سوره قمر: تفاوت میان نسخه‌ها

آیات سوره قمر به جز دو آيه آخر (كه پرهیزکاران را وعده [[بهشت]] و حضور نزد خداوند می‌دهد) همگی مربوط به انذار و تهديدند. در اين سوره نخست به معجزه [[شق القمر]] اشاره شده است که رسول خدا(ص) آن را به سبب درخواست مردم انجام داد. سپس آمده است همان‌ها او را ساحر خواندند و [[نبوت|نبوتش]] را تكذيب کردند؛ چنان‌که از هواهاى نفسانى پيروى كردند، با اينكه خبرهاى تكان دهنده‌اى از اخبار روز قيامت و از داستان‌هاى امت‌های گذشته به گوششان خورده بود. سپس خداوند برخی از این داستان‌ها را با عتاب بیان می‌کند و به داستان قوم [[نوح]]، [[عاد]]، [[ثمود]]، [[قوم لوط]]، و دودمان [[فرعون]]، و عذاب‌هاى دردناكى می‌پردازد كه به سبب تكذيب پيامبران بر سر آنان آمد. در ادامه آمده است قوم پيامبر اسلام نزد خدا عزيزتر از آنان نيستند، و ايشان هم مانند آنان نمی‌توانند خدا را عاجز سازند.<ref>طباطبایی، الميزان، ج‌۱۹، ص۸۹</ref>