پرش به محتوا

سوره حاقه: تفاوت میان نسخه‌ها

۴۴۳ بایت اضافه‌شده ،  ‏۲۰ اوت ۲۰۲۲
جز
جز (←‏متن و ترجمه: اصلاح فاصلهٔ مجازی)
خط ۳۱: خط ۳۱:
ترجمه: اگر او (پیامبر) سخنی [[دروغ]] بر ما می‌بست، ما او را با قدرت می‌گرفتیم؛ سپس رگ قلبش را قطع می‌کردیم.
ترجمه: اگر او (پیامبر) سخنی [[دروغ]] بر ما می‌بست، ما او را با قدرت می‌گرفتیم؛ سپس رگ قلبش را قطع می‌کردیم.


این [[آیه|آیات]] تهدید می‌کنند اگر پیامبر(ص) سخنی را به [[دروغ]] به [[خدا|خداوند]] نسبت دهد، خداوند از او انتقام خواهد گرفت. یعنی مراد این آیات این است که ممکن نیست فرستاده خداوند چنین عملی انجام دهد. پس پیامبر(ص) در گفتارش صادق است و آنچه می‌گوید کلام الهی است.<ref>طباطبایی، المیزان، ترجمه، ج۱۹، ص۶۷۵ـ۶۷۶.</ref> در تفسیر [[البرهان فی تفسیر القرآن|البرهان]] در روایتی آمده است هنگامی که پیامبر گفت «مَنْ كُنْتُ مَوْلَاهُ فَعَلِيٌّ مَوْلَاه‏» ([[حدیث غدیر]])، عَدوی گفت: این را خدا نگفته است و او بر خداوند بسته است. در این هنگام [[آیه]] «وَلَوْ تَقَوَّلَ عَلَيْنَا...» نازل شد.<ref>بحرانی، البرهان، ۱۳۸۹ض، ج۵، ص۴۸۰.</ref>
این [[آیه|آیات]] تهدید می‌کنند اگر پیامبر(ص) سخنی را به [[دروغ]] به [[خدا|خداوند]] نسبت دهد، خداوند از او انتقام خواهد گرفت. یعنی مراد این آیات این است که ممکن نیست فرستاده خداوند چنین عملی انجام دهد. پس پیامبر(ص) در گفتارش صادق است و آنچه می‌گوید کلام الهی است. یادآوری این نکته نیز ضروری است که آیه خطاب به پیامبری است که از سوی خدوند مبعوث شده و در رسالتش صادق است وتهدید متوجه اوست، نه این که هر کس به دروغ ادعای پیامبری کرد حتماً مشمول این تهدید خواهد شد زیرا برخی از این مدعیان نبوت گرفتار عذاب نشده اند.<ref>طباطبایی، المیزان، ترجمه، ج۱۹، ص۶۷۵ـ۶۷۶.</ref> در تفسیر [[البرهان فی تفسیر القرآن|البرهان]] در روایتی آمده است هنگامی که پیامبر گفت «مَنْ كُنْتُ مَوْلَاهُ فَعَلِيٌّ مَوْلَاه‏» ([[حدیث غدیر]])، عَدوی گفت: این را خدا نگفته است و او بر خداوند بسته است. در این هنگام [[آیه]] «وَلَوْ تَقَوَّلَ عَلَيْنَا...» نازل شد.<ref>بحرانی، البرهان، ۱۳۸۹ض، ج۵، ص۴۸۰.</ref>


==فضیلت و خواص==
==فضیلت و خواص==
۱۸٬۴۱۴

ویرایش