پرش به محتوا

آلبانی: تفاوت میان نسخه‌ها

۹۴۹ بایت حذف‌شده ،  ‏۲۷ آوریل ۲۰۲۲
جز
بهبود شناسه و ادغام بخشهای اضافی
imported>Fayaz
جز (بهبود شناسه و ادغام بخشهای اضافی)
خط ۴۴: خط ۴۴:
}}
}}


'''آلبانی''' کشوری است در جنوب شرقی قاره [[اروپا]]. پایتخت این کشور [[تیرانا]] و جمعیت آن ۳۵۴۴۸۰۸ نفر است.
'''آلبانی''' کشوری در جنوب شرقی قاره [[اروپا]] و شبه‌جزیره بالکان است. ۷۰ درصد مردم آلبانی [[مسلمان]] و ۳۰ درصد مسیحی هستند. مسلمانان به مذاهب [[سنی]] و [[بکتاشیه]]، و مسیحیان به ارتدکس و کاتولیک رومی تقسیم می‌شوند. بر اساس قانون اساسی مصوب سال ۱۹۹۸ آلبانی، هیچ دینی، [[دین]] رسمی این کشور نیست و همه ادیان مساوی هستند. مهاجرت [[شیعیان]] [[علویان (ابهام‌زدایی)|علوی]] و بکتاشی در گسترش [[تشیع]] در این کشور نقش مهمی را ایفا کرده است.


بر اساس قانون اساسی مصوب سال ۱۹۹۸ آلبانی، هیچ دینی، [[دین]] رسمی این کشور نیست و همه ادیان مساوی هستند. با این وجود تمامی مذاهب موجود در آن (مسلمانان [[سنی]]، [[بکتاشیه]]، [[مسیحیت|مسیحیان]] ارتدکس و کاتولیک رومی) هر یک خواستار درجه بالاتری برای به رسمیت شناخته شدن از سوی دولت هستند.
==جغرافیا و تاریخ==
 
۷۰ درصد مردم آلبانی [[مسلمان]] و ۳۰ درصد مسیحی هستند. دین ابتدایی مردم آلبانی مسیحیت بود اما بعدها بیشتر ساکنان این کشور به [[اسلام]] گرویدند. تغییر دین تا ۷۰ درصد جمعیت آلبانی به اسلام، یکی از میراث‌های حکومت عثمانی بود. مهاجرت [[شیعیان]] [[علویان (ابهام‌زدایی)|علوی]] و بکتاشی در گسترش [[تشیع]] در این کشور نقش مهمی را ایفا کرده است. پس از استقلال آلبانی از حکومت عثمانی، این کشور به صورت تنها دولت اسلامی در اروپا ظهور کرد.
 
==جغرافیا==
آلبانی کوچک‌ترین کشور بالکان است<ref>ولی اللهی، ملکشاه، آلبانی، ص۱.</ref> که از شمالِ غرب با [[مونته‌نگرو]]، از شمالِ شرق با کوزوو، از شرق با [[مقدونیه]] و از جنوب و جنوب شرقی با [[یونان]] همسایه‌است. در سمت غربی آلبانی دریای آدریاتیک و در سمت جنوب غربی آن دریای ایونی قرار گرفته‌اند.
 
وسعت آلبانی ۲۸٬۷۴۸ کیلومتر مربع<ref>ولی اللهی، ملکشاه، آلبانی، ص۹.</ref> و مرز آن با دریا بالغ بر ۳۱۶ کیلومتر می‌باشد. آلبانی اهمیتِ جغرافیائی مهمی دارد زیرا در محلی کلیدی واقع شده و کوتاه‌ترین بندرگاه از مدیترانه به بالکان و قاره [[آسیا]] است.
 
آلبانی آب و هوای نسبتاً معتدلی دارد. تابستان‌ها هوا گرم و خشک و زمستان‌ها هوا سرد و مرطوب است. اغلب خاک این کشور را کوه و تپه پوشانده‌است.
 
==تاریخچه==
[[پرونده:نقشه آلبانی.png|300px|بندانگشتی|نقشه کشور آلبانی]]
[[پرونده:نقشه آلبانی.png|300px|بندانگشتی|نقشه کشور آلبانی]]
سرزمین آلبانی بنا به نوشته‌های مورخین دارای سابقه تاریخی سه هزار ساله است. تاریخ نویسان آلبانی بر این باورند که آلبانی‌ها از قوم ایلیری هستند که از اروپای مرکزی به سرزمین ایلیریا، وسیع‌تر از آلبانی کنونی شامل اسلوونی، مقدونیه، مونته نگرو و بخشی از شمال یونان مهاجرت کرده‌اند. این سرزمین در طول تاریخ حیات زندگی خود همواره تحت تسلط نیروهای خارجی از رومی‌ها گرفته تا امپراطور عثمانی بوده و دوره تسلط حکومت عثمانی از سال۱۹۱۲-۱۳۸۲ بوده است.<ref>[http://iralb.ir/index.php/about-albania انجمن دوستی ایران و آلبانی]</ref>
[[پرونده:استانهای آلبانی.gif|بندانگشتی|150px|استانهای آلبانی]]
 
آلبانی کوچک‌ترین کشور بالکان است<ref>ولی اللهی، ملکشاه، آلبانی، ص۱.</ref> که از شمال غرب با [[مونته‌نگرو]]، از شمال شرق با کوزوو، از شرق با [[مقدونیه]] و از جنوب و جنوب شرقی با [[یونان]] همسایه است. در سمت غربی آلبانی دریای آدریاتیک و در سمت جنوب غربی آن دریای آیونی (یونان) قرار گرفته‌اند. وسعت آلبانی ۲۸٬۷۴۸ کیلومتر مربع است.<ref>ولی اللهی، ملکشاه، آلبانی، ص۹.</ref> آلبانی آب و هوای نسبتاً معتدلی دارد. تابستان‌ها هوا گرم و خشک و زمستان‌ها هوا سرد و مرطوب است. اغلب خاک این کشور را کوه و تپه پوشانده‌است.<br>
در سال ۱۹۱۲ استقلال آلبانی اعلام گردید. اسماعیل پاشا، احمد زوغو، انورخوجه و رامیز علیا از رهبران این کشور تا قبل از برگزاری انتخابات برای تعیین رهبر و رئیس جمهور بودند. در سال ۱۹۹۱ اولین انتخابات پارلمانی برگزار و حزب کارگر که به حزب سوسیالیست تغییر نام یافته بود در این انتخابات اکثریت آراء را کسب کرد. فاتوس نانو رئیس دولت و رامیز عالیا رئیس جمهور آلبانی انتخاب شدند. از سال ۱۹۹۱ تشکیلات حکومتی کشور آلبانی از سه قوه تشکیل شده است: قوه مقننه؛ قوم مجریه؛ قوه قضائیه<ref>[http://iralb.ir/index.php/about-albania انجمن دوستی ایران و آلبانی]</ref>
سرزمین آلبانی بنا به نوشته‌های مورخین دارای سابقه تاریخی سه هزار ساله است. تاریخ نویسان آلبانی بر این باورند که آلبانی‌ها از قوم ایلیری هستند که از اروپای مرکزی به سرزمین ایلیریا، وسیع‌تر از آلبانی کنونی شامل اسلوونی، مقدونیه، مونته نگرو و بخشی از شمال یونان مهاجرت کرده‌اند. این سرزمین در طول تاریخ حیات زندگی خود همواره تحت تسلط نیروهای خارجی از رومی‌ها گرفته تا امپراطور عثمانی بوده و دوره تسلط حکومت عثمانی از سال۱۳۸۲ ـ ۱۹۱۲م بوده است.<ref>[http://iralb.ir/index.php/about-albania انجمن دوستی ایران و آلبانی]</ref>
در سال ۱۹۱۲م/۱۲۹۱ش استقلال آلبانی اعلام گردید. اسماعیل پاشا، احمد زوغو، انور خوجه و رامیز علیا از رهبران این کشور تا قبل از برگزاری انتخابات برای تعیین رهبر و رئیس جمهور بودند. در ۱۳۷۰ش/۱۹۹۱م اولین انتخابات پارلمانی برگزار شد و حزب کارگر که به حزب سوسیالیست تغییر نام یافته بود در این انتخابات اکثریت آراء را کسب کرد. فاتوس نانو رئیس دولت و رامیز عالیا رئیس جمهور آلبانی انتخاب شدند. از سال ۱۹۹۱ تشکیلات حکومتی کشور آلبانی از سه قوه تشکیل شده است: قوه مقننه؛ قوم مجریه؛ قوه قضائیه<ref>[http://iralb.ir/index.php/about-albania انجمن دوستی ایران و آلبانی]</ref>


==زبان==
==زبان==
زبان آلبانیایى مشهور به زبان اِشچیپ (Shqip) به ‏معناى عقاب است که به ‏دلیل دشوارى تلفظ معمولاً "شیپ" خوانده میشود. این زبان بنابر بعضى مطالعات زبان‏شناختى شاخه‏‌اى منحصر به ‏فرد و منشعب از ریشه زبان‏‌هاى هندى ـ اروپایى است که با هیچ‏یک از زبان‌‏هاى کنونى آن خویشاوندى ندارد.<ref>[http://iralb.ir/index.php/about-albania انجمن دوستی ایران و آلبانی]</ref>
زبان آلبانیایى مشهور به زبان اِشچیپ (Shqip) به ‏معناى عقاب است که به ‏دلیل دشوارى تلفظ معمولاً "شیپ" خوانده میشود. این زبان بنابر بعضى مطالعات زبان‏شناختى شاخه‏‌اى منحصر به ‏فرد و منشعب از ریشه زبان‏‌هاى هندى ـ اروپایى است که با هیچ‏یک از زبان‌‏هاى کنونى آن خویشاوندى ندارد.<ref>[http://iralb.ir/index.php/about-albania انجمن دوستی ایران و آلبانی]</ref>
[[پرونده:استانهای آلبانی.gif|بندانگشتی|150px|استانهای آلبانی]]
 
به ‏دلیل هم‏‌ریشه بودن زبان آلبانیایی با زبان فارسى، که آن نیز از ریشه هندواروپایى است و همچنین به‏ دلیل حضور عثمانیان در آلبانى و نفوذ ادبیات فارسى در آن کشور، کلمات مشترکى میان فارسى و عربى و آلبانى به‏ خصوص در امور دینى می‌توان یافت؛ کلماتى مثل "آب دست" (وضو)، امانت، برکت، چهره، حقیقت، میدان، دشمن، کبریت، گناه، [[نوروز]]. آلبانیایی‌ها از گذشته با زبان فارسی آشنا بوده‌‏اند و حتی در مناطقی چون شهر اِلباسان این زبان مورد استفاده بوده است. از شاعران فارسی‏ گوی آلبانی می‏‌توان از بابا سلیم روحی (۱۹۴۴ ـ ۱۸۶۹) یا نعیم فراشری شاعر و نویسنده قرن نوزدهم آلبانی نام برد که دارای سه دیوان به زبان‌‏های فارسی، ترکی و عربی بوده است.<ref>فرهنگ واژه: فارسی ـ شیپ آلبانیایی، به سرپرستی سید امیرحسین اصغری، سیده لیلا اصغری، بنیاد مولوی، تیرانا، چاپ اول، ۱۳۸۸ ش و دائرة المعارف بزرگ اسلامی، ج ۱، تهران، ۱۳۶۷، ص ۵۸۵.</ref>
به ‏دلیل هم‏‌ریشه بودن زبان آلبانیایی با زبان فارسى، که آن نیز از ریشه هندواروپایى است و همچنین به‏ دلیل حضور عثمانیان در آلبانى و نفوذ ادبیات فارسى در آن کشور، کلمات مشترکى میان فارسى و عربى و آلبانى به‏ خصوص در امور دینى می‌توان یافت؛ کلماتى مثل "آب دست" (وضو)، امانت، برکت، چهره، حقیقت، میدان، دشمن، کبریت، گناه، [[نوروز]]. آلبانیایی‌ها از گذشته با زبان فارسی آشنا بوده‌‏اند و حتی در مناطقی چون شهر اِلباسان این زبان مورد استفاده بوده است. از شاعران فارسی‏ گوی آلبانی می‏‌توان از بابا سلیم روحی (۱۹۴۴ ـ ۱۸۶۹) یا نعیم فراشری شاعر و نویسنده قرن نوزدهم آلبانی نام برد که دارای سه دیوان به زبان‌‏های فارسی، ترکی و عربی بوده است.<ref>فرهنگ واژه: فارسی ـ شیپ آلبانیایی، به سرپرستی سید امیرحسین اصغری، سیده لیلا اصغری، بنیاد مولوی، تیرانا، چاپ اول، ۱۳۸۸ ش و دائرة المعارف بزرگ اسلامی، ج ۱، تهران، ۱۳۶۷، ص ۵۸۵.</ref>


کاربر ناشناس