پرش به محتوا

احصان: تفاوت میان نسخه‌ها

۵ بایت اضافه‌شده ،  ‏۵ اوت ۲۰۱۷
←‏معنا: ویرایش و تصحیح (جزئی)
imported>Naimi
imported>Naimi
(←‏معنا: ویرایش و تصحیح (جزئی))
خط ۷: خط ۷:
در [[قرآن کریم]]، واژه «احصان» و مشتقات آن، در معانی مختلفی، از جمله؛ همسرداشتن،<ref>سوره نساء، آیه ۲۴.</ref> پاکدامنی،<ref>سوره تحریم، آیه۱۲.</ref> آزادبودن (در مقابل برده و کنیز)،<ref>سوره مائده، آیه۵.</ref> مسلمان بودن و [[بلوغ|بالغ شدن]].‌{{یادداشت|فَإِذَا أُحْصِنَّ فَإِنْ أَتَيْنَ بِفَاحِشَةٍ فَعَلَيْهِنَّ نِصْفُ مَا عَلَى الْمُحْصَنَاتِ مِنَ الْعَذَابِ»: در این آیه عده‌ای واژه «اُحصنَ» را به معنای مسلمانی و بعضی دیگر به معنای بالغ شدن زنان کنیز معنا کرده‌اند.}} به کار رفته است.<ref>دایرةالمعارف اسلامی، ۱۳۷۳ش، ج۶، ذیل واژه احصان.</ref>
در [[قرآن کریم]]، واژه «احصان» و مشتقات آن، در معانی مختلفی، از جمله؛ همسرداشتن،<ref>سوره نساء، آیه ۲۴.</ref> پاکدامنی،<ref>سوره تحریم، آیه۱۲.</ref> آزادبودن (در مقابل برده و کنیز)،<ref>سوره مائده، آیه۵.</ref> مسلمان بودن و [[بلوغ|بالغ شدن]].‌{{یادداشت|فَإِذَا أُحْصِنَّ فَإِنْ أَتَيْنَ بِفَاحِشَةٍ فَعَلَيْهِنَّ نِصْفُ مَا عَلَى الْمُحْصَنَاتِ مِنَ الْعَذَابِ»: در این آیه عده‌ای واژه «اُحصنَ» را به معنای مسلمانی و بعضی دیگر به معنای بالغ شدن زنان کنیز معنا کرده‌اند.}} به کار رفته است.<ref>دایرةالمعارف اسلامی، ۱۳۷۳ش، ج۶، ذیل واژه احصان.</ref>


در [[فقه|فقه اسلامی]]، باب‌های [[زنا]]، [[قذف]] و [[لعان]] از «احصان» بحث می‌شود که در هر باب، شرایط ویژه‌ای دارد.<ref>هاشمی شاهرودی، فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت، ۱۳۸۲ش، ج۱، ص۳۰۷.</ref>  
در [[فقه|فقه اسلامی]]، در باب‌های [[زنا]]، [[قذف]] و [[لعان]] از «احصان» بحث می‌شود که در هر باب، شرایط ویژه‌ای دارد.<ref>هاشمی شاهرودی، فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت، ۱۳۸۲ش، ج۱، ص۳۰۷.</ref>
 
== احصان در زنا و لواط ==
== احصان در زنا و لواط ==
بر پایه فقه اسلامی در باب زنا، هر شخص بالغ، آزاد (در مقابل برده) و عاقلی که همسری دارد که با او [[آمیزش]] کرده و نیز همسرش در دسترس اوست، دارای «احصان» است.<ref>رساله توضیح المسائل مراجع، ۱۳۷۲ش، ص۸۹۶.</ref> چنین فردی (چه زن و چه مرد) اگر با دیگری زنا کند، عمل او را [[زنای محصنه]] می‌گویند.<ref>رساله توضیح المسائل مراجع، ۱۳۷۲ش، ص۸۹۶.</ref> بر اساس منابع فقهی، «احصان» باعث تشدید در مجازات زنا می‌شود و مجازات «زنای محصنه» [[سنگسار]] است.<ref>موسوی اردبیلی، فقه الحدود والتعزیرات، ۱۴۳۷ق، ج۱، ص۱۹۸. </ref>
بر پایه فقه اسلامی در باب زنا، هر شخص بالغ، آزاد (در مقابل برده) و عاقلی که همسری دارد که با او [[آمیزش]] کرده و نیز همسرش در دسترس اوست، دارای «احصان» است.<ref>رساله توضیح المسائل مراجع، ۱۳۷۲ش، ص۸۹۶.</ref> چنین فردی (چه زن و چه مرد) اگر با دیگری زنا کند، عمل او را [[زنای محصنه]] می‌گویند.<ref>رساله توضیح المسائل مراجع، ۱۳۷۲ش، ص۸۹۶.</ref> بر اساس منابع فقهی، «احصان» باعث تشدید در مجازات زنا می‌شود و مجازات «زنای محصنه» [[سنگسار]] است.<ref>موسوی اردبیلی، فقه الحدود والتعزیرات، ۱۴۳۷ق، ج۱، ص۱۹۸. </ref>
کاربر ناشناس