعدی =  [[سوره طور|طور]] |قبلی =  [[سوره ق|ق]] |کلمه = ۳۶۰|حرف = ۱۵۴۶|تصویر=سوره ذاریات.jpg}}
 '''سوره ذاریات''' از [[سوره‌های مکی]]  و پنجاه و یکمین [[سوره]] [[قرآن کریم]] به ترتیب کتابت است. این سوره شصت و هفتمین سوره به ترتیب نزول است  و با کلمه الذاریات  آغاز می‌شود. در آغاز این سوره، خداوند سوگندهای پیاپی خورده است تا بیان کند که وعده او درباره وقوع [[قیامت]] و پاداش اعمال، تحقق پیدا خواهد کرد. [[المیزان]] [[معاد]] را مسئله اصلی این سوره دانسته است. در آیه ۵۶ سوره ذاریات، عبادت به عنوان هدف خداوند از آفرینش انسان، معرفی شده است.
-==معرفی سوره==
+==معرفی==
-*'''سبب نامگذاری'''
+* '''نامگذاری'''
-این سوره به جهت آنکه با کلمه الذاریات آغاز شده است، به این نام خوانده می‌شود. «ذاريات» جمع  «ذارية» و به معناى بادهايى است كه اشياء را به پرواز در مى‌‏آورد.<ref>مکارم شیرازی، تفسير نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۲۲، ص۳۰۶.</ref>این کلمه فقط یک بار و آن هم در این [[سوره]] به کار رفته است.<ref>خرمشاهی، دانشنامه قرآن، ۱۳۷۷ش،ص۱۲۵۲.</ref>
+این سوره، '''ذاریات''' نام گرفته است؛ زیرا با کلمه «الذاریات» آغاز شده است. «ذاريات» جمع  «ذارية» و به معناى بادهايى است كه اشيا را به پرواز درمى‌‏آورد.<ref>مکارم شیرازی، تفسير نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۲۲، ص۳۰۶.</ref>
-*'''محل و ترتیب نزول'''
+* '''محل و ترتیب نزول'''
-سوره ذاریات در مكه نازل شده<ref>مکارم شیرازی، تفسير نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۲۲، ص۳۰۱؛ علامه طباطبایی، المیزان، ۱۴۱۷ق،  ج۱۸، ص۳۶۳.</ref> و به ترتیب کتابت، پنجاه و یکمین و به ترتیب نزول، شصت و هفتمین سوره [[قرآن]]، است.<ref>خرمشاهی، دانشنامه قرآن، ۱۳۷۷ش، ص۱۲۵۲.</ref> ذاریات هفتمین سوره از [[سوره‌های سوگنددار]] است و با سوگندهای پیاپی، آغاز می‌شود.<ref>خرمشاهی، دانشنامه قرآن، ۱۳۷۷ش، ص۱۲۵۲.</ref>
+سوره ذاریات جزو [[سوره‌های مکی]] و در [[ترتیب نزول]]، شصت و هفتمین سوره‌ای است که بر [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر(ص)]] [[نزول قرآن|نازل]] شده است. این سوره در [[چینش کنونی قرآن|چینش کنونی]] [[مصحف|مُصحَف]]، پنجاه و یکمین سوره است<ref>معرفت، آموزش علوم قرآن، ۱۳۷۱ش، ج۲، ص۱۶۶.</ref> و در [[جزء (قرآن)|جزء]] ۲۶ و ۲۷ [[قرآن]] جای دارد.
-*'''تعداد آیات و کلمات'''
+* '''تعداد آیات و کلمات'''
-سوره ذاریات، ۶۰ آيه،<ref>مکارم شیرازی، تفسير نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۲۲، ص۳۰۱؛ علامه طباطبایی، المیزان، ۱۴۱۷ق،  ج۱۸، ص۳۶۳.</ref>۳۶۰ کلمه و ۱۵۴۶ حرف دارد.<ref>خرمشاهی، دانشنامه قرآن، ۱۳۷۷ش، ص۱۲۵۲.</ref> این سوره از نظر حجم، از [[سوره‌های مفصلات]] قرآن است و در حدود نیم حزبِ قرآن را دربرمی‌گیرد.<ref>خرمشاهی، دانشنامه قرآن، ۱۳۷۷ش، ص۱۲۵۲.</ref>
+سوره ذاریات، ۶۰ آيه، ۳۶۰ کلمه و ۱۵۴۶ حرف دارد.<ref>خرمشاهی، دانشنامه قرآن، ۱۳۷۷ش، ص۱۲۵۲.</ref> این سوره از نظر حجم، جزو سوره‌های [[مفصلات|مُفَصَّلات]] قرآن است و در حدود نیم حزبِ قرآن را در بر می‌گیرد.<ref>دانشنامه قرآن و قرآن‌پژوهی، ۱۳۷۷ش، ص۱۲۵۲.</ref>
 ==محتوای سوره==