کاربر ناشناس
سوره تغابن: تفاوت میان نسخه‌ها
اصلاح پاورقی و منابع
imported>S.J.Mosavi جز (لینک بین زبان) |
imported>M.r.seifi (اصلاح پاورقی و منابع) |
||
| خط ۹: | خط ۹: | ||
* '''ترتیب و محل نزول''' | * '''ترتیب و محل نزول''' | ||
سوره تغابن جزو [[سوره‌های مدنی]] و در [[ترتیب نزول]]، صد و دهمین سوره‌ای است که بر [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر(ص)]] [[نزول قرآن|نازل]] شده است. این سوره در [[چینش کنونی قرآن|چینش کنونی]] [[مصحف|مُصحَف]]، شصت و چهارمین سوره است<ref>معرفت، آموزش علوم | سوره تغابن جزو [[سوره‌های مدنی]] و در [[ترتیب نزول]]، صد و دهمین سوره‌ای است که بر [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر(ص)]] [[نزول قرآن|نازل]] شده است. این سوره در [[چینش کنونی قرآن|چینش کنونی]] [[مصحف|مُصحَف]]، شصت و چهارمین سوره است<ref>معرفت، آموزش علوم قرآنی، ۱۳۷۱ش، ج۲، ص۱۶۸.</ref> و در [[جزء (قرآن)|جزء]] ۲۸ [[قرآن]] جای دارد. | ||
*'''تعداد آیات و دیگر ویژگی‌ها''' | *'''تعداد آیات و دیگر ویژگی‌ها''' | ||
| خط ۲۲: | خط ۲۲: | ||
ترجمه: اموال شما و فرزندانتان صرفاً [وسيله] آزمايشى [براى شما]يند، و خداست كه نزد او پاداشى بزرگ است. | ترجمه: اموال شما و فرزندانتان صرفاً [وسيله] آزمايشى [براى شما]يند، و خداست كه نزد او پاداشى بزرگ است. | ||
[[خدا|خداوند]] در آیه چهاردهم، برخی از همسران و فرزندان را دشمن آدمی معرفی می‌کند و در این آیه همه آنان را مایه آزمایش (فتنه) می‌داند.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ج۲۴، ص۲۰۶.</ref> فتنه به معناى رنج‌ها و مشكلات و مصيبت‌ها و امورى است كه انسان گرفتار آنها مى‌شود و سبب آزمايش است.<ref>حسن مهدویان و احمد | [[خدا|خداوند]] در آیه چهاردهم، برخی از همسران و فرزندان را دشمن آدمی معرفی می‌کند و در این آیه همه آنان را مایه آزمایش (فتنه) می‌داند.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۲۴، ص۲۰۶.</ref> فتنه به معناى رنج‌ها و مشكلات و مصيبت‌ها و امورى است كه انسان گرفتار آنها مى‌شود و سبب آزمايش است.<ref>حسن مهدویان و احمد نطنزی، نگاهی قرآنی به آزمون الهی،تهران، ۱۳۸۶، ص۲۵</ref> در [[تفسیر قرآن|تفسیر]] آمده است مال و فرزند جزو مهم‌ترین وسایل آزمایش‌اند؛<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۲۴، ص۲۰۶.</ref> چراکه عشق به فرزند و عزیزبودن مال نزد آدمی، او را بین انتخاب [[آخرت]] و این دو (مال و فرزند) بر سر دوراهی قرار می‌دهد.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۰ق، ج۱۹، ص۳۰۸.</ref> از [[امیرالمومنین]] [[علی(ع)]] نقل شده است نگویید خدایا از فتنه و آزمایش به تو پناه می‌بریم؛ چراکه هر کسی دچار آن می‌شود، بلكه از فتنه‌های گمراه‌کننده به خدا پناه ببريد.<ref>نهج البلاغه، ترجمه سیدجعفر شهیدی، حكمت ۹۳.</ref> | ||
* '''إِن تُقْرِ‌ضُوا اللَّـهَ قَرْ‌ضًا حَسَنًا يُضَاعِفْهُ لَكُمْ''' (آیه ۱۷) | * '''إِن تُقْرِ‌ضُوا اللَّـهَ قَرْ‌ضًا حَسَنًا يُضَاعِفْهُ لَكُمْ''' (آیه ۱۷) | ||
| خط ۲۹: | خط ۲۹: | ||
{{نوشتار اصلی|آیه قرض الحسنه}} | {{نوشتار اصلی|آیه قرض الحسنه}} | ||
در کتاب‌های تفسیری آمده است منظور از قرض الحسنه در این آیه، [[انفاق]] در راه خداست؛<ref>برای مثال رجوع کنید به: طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۱۰، | در کتاب‌های تفسیری آمده است منظور از قرض الحسنه در این آیه، [[انفاق]] در راه خداست؛<ref>برای مثال رجوع کنید به: طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۱۰، ص۴۵۳؛ طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۰ق، ج۱۹، ص۳۰۹؛ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۲۴، ص۲۱۱.</ref> اما تفسیر تسنیم، «قرض الحسنه» در فرهنگ و اصطلاح قرآنی را هر کار خیری دانسته که انسان برای خدا انجام می‌دهد، [[عبادت]] باشد یا انفاق مالی یا کار عام المنفعه؛ بنابراین شامل [[قرض|قرض الحسنه فقهی]] هم می‌شود. بنابر این کتاب تفسیری، خداوند برای اینکه بیان کند عملِ خیر نزد خداوند محفوظ می‌ماند، بلکه آن را چندین برابر می‌کند، برای توصیف آن از عبارت «قرض الحسنه» استفاده کرده است؛ چنانکه در قرض، اصل مال محفوظ است و به صاحبش برمی‌گردد.<ref>جوادی آملی، تسنیم، ۱۳۸۷ش، ج۱۱، ص۵۸۲-۵۸۷.</ref> | ||
==فضیلت و خواص== | ==فضیلت و خواص== | ||
از [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر(ص)]] روایت شده است اگر كسى سوره تغابن را [[تلاوت]] كند، مرگ ناگهانی از او دفع می‌شود.<ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۱۰، ص۴۴۶.</ref> همچنین از [[امام صادق علیه السلام|امام صادق(ع)]] نقل شده است اگر این سوره را در [[نمازهای واجب]] قرائت كند، این سوره در روز [[قیامت]] [[شفاعت|شفیع]] او می‌شود و [[شهادت (در دادگاه)|شهادت‌دهنده]] عادلی است كه نزد خداوند در روز [[قیامت]] به سود قاری شهادت می‌دهد. آنگاه از او جدا نمی‌شود تا اینكه او را وارد [[بهشت]] سازد.<ref> | از [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر(ص)]] روایت شده است اگر كسى سوره تغابن را [[تلاوت]] كند، مرگ ناگهانی از او دفع می‌شود.<ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۱۰، ص۴۴۶.</ref> همچنین از [[امام صادق علیه السلام|امام صادق(ع)]] نقل شده است اگر این سوره را در [[نمازهای واجب]] قرائت كند، این سوره در روز [[قیامت]] [[شفاعت|شفیع]] او می‌شود و [[شهادت (در دادگاه)|شهادت‌دهنده]] عادلی است كه نزد خداوند در روز [[قیامت]] به سود قاری شهادت می‌دهد. آنگاه از او جدا نمی‌شود تا اینكه او را وارد [[بهشت]] سازد.<ref>شیخ صدوق، ثواب الاعمال، ۱۳۸۲ش، ص۱۱۸</ref> از [[امام محمد باقر علیه السلام|امام باقر(ع)]] روایت شده است اگر کسی همه [[مسبحات|سوره‌های مُسَبِّحات]] را قرائت كند، پیش از آنكه بمیرد [[امام مهدی عجل الله تعالی فرجه|امام زمان(ع)]] را درک می‌كند و اگر بمیرد در جوار پیامبر خواهد بود.<ref>شیخ صدوق، ثواب الاعمال، ۱۳۸۲ش، ص۱۱۸.</ref> | ||
در [[البرهان فی تفسیر القرآن (کتاب)|تفسیر برهان]] برای قرائت این سوره خواصی چون امنیت و دفع شر دشمن<ref> بحرانی، تفسیر البرهان، ۱۴۱۶ق، ج۵، ص۳۹۱</ref> و همچنین پیدا شدن شیء گم‌شده نقل شده است.<ref> بحرانی، تفسیر البرهان، ۱۴۱۶ق، ج۵، ص۳۹۱</ref> | در [[البرهان فی تفسیر القرآن (کتاب)|تفسیر برهان]] برای قرائت این سوره خواصی چون امنیت و دفع شر دشمن<ref> بحرانی، تفسیر البرهان، ۱۴۱۶ق، ج۵، ص۳۹۱</ref> و همچنین پیدا شدن شیء گم‌شده نقل شده است.<ref> بحرانی، تفسیر البرهان، ۱۴۱۶ق، ج۵، ص۳۹۱</ref> | ||
| خط ۵۲: | خط ۵۲: | ||
* حسن مهدویان و احمد نطنزی، نگاهی قرآنی به آزمون الهی، چاپ اول، کانون اندیشه جوان، تهران، ۱۳۸۶ش. | * حسن مهدویان و احمد نطنزی، نگاهی قرآنی به آزمون الهی، چاپ اول، کانون اندیشه جوان، تهران، ۱۳۸۶ش. | ||
* دانشنامه قرآن و قرآن پژوهی، به کوشش بهاءالدین خرمشاهی، تهران، دوستان-ناهید، ۱۳۷۷ش. | * دانشنامه قرآن و قرآن پژوهی، به کوشش بهاءالدین خرمشاهی، تهران، دوستان-ناهید، ۱۳۷۷ش. | ||
* راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، به تحقیق صفوان عدنان داوودی، بیروت، دارالشامیه، چاپ اول، ۱۴۱۲ق. | * راغب اصفهانی، حسین بن محمد، مفردات الفاظ القرآن، به تحقیق صفوان عدنان داوودی، بیروت، دارالشامیه، چاپ اول، ۱۴۱۲ق. | ||
* شیخ صدوق، محمد بن علی، ثواب الاعمال و عقاب الاعمال، تحقیق: صادق حسن زاده، تهران، ارمغان طوبی، ۱۳۸۲ش. | * شیخ صدوق، محمد بن علی، ثواب الاعمال و عقاب الاعمال، تحقیق: صادق حسن زاده، تهران، ارمغان طوبی، ۱۳۸۲ش. | ||
* طباطبایی، محمدحسین، المیزان فی تفسیر القرآن، بیروت، مؤسسة الأعلمی للمطبوعات، ۱۳۹۰ق. | * طباطبایی، محمدحسین، المیزان فی تفسیر القرآن، بیروت، مؤسسة الأعلمی للمطبوعات، ۱۳۹۰ق. | ||
* طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، به تصحیح فضل الله یزدی طباطبایی و هاشم رسولی، تهران، ناصر خسرو، چاپ سوم، ۱۳۷۲ش. | * طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، به تصحیح فضل الله یزدی طباطبایی و هاشم رسولی، تهران، ناصر خسرو، چاپ سوم، ۱۳۷۲ش. | ||
* معرفت، محمدهادی، آموزش علوم قرآنی، ترجمه ابومحمد وکیلی، مرکز چاپ و نشر سازمان تبلیغات اسلامی، ۱۳۷۱ش. | * معرفت، محمدهادی، آموزش علوم قرآنی، ترجمه ابومحمد وکیلی، قم، مرکز چاپ و نشر سازمان تبلیغات اسلامی، ۱۳۷۱ش. | ||
* مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، تهران، دار الکتب الاسلامیه، چاپ دهم، ۱۳۷۱ش. | * مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، تهران، دار الکتب الاسلامیه، چاپ دهم، ۱۳۷۱ش. | ||
* نهج البلاغه، ترجمه سیدجعفر شهیدی، | * نهج البلاغه، ترجمه سیدجعفر شهیدی، تهران، انتشارات علمی و فرهنگی، ۱۳۷۷ش. | ||
{{پایان}} | {{پایان}} | ||