Automoderated users، confirmed، protected، templateeditor
۳٬۲۴۴
ویرایش
P.motahari (بحث | مشارکتها) جز (←گستره ولایت تکوینی انسان: حذف انسان) |
P.motahari (بحث | مشارکتها) جز (←ولایت تکوینی معصومان(ع): افزودن مطلب) |
||
خط ۱۵: | خط ۱۵: | ||
== ولایت تکوینی معصومان(ع) == | == ولایت تکوینی معصومان(ع) == | ||
گروهی | درباره ولایت تکوینی معصومان میان عالمان شیعه اختلافنظر هست: برخی آن از اساس منکرند. گروهی بر این باورند که معصومان میتوانند تصرفاتی در طبیعت داشته باشند ولی این تصرفات فراگیر نیست استثناست. جمعی نیز بر این باورند ک معصومان واسطه فیض خداوند در همه علوم عالماند.<ref>ربانی گلپایگانی، «نقش فاعلی امام در نظام آفرینش»، ص۹</ref> | ||
این عده نقش فاعلی [[امام]] در نظام آفرینش را منکرند؛ آنان معتقدند پذیرش نقش فاعلی برای امام در جهان آفرینش، مستلزم [[غلو]] و تفویض باطل و شرک است. آنان، حتی معجزات و کرامات را نیز که بیانگر تأثیر فاعلی امام در جهان طبیعت است، تأویل کرده و گفتهاند: در این رخدادها نقش امام، درخواست از [[خدا|خداوند]] و حداکثر اراده تحقق آنها است؛ ولی در تحقق آنها نقش فاعلی ندارد؛ بلکه خداوند، آن را پدید میآورد.<ref>ربانی گلپایگانی، | این عده نقش فاعلی [[امام]] در نظام آفرینش را منکرند؛ آنان معتقدند پذیرش نقش فاعلی برای امام در جهان آفرینش، مستلزم [[غلو]] و تفویض باطل و شرک است. آنان، حتی معجزات و کرامات را نیز که بیانگر تأثیر فاعلی امام در جهان طبیعت است، تأویل کرده و گفتهاند: در این رخدادها نقش امام، درخواست از [[خدا|خداوند]] و حداکثر اراده تحقق آنها است؛ ولی در تحقق آنها نقش فاعلی ندارد؛ بلکه خداوند، آن را پدید میآورد.<ref>ربانی گلپایگانی، «نقش فاعلی امام در نظام آفرینش»، مجله انتظار موعود، ش۲۹</ref> | ||
[[شهید مطهری]] در نقل این دیدگاه چنین گفته است: برخی میپندارند که در وجود معجزه، شخصیت و اراده صاحب [[معجزه]] هیچگونه دخالتی ندارد، او فقط پرده نمایش است، ذات احدیت، مستقیماً و بلاواسطه آن را به وجود میآورد؛ زیرا کار اگر به حد اعجاز برسد، از حدود قدرت انسان در هر مقامی باشد، خارج است؛ پس آنگاه که معجزه صورت میگیرد، انسانی در کائنات تصرف نکرده است؛ بلکه خود ذات احدیت است که مستقیماً و بدون دخالت اراده انسان، در کائنات تصرف کرده است.<ref>مطهری، ولاءها و ولایتها، قم، ۱۳۸۸ش ص۹۸</ref> | [[شهید مطهری]] در نقل این دیدگاه چنین گفته است: برخی میپندارند که در وجود معجزه، شخصیت و اراده صاحب [[معجزه]] هیچگونه دخالتی ندارد، او فقط پرده نمایش است، ذات احدیت، مستقیماً و بلاواسطه آن را به وجود میآورد؛ زیرا کار اگر به حد اعجاز برسد، از حدود قدرت انسان در هر مقامی باشد، خارج است؛ پس آنگاه که معجزه صورت میگیرد، انسانی در کائنات تصرف نکرده است؛ بلکه خود ذات احدیت است که مستقیماً و بدون دخالت اراده انسان، در کائنات تصرف کرده است.<ref>مطهری، ولاءها و ولایتها، قم، ۱۳۸۸ش ص۹۸</ref> |