کاربر ناشناس
تبرج: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
imported>Aghaie (←منابع) |
imported>Aghaie بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
تَبَرُّج، واژه‌ای قرآنی به معنای خودنمایی زنان و اینکه زیبایی و زینتشان را آشکار کنند. معنای اصطلاحی تبرّج برگرفته از آیة ۳۳ [[سوره احزاب]] که خطاب به همسران [[پیامبر اسلام|پیامبر]] (ص) است، اما در تفاسیر همه زنان را مشمول این حکم دانسته‌اند. بر اساس شواهد قرآنی، تبرج منحصر در زنان نیست و فقها آن را [[حرام]] شمرده‌اند. | |||
تَبَرُّج، واژه‌ای قرآنی به معنای خودنمایی زنان و اینکه زیبایی و زینتشان را آشکار کنند. | |||
==معنای لغوی== | ==معنای لغوی== | ||
ریشه این واژه، برج، در عربی در دو معنای اصلی به کار می‌رود: «بروز و ظهور »، و «ملجأ و مکان بلند »؛ تبرّج از معنای نخست گرفته شده است و بروج (برج‌های فلکی و برج و باروهای شهر) به معنای دوم راجع است.<ref>ابن فارس، ج۱، ص۲۳۸.</ref> | |||
راغب اصفهانی<ref>راغب اصفهانی، ص ۴۱.</ref> برج را به معنای قصر دانسته و بروج آسمانی را نیز برگرفته از همین معنا برمی شمارد؛ او معتقد است که تبرّج از تعبیر «الثوب المُبَرّج» (لباس زیبایی که صور بروج آسمانی بر آن نقش بسته) گرفته شده، بدین‌گونه که اظهار زیبایی بدان تشبیه شده است. لغویان متقدم باتوجه به معنای بروز و ظهور، تبرّج زن را به معنای اظهار زیبایی (دست و صورت) وی دانسته‌اند.<ref>ابن درید، ج۱، ص۲۶۵؛ ازهری، ج۱۱، ص۵۶، ذیل «برج »؛ فراهیدی، ج۶، ص۱۱۵، ذیل «برج ».</ref> | راغب اصفهانی<ref>راغب اصفهانی، ص ۴۱.</ref> برج را به معنای قصر دانسته و بروج آسمانی را نیز برگرفته از همین معنا برمی شمارد؛ او معتقد است که تبرّج از تعبیر «الثوب المُبَرّج» (لباس زیبایی که صور بروج آسمانی بر آن نقش بسته) گرفته شده، بدین‌گونه که اظهار زیبایی بدان تشبیه شده است. لغویان متقدم باتوجه به معنای بروز و ظهور، تبرّج زن را به معنای اظهار زیبایی (دست و صورت) وی دانسته‌اند.<ref>ابن درید، ج۱، ص۲۶۵؛ ازهری، ج۱۱، ص۵۶، ذیل «برج »؛ فراهیدی، ج۶، ص۱۱۵، ذیل «برج ».</ref> | ||
| خط ۱۴: | خط ۱۲: | ||
==نمونه‌های تبرج== | ==نمونه‌های تبرج== | ||
در قرآن کریم، خودنمایی زنان نهی شده و به نمونه‌هایی از آن ــ که می‌توان آنها را از موارد تبرّج به شمار آورد ــ اشاره شده است، از جمله: | در قرآن کریم، خودنمایی زنان نهی شده و به نمونه‌هایی از آن ــ که می‌توان آنها را از موارد تبرّج به شمار آورد ــ اشاره شده است، از جمله: | ||
# سخن گفتن تحریک آمیز (احزاب: ۳۲) | # سخن گفتن تحریک آمیز (احزاب: ۳۲) | ||
# نمایان ساختن زیورهایی که ظاهر نیستند، و کوبیدن پا بر زمین هنگام راه رفتن به قصد جلب توجه (نور: ۳۱) | # نمایان ساختن زیورهایی که ظاهر نیستند، و کوبیدن پا بر زمین هنگام راه رفتن به قصد جلب توجه (نور: ۳۱) | ||
| خط ۲۰: | خط ۱۸: | ||
==حرمت تبرج== | ==حرمت تبرج== | ||
بنا بر آیات و احادیث ، فقها تبرّج را [[حرام]] شمرده‌اند، به این معنا که هرگونه عملی که زن به منظور خودنمایی، جلوه‌گری، جلب توجه مردان بیگانه و تأثیر در دل آنان انجام دهد، مصداق تبرّجِ نهی شده قرآنی است؛ هرچند که نمونه‌ها و مصادیق آن غالباً به تناسب عادات و فرهنگ دستخوش تغییر است.<ref> | بنا بر آیات و احادیث ، فقها تبرّج را [[حرام]] شمرده‌اند، به این معنا که هرگونه عملی که زن به منظور خودنمایی، جلوه‌گری، جلب توجه مردان بیگانه و تأثیر در دل آنان انجام دهد، مصداق تبرّجِ نهی شده قرآنی است؛ هرچند که نمونه‌ها و مصادیق آن غالباً به تناسب عادات و فرهنگ دستخوش تغییر است.<ref>مصطفوی، ذیل «برج »؛ سابق، ج۲، ص۱۹۰ـ۱۹۲؛ زحیلی، ج۹، ص۶۸۵۲؛ سُلَمی، ص۳۰ـ۳۳.</ref> | ||
==مصادیق== | ==مصادیق== | ||
با توجه به مصادیق قرآنی و حدیثی تبرّج | با توجه به مصادیق قرآنی و حدیثی تبرّج می‌توان دریافت که این واژه تنها ناظر به پوشش ظاهری نیست بلکه بیش از آن رفتار و منش غیرمتین (در برابر عفاف) مورد نظر است؛ بدین سان تبرّج معنایی عام‌تر از [[حجاب]] و ستر دارد.<ref>برای آگاهی از نسبت میان این سه اصطلاح و تعریفها رجوع کنید به طوسی، ج۷، ص۴۶۱؛ طبرسی، ج۷، ص۲۴۲؛ شوکانی، ج۴، ص۲۷۸؛ سلمی، ص۲۸ـ۲۹.</ref> همچنین باید متذکر شد که حدود حجاب نه از نفی تبرّج به دست می‌آید و نه احتراز از تبرّج به تنهایی ــ اگرچه از نظر اخلاقی قطعاً ممدوح و در مواردی ضروری است ــ موجب استغنای زنان مسلمان از حجاب است. | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||