اخلاص: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۳۰: | خط ۳۰: | ||
در اخلاق، به نیّت اهمیّت ویژه‌ای داده شده و از آن به صورت رکن و پایه رفتار و روح عمل یاد شده است؛ به‌گونه‌ای که نبودن نیّت درست باعث بی‌ارزش شدن عمل می‌شود.<ref>جوادی آملی٬ اخلاق در قرآن، ج۱، ص۲۶۶-۲۶۹.</ref> | در اخلاق، به نیّت اهمیّت ویژه‌ای داده شده و از آن به صورت رکن و پایه رفتار و روح عمل یاد شده است؛ به‌گونه‌ای که نبودن نیّت درست باعث بی‌ارزش شدن عمل می‌شود.<ref>جوادی آملی٬ اخلاق در قرآن، ج۱، ص۲۶۶-۲۶۹.</ref> | ||
اخلاص بالاتر از همه فضیلت‌ها و ملاک پذیرش و درستی رفتار‌ها بوده و رهایی از چنگال [[شیطان]] فقط با اخلاص امکان دارد.<ref>نراقی٬ جامع‌السعادات، ج۲، ص۴۰۵-۴۰۶.</ref> | اخلاص بالاتر از همه فضیلت‌ها و ملاک پذیرش و درستی رفتار‌ها بوده و رهایی از چنگال [[شیطان]] فقط با اخلاص امکان دارد.<ref>نراقی٬ جامع‌السعادات، ج۲، ص۴۰۵-۴۰۶.</ref> | ||
{{جعبه نقل قول| عنوان = [[امام صادق(ع)]]| نقل‌قول =بی‌ترديد، هر چيز در برابر مؤمن خاشع و خاضع است و همه چيز از او پروا دارند. چنانچه بنده مخلص باشد خداوند ترس او را در دل همه چيز حتى حشرات زمين و پرندگان آسمان قرار می‌دهد.|تاریخ بایگانی| | منبع = <small> [[ | {{جعبه نقل قول| عنوان = [[امام صادق(ع)]]| نقل‌قول =بی‌ترديد، هر چيز در برابر مؤمن خاشع و خاضع است و همه چيز از او پروا دارند. چنانچه بنده '''مخلص''' باشد خداوند ترس او را در دل همه چيز حتى حشرات زمين و پرندگان آسمان قرار می‌دهد.|تاریخ بایگانی| | منبع = <small> [[بحار الانوار (کتاب)|بحارالأنوار]]، ج۶۷، ص۲۴۸، باب۵۴، ح۲۱. </small>| تراز = چپ| عرض = 200px|حاشیه= 8px| اندازه خط = 14px|رنگ پس‌زمینه = #F9F9CB| گیومه نقل‌قول =| تراز منبع = چپ}} | ||
===در فلسفه=== | ===در فلسفه=== | ||
در نگاه فلسفی، تأثیر مخلصانه بودن عمل بر تکامل نفس و سعادت ابدی انسان، تأثیری طبیعی و تکوینی است، نه قرار دادی.<ref>جوادی آملی٬ اخلاق در قرآن، ج۱، ص۷۵.</ref> عمل بدون نیت خالص، کالبد بی‌جان است و این انگیزه است که بین رفتار بیرونی و جان و روح فاعل، پیوند برقرار می‌کند. | در نگاه فلسفی، تأثیر مخلصانه بودن عمل بر تکامل نفس و سعادت ابدی انسان، تأثیری طبیعی و تکوینی است، نه قرار دادی.<ref>جوادی آملی٬ اخلاق در قرآن، ج۱، ص۷۵.</ref> عمل بدون نیت خالص، کالبد بی‌جان است و این انگیزه است که بین رفتار بیرونی و جان و روح فاعل، پیوند برقرار می‌کند. | ||