confirmed، protected، templateeditor
۷٬۹۰۹
ویرایش
(←محتوا: اصلاح لینک دهی) |
(←محتوا) |
||
خط ۴۰: | خط ۴۰: | ||
[[عبدالله جوادی آملی|جوادی آملی]] در مقدمه مفاتیح الحیات تصریح کرده که این کتاب بر مبنای مباحث جهانشناسی، معرفتشناسی، تکالیف الهی انسان و بایدها و نبایدهای زندگی انسان الهی بوده است. وی با در نظر گرفتن مرحله چهارم از سیر عرفانی، بیان میکند که تمدن هر جامعه در آینه تدین آن ظهور میکند، سپس این ظهور را در ساحت مسائل روزمره اجتماعی و سیاسی در ترازوی تحلیل قرار میدهد.{{مدرک}} | [[عبدالله جوادی آملی|جوادی آملی]] در مقدمه مفاتیح الحیات تصریح کرده که این کتاب بر مبنای مباحث جهانشناسی، معرفتشناسی، تکالیف الهی انسان و بایدها و نبایدهای زندگی انسان الهی بوده است. وی با در نظر گرفتن مرحله چهارم از سیر عرفانی، بیان میکند که تمدن هر جامعه در آینه تدین آن ظهور میکند، سپس این ظهور را در ساحت مسائل روزمره اجتماعی و سیاسی در ترازوی تحلیل قرار میدهد.{{مدرک}} | ||
نویسنده، در ادامه با بیان ضرورت حقمداری و نگاه عدالتمدارانه در پایهریزی و بنیانگذاری یک تمدن متدینانه، زندگی الهی را شامل سه بخش جهاندانی، جهانداری و جهانآرائی عنوان نموده و این سه مرحله را مورد تبیین قرار میدهد. وی همچنین بنیانگذاری و پایهریزی تمدن و جامعه دینمدار را متوقف بر سلامت و [[عدالت (فقه)|عدالت]] سه عنصر قانونگذار، هیات حاکم و مردم میداند و با اشاره به اصل جهانشمولی دین مبین | نویسنده، در ادامه با بیان ضرورت حقمداری و نگاه عدالتمدارانه در پایهریزی و بنیانگذاری یک تمدن متدینانه، زندگی الهی را شامل سه بخش جهاندانی، جهانداری و جهانآرائی عنوان نموده و این سه مرحله را مورد تبیین قرار میدهد. وی همچنین بنیانگذاری و پایهریزی تمدن و جامعه دینمدار را متوقف بر سلامت و [[عدالت (فقه)|عدالت]] سه عنصر قانونگذار، هیات حاکم و مردم میداند و با اشاره به اصل جهانشمولی [[اسلام|دین مبین اسلام]] از حیث کلیت و دوام، اقتضای برآورده شدن انتظار در این سه شأن را بررسی مینماید.{{مدرک}} | ||
متن اصلی این کتاب شامل پنج بخش کلی است: | متن اصلی این کتاب شامل پنج بخش کلی است: |