Automoderated users، confirmed، مدیران، templateeditor
۴٬۰۷۲
ویرایش
imported>Hasaninasab جز (←منابع: اصلاح درجه بندی) |
جز (ویرایش شکلی) |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{احکام}} | {{احکام}} | ||
{{مقاله توصیفی فقهی}} | {{مقاله توصیفی فقهی}} | ||
'''رَقْص''' حرکات موزون و هماهنگ بدنی که معمولاً همراه با آواز و [[موسیقی]] | '''رَقْص''' حرکات موزون و هماهنگ بدنی است که معمولاً همراه با آواز و [[موسیقی]] انجام میشود. عدهای از [[فقها]] همه انواع رقص را [[حرام]] میدانند؛ اما برخی دیگر معتقدند تنها رقصی که همراه با [[لهو]] باشد و باعث فساد شود، حرام است. برخی از [[صوفیان]] نوعی رقص را در مکان و زمان خاصی انجام میدهند و آن را [[سماع|رقص سماع]] مینامند. | ||
==مفهومشناسی== | ==مفهومشناسی== | ||
رقص به حرکات موزون و هماهنگ بدنی گفته میشود که معمولا همراه با آواز و [[موسیقی]] است. <ref>مهربانی، «رقص»، ۱۳۹۴ش، ص۲۱۵.</ref> | رقص به حرکات موزون و هماهنگ بدنی گفته میشود که معمولا همراه با آواز و [[موسیقی]] است. <ref>مهربانی، «رقص»، ۱۳۹۴ش، ص۲۱۵.</ref> رقصهای رایج در سرزمینهای اسلامی، غالبا هنگام برگزاری آیینها و مراسم اجرا میشدند. در بسیاری از این رقصها، تفریح و سرگرمی با صرف خلاقیت هنری منظور نبوده، بلکه اهداف و کارکردهایی مذهبی و آیینی نیز داشته است.<ref>مهربانی، «رقص»، ۱۳۹۴ش، ص۲۱۶.</ref> | ||
رقصهای رایج در سرزمینهای اسلامی، غالبا هنگام برگزاری آیینها و مراسم اجرا میشدند. در بسیاری از این رقصها، تفریح و سرگرمی با صرف خلاقیت هنری منظور نبوده، بلکه اهداف و کارکردهایی مذهبی و آیینی نیز داشته است.<ref>مهربانی، «رقص»، ۱۳۹۴ش، ص۲۱۶.</ref> | |||
==احکام رقص== | ==احکام رقص== | ||
[[فقها]] از رقص، در بحث [[مکاسب محرمه|تجارتهای حرام]] سخن گفتهاند. برخی از [[فقها]] معتقدند، رقص، هرچند بدون [[موسیقی لهوی]] و وسایل [[لهو]] باشد [[حرام]] است، مگر رقص زن برای شوهر که بنابر قول بسیاری از فقهاء، بدون وسایل لهو و موسیقی جایز است.<ref>هاشمی شاهرودی، فرهنگ فقه، ۱۳۸۹ش، ج۴، ص۱۲۴.</ref> | [[فقها]] از رقص، در بحث [[مکاسب محرمه|تجارتهای حرام]] سخن گفتهاند. برخی از [[فقها]] معتقدند، رقص، هرچند بدون [[موسیقی لهوی]] و وسایل [[لهو]] باشد [[حرام]] است، مگر رقص زن برای شوهر که بنابر قول بسیاری از فقهاء، بدون وسایل لهو و موسیقی جایز است.<ref>هاشمی شاهرودی، فرهنگ فقه، ۱۳۸۹ش، ج۴، ص۱۲۴.</ref> عدهای دیگر رقص را به خودی خود حرام نمیدانند، مگر آن رقصی که همراه با موسیقی باشد و باعث تهییج شهوت و فساد شود.<ref>هاشمی شاهرودی، فرهنگ فقه، ۱۳۸۹ش، ج۴، ص۱۲۴.</ref> | ||
[[روایات]] نیز به شکل عام، هر کار بیهودهای را حرام دانستهاند که از جمله آنها رقص و موسیقی است.<ref>کلینی، الكافی، ۱۴۰۷ق، ج۶، ص۴۳۲.</ref> در مجموعه این روایات، به حرامبودن رقص، به طور مطلق و در برخی با قیدهایی مانند لهو و لعب اشاره شده است.<ref>کلینی، الكافی، ۱۴۰۷ق، ج۶، ص۴۳۲.</ref> | [[روایات]] نیز به شکل عام، هر کار بیهودهای را حرام دانستهاند که از جمله آنها رقص و موسیقی است.<ref>کلینی، الكافی، ۱۴۰۷ق، ج۶، ص۴۳۲.</ref> در مجموعه این روایات، به حرامبودن رقص، به طور مطلق و در برخی با قیدهایی مانند لهو و لعب اشاره شده است.<ref>کلینی، الكافی، ۱۴۰۷ق، ج۶، ص۴۳۲.</ref> | ||
خط ۱۷: | خط ۱۳: | ||
==سماع== | ==سماع== | ||
{{اصلی|سماع}} | {{اصلی|سماع}} | ||
[[صوفی|صوفیان]] | [[صوفی|صوفیان]] نوعی رقص را در مکان و زمان خاصی انجام میدهند و معتقدند با این حرکت، حالت شور و وَجدی پیدا میکنند که به [[خدا|خداوند]] نزدیک میشوند؛<ref>نوروزی طلب، «مطالعه تطبیقی رقص شیوا و رقص سماع»، ص۱۹.</ref> اما برخی از آنان رقص و آهنگ را برای صوفی جایز نمیدانند.<ref>کاشانی، مصباح الهدایه، ۱۳۷۶ش، ص۱۷۸.</ref> | ||
==جستارهای وابسته== | ==جستارهای وابسته== |