پرش به محتوا

زهد: تفاوت میان نسخه‌ها

۸۳۵ بایت اضافه‌شده ،  ‏۲۵ اکتبر ۲۰۲۲
جز
خط ۳۰: خط ۳۰:
زهد، را از ارکان [[تصوف]] دانسته‌اند.<ref>حاتمی، تعریف زهد، جایگاه و ارکان آن در نگاه معصومان و متصوفه، ص۵۶.</ref> البته تفسیری که برخی از متصوفه از زهد ارائه می‌دهند با نظر مشهور مسلمانان تفاوت‌هایی دارد و تفسیر آنان به [[رهبانیت]] نزدیک است.{{مدرک}} در نظر آنان، زهد با [[عزلت]] ارتباط نزدیکی دارد و به ترک دنیا و دشمن داشتن آن تفسیر شده است.<ref>حاتمی، تعریف زهد، جایگاه و ارکان آن در نگاه معصومان و متصوفه، ص۶۱-۶۳.</ref> گفته شده است زهد، در دیدگاه و نظرات متصوفه، در دوره‌های نخستین نیز تأثیرگذار بوده است.<ref>حاتمی، تعریف زهد، جایگاه و ارکان آن در نگاه معصومان و متصوفه، ص۶۳.</ref> در [[حکومت حضرت علی]]، برخی به بهانه زهدورزی از ورود به حکومت و سیاست کناره‌گیری کردند.{{مدرک}}
زهد، را از ارکان [[تصوف]] دانسته‌اند.<ref>حاتمی، تعریف زهد، جایگاه و ارکان آن در نگاه معصومان و متصوفه، ص۵۶.</ref> البته تفسیری که برخی از متصوفه از زهد ارائه می‌دهند با نظر مشهور مسلمانان تفاوت‌هایی دارد و تفسیر آنان به [[رهبانیت]] نزدیک است.{{مدرک}} در نظر آنان، زهد با [[عزلت]] ارتباط نزدیکی دارد و به ترک دنیا و دشمن داشتن آن تفسیر شده است.<ref>حاتمی، تعریف زهد، جایگاه و ارکان آن در نگاه معصومان و متصوفه، ص۶۱-۶۳.</ref> گفته شده است زهد، در دیدگاه و نظرات متصوفه، در دوره‌های نخستین نیز تأثیرگذار بوده است.<ref>حاتمی، تعریف زهد، جایگاه و ارکان آن در نگاه معصومان و متصوفه، ص۶۳.</ref> در [[حکومت حضرت علی]]، برخی به بهانه زهدورزی از ورود به حکومت و سیاست کناره‌گیری کردند.{{مدرک}}


اما [[اهل بیت]]، دنیا داشتن و توجه به تأمین معاش را منافی با زهد ندانسته‌، بلکه از نظر آنان دلبستگی و تعلق به دنیا با زهد منافات دارد.<ref>حاتمی، تعریف زهد، جایگاه و ارکان آن در نگاه معصومان و متصوفه، ص۶۱-۶۳.</ref> از نظر اسلام، زاهدان حقیقی در عین دارایی و برخورداری از دنیا، نسبت به آن بی‌رغبت‌اند.<ref> آمدِی، غرر الحکم، ۱۳۹۳ش، ص۴۸، مجلسی، بحارالانوار، ج۲، ص۵۲.</ref> همچنین [[پیامبر اکرم]]، کسانی که زندگی را رها کرده بودند و تنها به [[ریاضت]] و [[عبادت]] می‌پرداختند را، مذمت و کار آنها را تأیید نکرده است.{{مدرک}} اهل بیت نیز در ضمن دارایی، زندگی ساده‌ای داشتند. در منابع روایی، داستان‌های مختلفی از ساده‌زیستی و در عین حال بخشش [[معصومان]] به دیگران گزارش شده است. <ref>مجلسی، محمدباقر، بحارالانوار، ج۴۶، ص۶۵.</ref>
اما [[اهل بیت]]، دنیا داشتن و توجه به تأمین معاش را منافی با زهد ندانسته‌، بلکه از نظر آنان دلبستگی و تعلق به دنیا با زهد منافات دارد.<ref>حاتمی، تعریف زهد، جایگاه و ارکان آن در نگاه معصومان و متصوفه، ص۶۱-۶۳.</ref> از نظر اسلام، زاهدان حقیقی در عین دارایی و برخورداری از دنیا، نسبت به آن بی‌رغبت‌اند.<ref> آمدِی، غرر الحکم، ۱۳۹۳ش، ص۴۸، مجلسی، بحارالانوار، ج۲، ص۵۲.</ref> همچنین [[پیامبر اکرم]]، کسانی که زندگی را رها کرده بودند و تنها به [[ریاضت]] و [[عبادت]] می‌پرداختند را، مذمت و کار آنها را تأیید نکرده است. <ref>ابن شهر آشوب، مناقب، ج۱، ص۳۶۹.</ref> {{یادداشت|ما بال أقوام حرموا النساء والطيب والنوم وشهوات الدنيا أما اني لست آمركم أن تكونوا قسيسين و رهبانا فإنه ليس في ديني ترك اللحم والنساء ولا اتخاذ الصوامع وان سياحة أمتي ورهبانيتهم الجهاد. ترجمه:چه شده است  که گروهی زنان و چیزهای پاکیزه و خواب و شهوات دنیوی را حرام کرده‌اند؟ من به شما دستور نمی‌دهم که همچون راهبان و کشیشان باشید در دین و آئین من ترک گوشت و زن و صومعه گزینی وجود ندارد. همانا سیاحت و رهبانیت امت من جهاد است».}} اهل بیت نیز در ضمن دارایی، زندگی ساده‌ای داشتند. در منابع روایی، داستان‌های مختلفی از ساده‌زیستی و در عین حال بخشش [[معصومان]] به دیگران گزارش شده است. <ref>مجلسی، محمدباقر، بحارالانوار، ج۴۶، ص۶۵.</ref>


== در ادبیات فارسی==
== در ادبیات فارسی==
۱۷٬۳۸۲

ویرایش