اولجایتو: تفاوت میان نسخه‌ها

اولجایتو در زمان فرمانروایی [[غازان خان|غازان]] (۶۹۴ -۷۰۲ق) بنابر سنت ایلخانان، در مقام ولایتعهدی، به امارت خراسان منصوب شد<ref>کاشانی، تاریخ اولجایتو، ۱۳۴۸ش، ص۱۰؛ حافظ ابرو، ذیل جامع التواریخ، ۱۳۵۰ش، ص۶۳.</ref> و در سرکوب امرای شورشی ترک و شاهزادگان مغولی رقیب، کفایت نشان داد.<ref>بناکتی، تاریخ، ۱۳۴۸ش، ص۱۸.</ref>

اولجایتو در ۳۶ سالگی در سلطانیه درگذشت.<ref>کاشانی، تاریخ اولجایتو، ۱۳۴۸ش، ص۲۲۲؛ وصاف، تاریخ، ۱۲۶۹ق، ص۶۱۷؛ قس: حافظ ابرو، ذیل جامع التواریخ، ۱۳۵۰ش، ص۱۹.</ref> گفته‌اند که مرگ او بر اثر زهری بود که عزالدین ابراهیم پسر خواجه رشیدالدین به اشاره پدر به ایلخان خورانده بود و خواجه و پسرش نیز به همین اتهام کشته شدند.<ref>حمدالله مستوفی، تاریخ گزیده، ۱۳۷۳ش، ص۶۰۶؛ حافظ ابرو، ذیل جامع التواریخ، ۱۳۵۰ش، ص۱۲۶- ۱۲۹.</ref> پیکر اولجایتو در آرامگاهی در قلعه سلطانیه که خود در زمان حیات به ساختن آن فرمان داده بود، به خاک سپرده شد؛ سپس طبق [[وصیت]] او، پسرش ابوسعید، بر تخت نشست.<ref>حافظ ابرو، ذیل جامع التواریخ، ۱۳۵۰ش، ۶۷-۶۹، ۱۱۹.</ref>